Morgunblaðið - 07.01.2004, Blaðsíða 32
MINNINGAR
32 MIÐVIKUDAGUR 7. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ RagnheiðurThorarensen
fæddist 21. apríl
1924. Hún lést 21.
desember síðastlið-
inn. Ragnheiður var
dóttir hjónanna Stef-
áns Oddssonar Thor-
arensen, apótekara í
Reykjavík, f. 31. júlí
1891, d. 31. október
1975, og konu hans
Ragnheiðar Hannes-
dóttur Hafstein, f. 4.
janúar 1903, d. 22.
ágúst 1981. Stefán
var sonur Odds Carls
Thorarensen, apótekara á Akur-
eyri, og konu hans Ölmu Clöru
Margrétar Schiöth en Ragnheiður
var dóttir Hannesar Þórðar Haf-
stein, ráðherra og skálds, og konu
hans Ragnheiðar Melsted.
Ragnheiður var elst sex systk-
ina. Þau eru: 1) Oddur Carl, fyrr-
verandi apótekari, f. 26. apríl 1925.
Fyrri kona hans var Ásta Baldvins-
dóttir, nuddkona, en síðari kona
hans er Unnur Árný
Long, verslunar-
stjóri. 2) Alma, f. 30.
nóvember 1926, gift
Bjarna Bjarnasyni,
löggiltum endur-
skoðanda. 3) Svala, f.
20. maí 1931, gift
Reyni Sigurðssyni,
framkvæmdastjóra.
4) Katrín Erla, f. 23.
mars 1942. Hún var
gift Hilmari Helga-
syni framkvæmda-
stjóra, en þau skildu.
5) Elín Hrefna, f. 17.
febrúar 1944, gift
Hauki Clausen, tannlækni.
Ragnheiður dvaldist í foreldra-
húsum stærstan hluta ævi sinnar,
eða allt þar til móðir hennar lést
árið 1981. Hún bjó þar nokkur ár í
viðbót, en fluttist síðan á sambýlið
Vesturbrún 17 og bjó þar til dauða-
dags.
Ragnheiður verður jarðsungin
frá Dómkirkjunni í Reykjavík í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
Haidi móðursystir mín var fastur
liður tilverunnar, líkt og dagur og
nótt, sumar, vetur, sólarupprás og
sólarlag. Frá því ég man eftir mér
var hún þar. Hún var systir hennar
mömmu og átti heima hjá ömmu. Já
– og hún var fötluð. Ekkert meira.
Sjálfsagður hlutur. Haidi og amma
voru óaðskiljanlegar. Þær fóru allt
saman. Og jafnvel þótt innra með
manni læddist sá grunur, að þessar
aðstæður yrðu sennilega hverjum
meðalmanni um megn, varð ekkert
til að staðfesta hann.
En Haidi var miklu meira og ann-
að en fötluð frænka mín. Hún var
sterkur persónuleiki og fluggáfuð. Í
æsku lærði hún að tjá sig með fingra-
máli og ýmsum öðrum aðferðum,
sem þá voru notaðar fyrir mállaust
fólk, en úrræðin voru ef til ekki svo
fjölbreytt á fjórða og fimmta ára-
tugnum. Það litla sem hún lærði not-
færði hún sér hins vegar til hins ýtr-
asta og tókst að koma skoðunum
sínum og áliti á framfæri til allra
þeirra sem eftir vildu taka. Hún
hafði líka verið svo lánsöm í æsku að
fá að ferðast töluvert um heiminn og
fór meðal annars alla leið suður til
Lourdes í Frakklandi á slóðir Berna-
dettu Soubirou. Ef til vill var vonast
eftir smákraftaverki, sem gæti vel
hafa orðið, þótt ekki hafi legið laust á
yfirborði að minnsta kosti fyrst um
sinn.
Líf í fötlun er hins vegar enginn
dans á rósum og færninni fer því
miður hrakandi dag frá degi. Þar
voru engin grið gefin, því oft vill lífið
verða miskunnarlaust. Neyðaróp
hjartans eru kæfð og hugur er einn
sér um sefa, sérlega þegar illa geng-
ur að tjá sig á venjulegan hátt. Þrátt
fyrir allt þetta tókst Haidi að halda
gleði sinni til dauðadags. Það var lán
hennar að komast á sambýlið á Vest-
urbrún 17, eftir að amma mín dó.
Umhyggjan fyrir henni var einstök
og má til dæmis nefna, að Haidi tók
aftur að ferðast um allan heim, frá
Flórída til Moskvu og naut þess í
botn.
Nú um jólin vantaði Guð nýja rödd
í englakórinn, sem boðar frið á jörð.
Hann leitaði og fann Haidi frænku.
H.C. Andersen segir í ævintýri sínu
Englinum frá englinum, sem kemur
frá Guði til að sækja góðu börnin,
sem deyja. „Hann tínir nokkur blóm
og ber þau, ásamt barninu upp til
guðs, til þess að þau blómgist ennþá
fegur en hér á jörðinni. Guð hinn al-
góði þrýstir öllum blómunum upp að
hjarta sínu, en það blómið, sem hon-
um þykir vænst um kyssir hann og
þá fær það rödd og syngur með í
hinni miklu sælu.“ En þessi engill,
sem nú er stór og sterkur var veikur
og fátækur drengur í lifanda lífi.
Nú hefur Haidi frænka mín varp-
að frá sér álagahamnum og syngur
með öllum englum Guðs um dýrð
Guðs í upphæðum og frið á jörð með
þeim mönnum, sem hann hefur vel-
þóknun á.
Ragnheiður Erla Bjarnadóttir.
Á undurfögrum sólbjörtum vetr-
ardegi hinn 21. desember kvaddi
Haidí, elsta móðursystir okkar,
þennan heim. Þetta var sérlega fag-
ur dagur og þegar sólin hneig hægt í
djúpan sæ og var að hneigja höfuð
sitt til næturhvíldar var Haidí að búa
sig undir mesta ævintýri og ferðalag
lífs síns. Hún elskaði að ferðast og
gerði víðreist í seinni tíð ásamt góð-
um ferðafélögum af sambýlinu á
Vesturbrún. Hún heillaðist sérstak-
lega af Rússlandi og ljómaði öll þeg-
ar við skoðuðum myndir af kósökk-
um sem höfðu sjarmerað hana upp
úr skónum.
Við systurnar litum aldrei á Haidí
sem fatlaðan einstakling, Haidí var
bara Haidí bamla til aðgreiningar frá
Haidí, dóttur Svölu. Hún bjó ætíð yf-
ir reisn sem henni var í blóð borin frá
foreldrum sínum og leit út fyrir að
vera ekki degi eldri en fimmtug í
stað 79 ára. Hún þurfti að sætta sig
við hlutskipti sitt að vera fötluð og
mállaus alla ævi og getum við ekki
ímyndað okkur hvernig það hefur
verið fyrir fallega unga stúlku að fá
ekki að eignast og gera það sem öðr-
um finnst sjálfsagt. En hún var með
eindæmum sterkur og ákveðinn per-
sónuleiki svo geislaði af. Það var
stutt í glettnina og glimtið í augun-
um og þegar hún hló var ekki hægt
annað en að hlæja með, því þessi
hlátur var svo innilegur og einstak-
ur, þegar skríkti í Haidí var hún í
stuði. Hún var mjög ákveðin og varð
ekki haggað, ef hún beit eitthvað í
sig, þá var það gert. Hún kom í jarð-
arför föður okkar í maí síðastliðnum
og fór svo síðar um sumarið og gróð-
ursetti fallegt margarítublóm sem
blómstraði og breiddi út anga sína
yfir leiðið hans.
Hún fylgdist með öllu og vildi fá að
vita hvernig rómantík og ástamálum
væri hagað hjá okkur hinum ein-
hleypu í fjölskyldunni og helst vildi
hún fá að sjá myndir, heilsa og leggja
blessun sína yfir þegar einhver varð
fjölskyldumeðlimur.
Haidí var hefðarkona og átti sama
afmælisdag og Elísabet Breta-
drottning, 21. apríl, og þann dag var
yfirleitt haldið upp á með veglegum
veitingum.
Minningarnar af Sóleyjargötu 11,
æskuheimilinu og ættaróðalinu, eru
ótal margar. Ég, Ragnheiður, man
eftir því að læðast inn í helgidóminn,
herbergið hennar Haidíar, og skoða
allt það undursamlega sem þar var
að finna. Ég heillaðist þó einkum af
flöskunni litlu frá Lourdes í Frakk-
landi sem átti að geyma helga vatnið
þaðan.
RAGNHEIÐUR
THORARENSEN
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
systir,
SIGRÍÐUR VIGDÍS ÓLAFSDÓTTIR,
Brekkuseli 8,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstudag-
inn 2. janúar síðastliðinn. Jarðarförin fer fram
frá Garðakirkju föstudaginn 9. janúar kl. 15:00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Kraft, stuðningsfélag ungs
fólks með krabbamein. Reikningur 0327-13-700700, kt. 571199-3009.
Arnar Þór Guttormsson,
Karen Jenný Heiðarsdóttir,
Þórhildur Gyða Arnarsdóttir
og systkini hinnar látnu.
Elskuleg systir okkar og móðursystir mín,
SIGURLAUG JÓNASDÓTTIR
hússtjórnarkennari og listmálari
frá Öxney í Breiðafirði,
Hjarðarhaga 32,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 8. janúar kl. 13.30.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Jóhann Jónasson,
Guðrún Jónasdóttir,
Kristín Jónasdóttir,
Hildur Jónasdóttir,
Elín Jónasdóttir,
Alda María Birgisdóttir
og fjölskylda.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SIGURBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR
fyrrverandi húsfreyja
á Skipalóni,
sem lést fimmtudaginn 1. janúar, verður jarð-
sungin frá Möðruvallakirkju í Hörgárdal föstu-
daginn 9. janúar kl. 14.00.
Unnur Björk Snorradóttir, Jónas Marínósson,
Jónína Snorradóttir, Ævar Ármannsson,
Lovísa Snorradóttir, Hilmir Helgason,
Þórir Snorrason, Guðrún Ingimundardóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
UNNUR S. AUÐUNSDÓTTIR,
Smáratúni 17,
Selfossi,
sem lést á Heilbrigðisstofun Suðurlands, Sel-
fossi sunnudaginn 4. janúar, verður jarðsungin
frá Selfosskirkju laugardaginn 10. janúar
kl. 13.30.
Diðrik Haraldsson,
Gunnhildur Haraldsdóttir, Þorbergur Þ. Reynisson,
Hafdís Unnur Daníelsdóttir, Björn Þór Jóhannsson,
Haraldur Þór Þorbergsson,
Gunnhildur Karen Björnsdóttir.
Elsku faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN A. GUÐMUNDSSON
fyrrverandi kaupmaður,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi þriðjudaginn 30. desember, verður
jarðsunginn frá Kópavogskirkju fimmtudaginn
8. janúar kl. 13.30.
Guðmundur Guðjónsson, Tove Bech,
Gísli H. Guðjónsson, Júlía Guðjónsson
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og am-
ma,
KARITAS BJARGMUNDSDÓTTIR,
Baughúsum 10,
lést á Landspítalanum í Fossvogi mánudaginn
5. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Grafarvogskirkju mið-
vikudaginn 14. janúar kl. 13.30.
Þorsteinn Þórsteinsson, Una Marsibil Lárusdóttir,
Berglind Karitas Þórsteinsdóttir, Stefán Garðar Óskarsson,
Karitas Alfa, Ísak Hrafn, Jakob Steinn Stefánsbörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, bróðir
og mágur,
MAGNÚS ANTON HALLGRÍMSSON,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 1. janúar.
Útför hans fer fram frá Laugarneskirkju mánu-
daginn 12. janúar kl. 13.30.
Hallgrímur Christer Hallgrímsson,
Helena Hallgrímsson, Sveinn Valtýr Sveinsson
og barnabörn,
Júlíana Erla Hallgrímsdóttir, Örn Ingimundarson,
Halla Helga Hallgrímsdóttir, Sæþór Jónsson,
Þorleifur Jónatan Hallgrímsson, Bergljót Sigvaldadóttir,
Ástráður Elvar Hallgrímsson.
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfilegri
lengd á útfarardegi, en aðrar
greinar séu um 300 orð eða
1.500 slög (með bilum) en það
eru um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í
sálma eða ljóð takmarkast við
eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur,
og votta virðingu án þess að það
sé gert með langri grein. Grein-
arhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina