Morgunblaðið - 03.11.2002, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 SUNNUDAGUR 3. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Helga Sigurjóns-dóttir fæddist í
Norðfirði 3. nóvem-
ber 1921. Hún lést á
líknardeild Landa-
kotsspítala 19. októ-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Sigurjón Ásmunds-
son frá Vindheimi í
Norðfirði, f. 16.3.
1893, og seinni kona
hans Helga Þor-
valdsdóttir frá
Hafranesi við Fá-
skrúðsfjörð, f. 7.12.
1885. Helga á þrjú
alsystkini, þau eru: Kristján J.,
látinn, Guðmundur H. og Ásdís,
látin. Auk þess á hún fimm hálf-
systkini samfeðra, sem Sigurjón
átti með fyrri konu sinni, Helgu
Davíðsdóttur. Þau eru: Þórunn,
látin, Ásmundur, látinn, Sigríð-
ur, látin, Sigurlaug, látin, og
Ágústa.
Helga giftist 19.6. 1943 Helga
Þorláki Magnúsi Grétari Jóhann-
essyni, f. í Lækjarbæ í Miðfirði
21.9. 1921, d. 31.3. 1987. Foreldr-
ar hans voru Jóhannes Jónsson
frá Huppahlíð og Soffía Jónsdótt-
ir frá Torfustaða-
húsum. Grétar var
alinn upp á Blika-
stöðum í Mosfellsbæ
hjá hjónunum Krist-
ínu I. Jósafatsdóttur
og Þ. Magnúsi Þor-
lákssyni. Helga og
Grétar eiga tvö
börn. Þau eru 1)
Erna, f. 9.11. 1943,
maki Gunnar Árni
Þorkelsson, f. 24.3.
1941, þau eiga þrjú
börn: a) Helgi, f.
11.10. 1962, maki
Guðrún Guðlaugs-
dóttir, b) Þorkell, f. 16.6. 1964,
maki Álfhildur Anna Sefánsdótt-
ir, og c) Sólborg, f. 6.11. 1969. 2)
Sigurjón, f. 29.9. 1953, maki
Eygló Ebba Hreinsdóttir. Helga
átti áður dóttur sem Grétar gekk
í föðurstað, Sigríði, f. 17.1. 1941,
maki Óli Björn Kærnested, lát-
inn. Börn Sigríðar eru: a) Grétar
P. Melsted, f. 30.11. 1960, maki
Cilje Alexandersen og b) Gísli
Kærnested, f. 30.4. 1965. Barna-
barnabörn Helgu eru tíu.
Útför Helgu var gerð í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Bæði kynntumst við Helgu
tengdamóður okkar í gegnum börn
hennar, sem eru makar okkar í
dag. Gunnar kynntist henni í gegn-
um Ernu og fær seint þakkað þau
kynni sín af Ernu og fjölskyldunni,
sem hófust fyrir meira en fjörutíu
árum, á meðan þau bjuggu á
Laugaveginum og hafa haldist bæði
traust og góð í öll þessi ár. Ebba
kynntist Helgu í gegnum Sigurjón,
eftir að Grétar dó og bjuggu Helga
og Sigurjón þá á Eiríksgötunni.
Það var ævinlega ánægjuefni að
heimsækja Helgu, í eldhús sem ilm-
aði af hreinlæti og gjarna heima-
bökuðu brauði, að ógleymdum kan-
elsnúðunum hennar sem voru þeir
bestu sem við höfum bragðað. Það
var oft skemmtilegt við eldhús-
borðið og kaffið hennar Helgu var
gott. Helga var óvanalega meðvituð
og vel að sér um umhverfi okkar.
Það var varla til sú borg, á eða vatn
að hún kunni ekki skil á staðsetn-
ingunni. Hún fylgdist líka alltaf vel
með því sem var að gerast í heim-
inum, en hún skildi kannski betur
sameiningu Þýskalands þegar
Berlínarmúrinn féll, en umrótið í
Kosovo, við sundrungu Júgóslavíu,
enda hefur pólitíkin ekki alltaf jafn
hreinar línur og landafræðin.
Helga greindist með ólæknandi
sjúkdóm í byrjun september síðast-
liðinn og var látin rúmum mánuði
seinna. Við vonum að henni Helgu
okkar líði vel þar sem hún er núna
og erum þakklát fyrir að hún fékk
að sofna eins og hún gerði og þarf
ekki að þjást lengur. Við viljum
færa fram þökk okkar á þeirri
miklu breytingu á umönnun alvar-
lega veiks fólks, sem orðið hefur á
þeim 15 árum sem liðin eru frá því
að Grétar maður Helgu féll frá af
völdum sama sjúkdóms. Þar er átt
við Heimahlynninguna og líknar-
deild Landakotsspítala, sem gerðu
henni og aðstandendum hennar síð-
ustu vikurnar eins bærilegar og
unnt var. Nú er samveru okkar og
Helgu lokið en minning hennar lifir
áfram með okkur og við kveðjum
hana með þakkklæti og söknuði.
Eygló Ebba Hreinsdóttir og
Gunnar Árni Þorkelsson.
Það er erfitt að gleyma þeirri
ljúfu angan ilmandi kanilsnúða sem
hún amma-langamma bakaði, þeir
spruttu fram undan fimum fingrum
hennar líkt og fyrir töfra. Gullin-
brúnir og stökkir bráðnuðu þeir í
munni þess er þá þáði. Alveg full-
komnir eins og svo margt sem hún
tók sér fyrir hendur, það var allt
svo fínt, svo flott og allt svo vel gert
hvort sem það var matur, sauma-
skapur, prjón, málun eða annað, því
hún var handlagin með eindæmum
og víðlesnari en margur skólageng-
inn maðurinn.
Heima hjá ömmu-langömmu var
svo gott að sitja með kanilsnúð eða
ís í langömmuskál, þar sem sjórinn
og Esjan mynduðu útsýnið og sam-
einuðust um að ramma þessa
huggulegu konu inn, því í minning-
unni er hún ætíð umvafin þeirri
mynd. Þó amma-langamma sé nú
horfin sjónum okkar og söknuður-
inn sé sár, þá erum við samt svo rík
að hafa átt hana að í öll þessi ár.
Við minnumst ömmu-langömmu í
hjarta okkar og vitum af henni hjá
Grétari afa…saman á ný.
Sólborg, Birkir Grétar
og Karlotta.
Í meir en hálfa öld hefur vin-
skapur okkar Helgu staðið. Margs
er að minnast, kynni okkar hófust í
Selásnum, þarna var lítið en gott
samfélag. Í litlu húsi við Suður-
landsveginn bjuggu Helga og Grét-
ar maður hennar, með tveim dætr-
um, þeim Sirrý og Ernu, en síðar
eignuðust þau soninn Sigurjón.
Helga var vel lesin kona, sem aflaði
sér góðrar þekkingar á ýmsum
sviðum, þó hún þyrfti að fara ung
að vinna fyrir sér. En hún var alltaf
sama tryggðatröllið. Hún tók því af
mikilli stillingu, er hún vissi að
hverju stefndi, en um skeið hafði
hún verið þreytt, en hugurinn heill.
Það myndast visst tómarúm þegar
góður vinur kveður.
Blessuð sé minning Helgu Sig-
urjónsdóttur.
Björg Ísaksdóttir.
HELGA
SIGURJÓNSDÓTTIR
Ég ætlaði ekki að
trúa mínum eigin aug-
um er ég sá að Steindór
vinnufélagi minn og
besti vinur væri allur
langt fyrir aldur fram.
Þegar ég byrjaði á vellinum fyrir
margt löngu var Steindór þar og
tókst góður vinskapur okkar á milli.
Steindór var léttur og glaður mað-
ur sem hafði góða kímnigáfu og var
afbragðsleikari. Diddi vinur minn,
eins og hann var kallaður þegar hann
STEINDÓR
ÁGÚSTSSON
✝ Steindór Ágústs-son fæddist 26.
október 1933. Hann
lést á sjúkrahúsi í
Las Palmas á Kan-
aríeyjum 13. septem-
ber síðastliðinn og
var útför hans gerð
1. október í kyrrþey
að ósk hins látna.
var strákur, var snyrti-
menni og það var alltaf
hreint og fínt heima hjá
honum en minn maður
var svolítið sérstakur
því yfirleitt fékk enginn
að heimsækja hann
nema ég á meðan hann
bjó í Keflavík, af hverju
það var vissi enginn.
Steindór átti góða
kunningja á vellinum
sem hann leitaði mikið
til, þó mest til Hilmars
á lagernum, sem hlust-
aði alltaf á Steindór
með þolinmæði og voru
þeir mestu mátar. Einnig var Jón
Berg í uppáhaldi hjá Steindóri, að
minnsta kosti fyrstu tuttugu árin, þá
var kominn leiði í minn mann og
hann flutti til Kanaríeyja, en árin þar
urðu ekki nema fjögur.
Ég hitti vininn öll árin á Kanarí og
líkaði honum vistin vel. Fyrstu þrjú
árin gengum við ströndina fram og
til baka, allt í góðu lagi, en í síðustu
ferðinni var eitthvað að, við gengum
ekkert og hann fékkst ekki út úr húsi
þann tíma sem ég var þarna niður
frá.
Ég man þegar miðvikudagarnir
runnu upp, þá byrjaði vinurinn að
undirbúa sig fyrir helgarnar því
Steindór fór á Röðul þrjú kvöld vik-
unnar til að dansa og líta á fallegar
konur, sem hann hafði glöggt auga
fyrir og þær fyrir honum, því Stein-
dór var myndarlegur maður og hann
hafði mjúkan talanda og fór afskap-
lega vel að konum, sem voru hans
hugaryndi í þau tuttugu ár sem ég
þekkti vininn og alltaf var hann
ánægður og brosandi á hverjum
mánudagsmorgni þegar ég sá hann.
Ég kveð góðan félaga með trega
og söknuði og bið almættið að vaka
yfir sálu Steindórs.
Magnús Þ. Sverrisson.
MINNINGARGREINUM þarf
að fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um er fæddur, hvar og
hvenær dáinn, um foreldra
hans, systkini, maka og börn og
loks hvaðan útförin verður gerð
og klukkan hvað. Ætlast er til að
þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minningar-
greina
Okkar ástkæri sambýlismaður, faðir, tengda-
faðir og afi,
DANÍEL S. LÁRUSSON,
Óðinsgötu 8,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík þriðjudaginn 5. nóvember kl. 13.30.
Fyrir hönd systkina og annarra vandamanna,
Dóróthea Magnúsdóttir,
Árný Daníelsdóttir, Hörður Harðarson,
Daníel Sigurður, Tómas Atli,
Orri og Darri,
Brynja Daníelsdóttir,
Knútur Rafn Ármann, Helena Hermundardóttir.
Ástkær systir okkar,
LÍNA BJARNADÓTTIR RODGERS,
sem lést í Bandaríkjunum fimmtudaginn
10. október, verður jarðsett í Fossvogskirkju-
garði mánudaginn 4. nóvember að lokinni
kveðjuathöfn í Fossvogskapellu sem hefst
kl. 13.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Guðlaug Stella Bjarnadóttir,
Kristín Bjarnadóttir,
Sigríður Þóra Bjarnadóttir,
Ólafur Guðni Bjarnason.
Hugheilar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýjan hug í verki, sem var
okkur ómetanlegur styrkur við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar, sonar,
bróður, tengdasonar, mágs og frænda,
PÁLMA KARLSSONAR
sendibílstjóra,
Garðhúsum 37,
Reykjavík.
H. Jóhanna Hrafnkelsdóttir,
Hrafnkell Pálmi Pálmason,
Atli Karl Pálmason,
Íris Svava Pálmadóttir,
Selma S. Gunnarsdóttir,
R. Hrönn Harðardóttir, Sævar Björnsson,
Guðný J. Karlsdóttir, Eyjólfur Ólafsson,
Gígja Karlsdóttir, Anton Sigurðsson,
Gylfi Karlsson,
Hilmar Karlsson Mem Karlsson,
Hrafnkell Guðjónsson, Svava Björnsdóttir
og aðrir aðstandendur.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra sem
sýndu okkur samúð, vinarhug og stuðning við
andlát og útför
JÓHANNS JÓNS JÓNSSONAR,
Hvassaleiti 12,
Reykjavík,
sem jarðsunginn var frá Ólafsvíkurkirkju þriðju-
daginn 15. október síðastliðinn.
Þórunn Jóhannsdóttir,
Elísabet Óladóttir,
Karl Jóhann Jóhannsson,
Guðrún Jóhannsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
Maðurinn minn, faðir okkar og tengdafaðir,
RÖGNVALDUR RÖGNVALDSSON
bifreiðarstjóri,
Víghólastíg 17,
Kópavogi,
er látinn.
Jarðarförin auglýst síðar.
Guðrún Albertsdóttir,
Anna Rögnvaldsdóttir,
Þórdís Rögnvaldsdóttir, Páll Níels Þorsteinsson,
Gunnar Albert Rögnvaldsson, Sigrún G. Þormar,
Þorbjörg Rögnvaldsdóttir, Sveinn Ragnarsson.
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK


Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít