Morgunblaðið - 25.10.2003, Blaðsíða 26

LISTIR
26 LAUGARDAGUR 25. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
KÓRAR Langholtskirkju og
Kvenfélag Langholtskirkju
standa fyrir söngskemmtun
til styrktar gluggasjóði kl. 16
í dag.
Þar munu allir kórar
Langholtskirkju syngja en
þeir eru: Krúttakórinn,
stjórnendur Bryndís Bald-
vinsdóttir og Harpa Harð-
ardóttir. Kór Kórskóla Lang-
holtskirkju, stjórnendur
Bryndís Baldvinsdóttir og
Ólöf Kolbrún Harðardóttir.
Graduale Futuri, stjórnandi
Harpa Harðardóttir. Grad-
ualekór Langholtskirkju,
Graduale Nobili, Kammerkór
Langholtskirkju, Karlakór
Íslands og nágrennis og Kór
Langholtskirkju, stjórnandi
þessara kóra er Jón Stef-
ánsson.
Efnisskráin er fjölbreytt,
m.a. mun Gradualekórinn
syngja syrpu af Bítlalögum
og Kór Langholtskirkju
Hallelújakórinn úr Messíasi
eftir Händel.
Tónleikar til
styrktar
gluggasjóði
KVENFÉLAG Langholtssafnaðar
ætlar í tilefni af 50 ára afmæli sínu að
gefa söfnuðinum smíðina á steindum
glerjum í hliðarglugga Langholts-
kirkju eftir Sigríði Ásgeirsdóttur
myndlistarkonu en ísetningu þeirra
lauk um seinustu helgi. Hliðarglugg-
arnir eru hluti af fjögurra hliða heild-
arglerverki kirkjunnar sem listakon-
an teiknaði fyrir fjórum árum, en þá
var lokið við fyrsta hluta verksins,
gluggana í austurgafli kirkjunnar.
Kirkjan gerð hlýlegri
Sigríður segir verkefnið hafa verið
mikla áskorun þar sem kirkjan sé
bæði stór og „þung“, mikill múrsteinn
sé í byggingunni. „Mitt hlutverk fólst
í því að gera kirkjuna mann-
eskjulegri, hlýlegri og hátíðlegri. Ég
bað sóknarprestinn um að velja þau
orð úr ritningargreinum sem honum
þætti eiga við sem yfirskrift verk-
anna. Hann valdi afar fallegan texta
úr Mattheusarguðspjalli: „Komið til
mín, allir þér sem erfiði hafið og
þungar byrðar og ég mun veita yður
hvíld,“ og úr Filippíbréfi: „Verið
ávallt glaðir í Drottni.“ Þessi orð fela í
sér mikla von. Verkin í heild sinni
mynda eina umgjörð, einn helgidóm
um allt sem inni í kirkjunni er,“ segir
Sigríður.Verkin þurfi að svara ólík-
um, tilfinningalegum þörfum þeirra
sem sæki í kirkjuna.
Nær hinu æðra valdi
Listakonan segist sjálf trúuð en
það sé þó ekki skilyrði fyrir því að
vinna listaverk fyrir kirkju. Menn
verði hins vegar að trúa því að til sé
eitthvað æðra manninum.
„Ég er að reyna að færa okkur nær
hinu guðlega með þessum verkum.
Ég er að vinna með vonina, að lyfta
andanum nær helgidómnum til að
hjálpa okkur að lifa sem mann-
eskjur,“ segir Sigríður íbyggin. Hún
segir kirkjugesti ólíka innbyrðis og
koma í misjöfnum tilgangi. „Ég vil
ekki mæla fyrir um hvað fólk eigi að
sjá út úr verkunum. Það á að upplifa
þau út frá sínum eigin tilfinningum en
ekki mínum,“ segir Sigríður.
Gríðarlega stórt verkefni
Sigríður segir verkið gríðarlega
stórt á evrópskan mælikvarða. Sam-
anlagt muni gluggarnir þekja um 170
fermetra þegar verkinu lýkur. „Þeg-
ar kirkjan ákvað að ráðast í þetta
verk var gengið frá fyrsta verkhlut-
anum, þ.e. kórglugganum á aust-
urhlið kirkjunnar. Nú á 50 ára afmæli
Kvenfélags Langholtssafnaðar hafa
konurnar ákveðið að safna fé og gefa
það kirkjunni til smíðar á hliðar-
gluggunum. Það er mikið afl sem
konurnar setja í þetta og miklir pen-
ingar. Þetta gera þær með bakstri og
öðrum leiðum eins og kvenfélaga er
háttur. Allir kórar Langholtskirkju
koma svo inn í það að styrkja verk-
efnið með því að halda styrkt-
artónleika. Hér er því um að ræða
mikinn samhug og koma margir að
því að gera kirkjuna sem hátíðleg-
asta.“
Eitt af stærstu glerlistaverkum landsins sett upp í Langholtskirkju
Mynda einn
helgidóm
Morgunblaðið/Kristinn
Sigríður Ásgeirsdóttir við verk sitt í Langholtskirkju.
ÞRÍTUGASTA starfsár Kammer-
sveitar Reykjavíkur hefst með tón-
leikum í Listasafni Íslands annað
kvöld kl. 20. Á þessum fyrstu tón-
leikum afmælisársins verða leikin
Sextett nr. 1 í B-dúr op. 18 fyrir
strengi eftir J. Brahms og Serenaða í
d-moll op. 44 fyrir blásara, selló og
kontrabassa eftir A. Dvorak. Að
sögn Rutar Ingólfsdóttur, sem frá
upphafi hefur verið í forsvari bæði
sem fiðluleikari og sem formaður
Kammersveitarinnar, verða óvenju
margir tónleikar í ár í tilefni afmæl-
isársins. Þeirra á meðal eru sérstak-
ir hátíðartónleikar í mars á næsta ári
þar sem Gerrit Schuil stjórnar verki
Franks Martins við ljóð Rainers
Maria Rilkes sem heyrist nú í fyrsta
sinn á Íslandi. Einsöngvari þeirra
tónleika er Rannveig Fríða Braga-
dóttir alt.
Á tónleikum 11. nóvember nk.
kynnir Kammersveitin kammerverk
eftir Hjálmar H. Ragnarsson, sem í
framhaldinu verða tekin upp til út-
gáfu. Einsöngvarar tónleikanna eru
Guðrún Jóhanna Ólafsdóttir mezzó-
sópran, Marta Hrafnsdóttir alt og
Ólafur Kjartan Sigurðarson baríton.
Í desember er komið að hinum ár-
legu jólatónleikum Kammersveitar-
innar, en venjan er að leika tónlist
frá barokktímanum. Að þessu sinni
ætlar Rut að leika uppáhaldskon-
sertana sína, fjóra fiðlukonserta eftir
Bach. Með henni leika einleik þau
Daði Kolbeinsson á óbó og Unnur
María Ingólfsdóttir fiðluleikari.
Paul Zukofsky, fiðluleikari og
stjórnandi, kemur fram á Íslandi eft-
ir 10 ára fjarveru á opnunartónleik-
um Myrkra músíkdaga 1. febrúar
nk. Á tónleikunum verða frumflutt
verk eftir Hauk Tómasson og verk
eftir Olivier Messiaen fyrir kvenna-
kór og hljómsveit sem ekki hefur áð-
ur heyrst á Íslandi. „Síðasta verkefni
Zukofskys hérna á Íslandi var frum-
flutningurinn á Tímanum og vatninu
eftir Atla Heimi Sveinsson, sem
Kammersveitin flutti á Listahátíð
1994 í tilefni af tuttugu ára afmæli
sínu. Eftir tónleikana var verkið tek-
ið upp og gefið út árið 2002 hjá þýsku
útgáfunni CPO. Sá diskur er einn
þeirra diska sem hlotið hafa frábæra
dóma í tónlistartímaritum erlendum.
Túlkun Zukofskys þykir einstök og
einn gagnrýnandi kemst svo að orði
að nota mætti þennan disk sem
kennslustund í flutningi á nútíma-
tónlist, því Zukofsky færi svo stór-
kostlega með efniviðinn. Þess má
geta að Zukofsky var tilnefndur tón-
listarmaður ársins árið 2002 í þýska
tímaritinu Fono Forum fyrir þessa
upptöku,“ segir Rut, en nýlega fékk
Kammersveitin einnig mjög góða
dóma í Bretlandi fyrir Brandenborg-
arkonserta Bachs.
„Þarna erum við búin að fá alþjóð-
legan samanburð sem er okkur mjög
mikilvægur. Að við skulum þarna
geta teflt fram verkum sem allir
þekkja og eru til með bestu flytjend-
um og fá svona dóma eins og við
fengum í BBC Music Magazine er
náttúrlega alveg stórkostlegt. Við
erum mjög stolt og ánægð með þetta
og sjáum að starf okkar í 29 ár hefur
svo sannarlega skilað miklu.“
Tónlistin þarf að vera
aðgengileg
Að sögn Rutar er hljóðritun verka
mikilvægur þáttur í starfsemi
Kammersveitarinnar. Nú í haust er
von á geisladiskinum Sjöstrengjaljóð
í tilefni af 75 ára afmæli Jóns Ás-
geirssonar tónskálds og síðar í vetur
kemur út geisladiskur með verkum
Hafliða Hallgrímssonar. „Fyrir
nokkrum árum ákváðum að taka upp
u.þ.b. tólf diska með íslenskum verk-
um sem flest hafa verið samin fyrir
Kammersveitina eða frumflutt af
henni til þess að festa verkin í sessi.
Stór hluti verkanna hefur aldrei ver-
ið tekinn upp áður og er því ekki að-
gengilegur í flutningi. En okkur
finnst mikilvægt að þessi tónlist sé
aðgengileg, því það er mjög erfitt að
kynna íslenska tónlist meðan hún er
ennþá bara til á nótum og enginn veit
hvernig hún hljómar.“
Á næsta ári er fyrirhugað að
Kammersveitin fari í tónleikaferð
með Vladimir Ashkenazy til Mexíkó,
en sú ferð er í beinu framhaldi af tón-
leikaferð sveitarinnar með Ashken-
azy til Belgíu og Rússlands síðasta
vor sem heppnaðist með miklum
ágætum. Um jólin mun RÚV bjóða
upp á tvo dagskrárliði um ferðina,
annars vegar heimildamynd í sjón-
varpinu og hins vegar verður útvarp-
að frá tónleikunum í Moskvu á rás 1.
Spennandi
afmælisár
Morgunblaðið/Sverrir
Hrafnkell Orri Egilsson, Rut Ingólfsdóttir, Sigurlaug Eðvaldsdóttir, Sarah
Buckley, Þórunn Ósk Marinósdóttir og Sigurgeir Agnarsson eru meðal
þeirra sem fram koma á tónleikum Kammersveitarinnar annað kvöld.
silja@mbl.is
VORLJÓÐ við Leirur heitir sýning Kristins G. Jóhannssonar,
sem opnuð verður í Húsi málaranna á Eiðistorgi í dag. Í mynd-
list sinni hefur Kristinn einatt leitað yrkisefna í nánasta um-
hverfi sitt og sýningar hans borið nöfn sem gefa til kynna hvar
hann telur verkin eiga rætur. Leirurnar sem Kristinn yrkir um
í myndum sínum að þessu sinni eru forgrunnur þess sem blasir
við Akureyringnum þegar hann horfir yfir fjörðinn, og til hlíð-
anna austan Eyjafjarðarins. „Þú sérð hér Hlíðarfjallið með
skuggaskilum og birtu, og hvernig hlíðarnar speglast í sjónum
við Leirurnar,“ segir Kristinn, þegar hann sýnir blaðamanni
verk sín. Olíumálverkin eru flest, en á sýningunni eru einnig
tuttugu ára gamlar dúkristur með munsturbekkjum byggðum á
íslenskum tréskurði. „Þessir bekkir ríma vel við speglunina í
myndunum, og flæðið þar sem hafið og landið mætast.“
Á neðri hæðinni er einnig að finna nokkrar vatnslitamyndir,
byggðar á sama myndefni og olíumálverkin. „Vatnslitamynd-
irnar geri ég á eftir olíuverkunum, vegna þess að stundum þarf
ég aðeins að létta á þeirri pressu sem er fólgin í málverkunum.“
Bláir, grænir og brúnir tónar himins, jarðar og hafs mætast í
verkum Kristins, – stundum skærir, eins og eftir morgunskúr,
stundum mildari, eins og séðir gegnum dalalæðu. Svolítið ann-
að litróf er í olíumálverkunum gegnt vatnslitamyndunum á
neðri hæðinni. „Mig langaði að sjá hvað ég kæmist minnst af
með – hvað ég gæti málað lítið og ljóst, og það eru þessar mynd-
ir.“ Á myndunum á efri hæðinni er þessi eyfirska náttúra víða
eins og spunninn dúkur. „Þú sérð þessa trosnuðu þræði – þeir
hanga saman í málverkinu og búa það í sjálfu sér til. Einhver
sagði einmitt að þetta væri eins og gamall trosnaður vefnaður.
Það er vegna þess að ég teikna ofan í meginatriði myndarinnar
og geri með þessum hætti.“
Kristinn segir að sér finnist einatt vor á Akureyri. Hann
skrifar þó ekki upp á það að listamaðurinn eigi eitthvað sér-
staklega að sinna sínu samfélagi og nánasta umhverfi. „Nei,
hann á að sinna listinni umfram allt annað – búa til málverk,
það er það sem skiptir máli. Þessar hlíðar sækja sterkt á mig af
því að ég er Akureyringur; – það þarf ekkert að skýra það frek-
ar; – Akureyringar eru þannig, þeir sækja sterkt í hlíðarnar.“
Sýning Kristins verður opin til 9. nóvember.
Morgunblaðið/Ásdís
Kristinn G. Jóhannsson listmálari: „Einhver sagði einmitt að
þetta væri eins og gamall trosnaður vefnaður.“
Akureyringar sækja í hlíðarnar
TÓNLEIKAR til minningar
um dr. Victor Urbancic verða
kl. 20 í kvöld í Íslensku óper-
unni. Á þessu ári eru liðin 100
ár frá fæðingu hans en Urbanc-
ic kom mjög við sögu íslenskrar
óperu.
Rigoletto eftir Verdi var
fyrsta óperan sem Urbancic
stjórnaði hér á landi, árið 1951,
og um leið fyrsta óperan sem
flutt var í Þjóðleikhúsinu með
íslenskum söngvurum og
hljómsveit. Síðan var haldið ár-
lega áfram við flutning á óper-
um og óperettum. Má þar nefna
Leðurblökuna, La Traviata,
Nitouche, I Pagliacci, Töfra-
flautuna, La Bohème og Tosca.
Flytjendur á tónleikunum
eru fastráðnir söngvarar Ís-
lensku óperunnar, Hulda Björk
Garðarsdóttir, Sesselja Krist-
jánsdóttir, Davíð Ólafsson, Jó-
hann Friðgeir Valdimarsson og
Ólafur Kjartan Sigurðarson.
Kurt Kopecky leikur á píanó.
„Við höfum valið eyrnakon-
fekt úr þeim óperum sem Urb-
ancic stjórnaði hér á landi. Fyr-
ir hlé verða hefðbundnir
„óperugalatónleikar“, aríur og
dúettar úr þeim verkum sem
Urbancic flutti,“ segir Sesselja,
„en á seinni hluta tónleikanna
brjótum við upp hið hefð-
bundna óperuform og flytjum
atriði úr Rigoletto sem búið er
að sviðsetja. Stiklað verður á
stóru í söguþræðinum en það
eru þeir Kurt Kopecky og Kári
Halldór sem gerðu leikgerðina.
Kári Halldór sviðsetti.“
Í minningu
Urbancic