Morgunblaðið - 12.09.2003, Blaðsíða 33

Morgunblaðið - 12.09.2003, Blaðsíða 33
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 2003 33 byssu á við Christ- eitur- fði orðið ngu var og benti á ns síns. tersson í en í nóv- iréttur korts. ofs Palme kila nokkrum árangri. Það var svo í október fyrir tveimur árum, að Lis- bet Palme átti í fyrsta sinn blaða- viðtal um morðið á manni sínum. Ítrekaði hún þá, að Pettersson væri morðinginn þótt hæstiréttur hefði ekki viljað fallast á það. „Ég hef geymt mynd hans í huga mér öll þessi ár,“ sagði hún og minnti á, að sem sálfræðingur hefði hún fengið sérstaka þjálfun í að beita athygl- isgáfunni. Þetta viðtal varð til þess, að Gert Fylking, blaðamaður á Expressen, kunningi Petterssons og raunar gamall vinur Palme, ákvað að ræða við Pettersson. Þá játaði hann á sig morðið með þessum orðum: „Vissu- lega skaut ég Palme en þeir munu aldrei geta dæmt mig. Vopnið er horfið.“ Pettersson leyfði Fylking að birta þessa játningu í fjölmiðlum en dró síðan í land og kvaðst ekki muna hvort hann hefði myrt Palme en neitaði því ekki heldur. Snemma á þessu ári kom út bók eftir Tore Forsberg, fyrrverandi yfirmann Säpo, sænsku öryggis- lögreglunnar. Þar segir hann og hefur eftir manni, sem hann kallar „Marcus“, margdæmdum manni, sem lifði og hrærðist í sama um- hverfi og Pettersson, að Pettersson hafi skotið Palme fyrir mistök. Sagði „Marcus“, að Pettersson hefði skuldað kráareigandanum Sigge Cedergren peninga og hefði auk þess brotist inn hjá honum og stolið þar fé, amfetamíni og skammbyssu. Hefði Cedergren þá farið að óttast um líf sitt og fengið tvo Rússa til að ráða hann af dög- um. Átti þriðji maðurinn að benda þeim á Pettersson en hann hefði þess í stað varað hann við. Pettersson vildi nú jafna um Ced- ergren að sögn „Marcusar“ en ætl- aði þó ekki að drepa hann, bara hræða. Útúrdópaður villtist hann hins vegar á Cedergren og Palme. Önnur kenning er sú, að Petters- son hafi rekist á Palme fyrir til- viljun og ákveðið að myrða hann og nefna má, að 1997 komu fram fjög- ur vitni, sem þekktu til Petterssons, en þau báru að þau hefðu séð Pett- ersson rétt við morðstaðinn kvöldið örlagaríka. Pettersson gengur hins vegar enn laus og ekki þykir senni- legt, að hann eða nokkur annar verði úr þessu dæmdur fyrir morð- ið á Palme. ýst eftir 17 ár egið eins og mara á sænsku þjóðinni í rúm 17 86. Kemur þar ekki síst til, að enn veit enginn ess nú, að sú gáta verði ráðin. Olof Palme Christer Pettersson verið að ð í skyn m skipu- ð ræða. nerkvis, Stokk- ð mann- finna á hjá lög- r. Mörg nna ein- álsins og tengist u leyti. gur í af- mtali við gær að ga ítar- tilræðis- væri að r atferl- sagði þó fði verið ð ræða ng sem Það að dh með af fólki ekki til ur væri að kæmi að verið eða ein- persónu- aðinum. teldi að verið að ð getur lítið eða ir til að ur sem rksins í konar ð það sé ar væru ær voru ngar til u ódæð- inu. Á heimasíðu nýnasista, Info 14 og á heimasíðunni IMC, sem er haldið úti af öfgahreyfingu vinstrimanna, birtust greinar þar sem morðinu var fagnað. Sagði á heimasíðu IMC að Lindh hefði verið „landráðamaður“. Lífverðir fylgja stjórnmálamönnum Öryggi vegna ráðherra ríkis- stjórnarinnar hefur verið aukið til muna og fylgja lífverðir nú helstu stjórnmálamönnum. Sagði Johan Pehrson, formaður dóms- málanefndar sænska þingsins, að líklega yrði sú raunin í framtíð- inni. Það hefur verið gagnrýnt harð- lega að ekki skuli hafa verið líf- vörður með Lindh á lokaspretti kosningabaráttunnar en einungis forsætisráðherra og konungur Svíþjóðar eru í fylgd lífvarða all- an sólarhringinn. Frekari ráð- stafanir hafa ekki verið gerðar nema öryggislögreglan telji sér- staka ástæðu til. Það mat er nú dregið í efa af mörgum leiðandi stjórnmálamönnum og frétta- skýrendum. Hins vegar hafa fjölmargir stjórnmálaleiðtogar lýst því yfir að þeir voni að ekki þurfi að koma til þess að þeir geti ekki lif- að sínu daglegu lífi líkt og al- mennir borgarar heldur þurfi að búa í virkjum og ferðast um í brynvörðum bifreiðum og einka- flugvélum. Það er ríkur þáttur í stjórn- málahefð Svíþjóðar, rétt eins og annarra Norðurlanda, að stjórn- málamenn séu „venjulegt fólk“ er geti farið út í búð, hjólað um göt- ur og ferðast um í lestum og strætisvögnum. Hins vegar hefur verið bent á stóraukna glæpa- tíðni, ekki síst í Stokkhólmi, og að alvarlegum ofbeldisglæpum hafi fjölgað verulega. Í gær bár- ust til dæmis fregnir af því að geðsjúkur maður hefði ruðst inn á barnaheimili í bænum Arvika og stungið þar fimm ára telpu til bana. Hefur verið bent á að kraf- an eigi ekki einungis að snúast um öryggi ráðamanna einvörð- ungu heldur aukna löggæslu al- mennt og að harðar verði tekið á ofbeldisglæpum. Reuters rýtt þúsundir veggspjalda sem tengdust evrukosningunni, sem fram fer í Svíþjóð á ð að taka þessi veggspjöld niður. FRÉTTIN af andláti ÖnnuLindh utanríkisráðherrakom líkt og þruma úr heið-skíru lofti fyrir sænsku þjóðina. Sjónvarpsstöðvar höfðu rof- ið útsendingu sína reglulega langt fram á nótt til að segja nýjustu frétt- ir af líðan hennar og á blaðamanna- fundi um þrjúleytið aðfaranótt fimmtudagsins að staðartíma greindu læknar frá því að svo virtist sem líðan hennar væri að verða stöð- ug og að tekist hefði að stöðva innri blæðingar að mestu leyti. Þó vakti það athygli fréttamanna að lækna- teymi frá Huddinge-sjúkrahúsinu var sent til Karolinska sjúkrahúss- ins, þar sem Anna Lindh lá á skurð- arborðinu. Veltu fréttamenn vöngum yfir því um nóttina hvort til stæði að reyna lifrarígræðslu en Huddinge- sjúkrahúsið er sérhæft á því sviði. Um morguninn var ekki fjallað um annað í sjónvarpi en árásina á Önnu Lindh og voru sérfræðingar kallaðir til til að velta vöngum yfir hvaða áhrif tilræðið myndi hafa á þjóð- aratkvæðagreiðsluna um evruna. Beðið var eftir blaðamannafundi Görans Perssons, forsætisráðherra Svíþjóðar, en ríkisstjórnin kom sam- an til fundar snemma morguns. Blaðamannafundinum var ítrekað frestað en á níunda tímanum barst skyndilega tilkynning um að Anna Lindh væri látin. Fréttamenn áttu erfitt með að greina frá tíðindunum vegna geðshræringar og voru tárvot- ir er þeir færðu þjóðinni fréttirnar. Skömmu síðar hélt Persson blaða- mannafund þar sem hann tilkynnti að utanríkisráðherrann hefði andast klukkan 05.29. „Þetta virðist óraunverulegt. Það er erfitt að átta sig á þessu. Anna var hér á meðal okkar rétt áðan. Hún tók virkan þátt, var fljót að átta sig á hlutunum og hreinskilin. Hún var á kafi í því að kappræða og rökræða, að sannfæra fólk á götum og torg- um. Skyndilega er hún tekin frá okk- ur,“ sagði Persson. Formenn stjórnmálaflokkanna hittust á fundi klukkan ellefu fyrir hádegi þar sem ákveðið var að þjóð- aratkvæðagreiðslunni á sunnudag yrði ekki frestað. Eftir að hafa til- kynnt niðurstöður fundarins gekk Persson í gegnum þvögu blaða- manna að anddyri stjórnarráðsins, Rosenbad, að litlu hringlaga borði með hvítri marmaraplötu þar sem minningarbók hafði verið komið fyr- ir ásamt logandi kerti og ljósmynd af Önnu Lindh. Þar ritaði forsætisráð- herrann: Takk Anna, fyrir allt sem þú hefur gert! Við munum áfram starfa í þínum anda. Fyrir lýðræðið og mannréttindi.“ Að því búnu gekk hann hljóður inn að skrifstofu sinni. Röð samstarfsmanna, embættis- manna og ráðherra ríkisstjórn- arinnar myndaðist strax að minn- ingabókinni og teygði sig fljótlega langt út á götu. Um svipað leyti gekk hópur fólks úr sambandi ungra jafnaðarmanna, SSU, í gegnum miðborg Stokkhólms með rauðar rósir í átt að versluninni NK á Hamngatan þar sem árásin átti sér stað. Við aðalinngang versl- unarinnar streymdi að fólk er lagði blóm á gangstéttina. Um hádeg- isbilið voru blómin orðin að fjalli af rauðum rósum. Margir létu litla orð- sendingu fylgja með, stundum löng bréf. Þar mátti lesa hluti á borð við „við söknum þín“ og „við hugsum til fjölskyldu þinnar“. Fólk stóð þögult og hugsi, margir grétu. Áberandi var hversu mikið af ungum stúlkum var meðal þeirra er komu með blóm. Sumir lögðu niður eina rauða rós, aðrir vendi. Fólk var slegið, sagði að svona lagað ætti ekki að geta gerst í Svíþjóð. Flestir sögðu að þeim væri hugsað til fjölskyldu Önnu Lindh, drengjanna hennar tveggja og eiginmannsins. Á fyrstu hæð NK fyrir utan versl- unina Filippa K, þar sem tilræðið var framið, mátti sjá svipaða sjón. Vörur höfðu verið teknar úr hillum og fjöldi manns stóð fyrir framan og minntist utanríkisráðherrans í þög- ulli bæn. Stöðugt bættist í hópinn og margir komu með blóm. Hljóðar samræður í Stokkhólmi Það var eins og þögn hefði slegið á miðborg Stokkhólms í gær. Hún var iðandi af lífi líkt og á venjulegum degi en samræður voru hljóðar, flestir alvarlegir á svip og víða mátti sjá fólk gráta, eitt eða í hóp. Alls staðar mátti sjá fólk ganga um með blóm, flestir haldandi á einni rauðri rós. Blómin hlóðust ekki einungis upp fyrir framan NK og Rosenbad heldur einnig Karolinska sjúkra- húsið, utanríkisráðuneytið og þing- húsið. Þar kom að hópur ungra barna, tíu til tólf ára að aldri, tók upp hljóðfæri sín, fiðlur, selló og lyk- ilhörpu, og hóf að leika fallegt strengjaverk af mikilli tilfinningu. Fyrir framan hópinn var komið fyrir litlu skilti og blómi. Á skiltinu stóð: „Við leikum gegn tilgangslausu of- beldi.“ Skammt frá við konungshöll- ina voru fánar í hálfri stöng líkt og alls staðar um Svíþjóð. Þjóðarsorg ríkti. Svíar slegnir djúpum harmi Þjóðarsorg ríkti í Svíþjóð í gær vegna morðsins á Önnu Lindh utanríkisráð- herra. Steingrímur Sigurgeirsson er í Stokkhólmi og fylgdist með viðbrögð- um jafnt stjórnmálamanna sem almennings. Reuters Svíar standa í röð í gær fyrir utan verslunina, þar sem Anna Lindh hlaut sárin sem leiddu hana til dauða, til að skrifa nöfn sín í minningarbók um ráðherrann. ’ Þetta virðistóraunverulegt. Það er erfitt að átta sig á þessu. Anna var hér á meðal okkar rétt áðan. ‘ AP Göran Persson, forsætisráðherra Svíþjóðar, tilkynnir um andlát Önnu Lindh í gærmorgun. ’ Lögregla hefurgefið í skyn að margt bendi til að um skipulagða árás hafi verið að ræða. ‘ NNA LINDH, UTANRÍKISRÁÐHERRA SVÍÞJÓÐAR, RÁÐIN AF DÖGUM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.