Morgunblaðið - 07.01.2004, Blaðsíða 38

38 MIÐVIKUDAGUR 7. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Clifton - Kóbrukossinn
framhald ...
© DARGAUD
SEM AÐSTOÐARMAÐUR, EINMITT! ... ÉG
Á VÍST ENGRA KOSTA VÖL ... ÞESSI
RANNSÓKN ER MJÖG LÍKLEG TIL AÐ TAKA
FRÁ MÉR TÍMA SEM ÉG ÆTLAÐI AÐ
VERJA MEÐ YÐUR ...
ÆÐISLEGT!
OG Í LJÓSI ÞESS AÐ ÞÉR LÍMIST Á
MANN EINS OG FLUGNAPAPPÍR! ...
... HVENÆR
BYRJA ÉG?
SÖR HARALDUR ...
NÚ JÆJA, JARVIS!
HVAÐ ER AÐ?
ÉG HARMA AÐ BINDA ENDA
Á GÖNGUFERÐ ÞÍNA, SÖR
HARALDUR, EN SENDIRÁÐ-
IÐ VAR AÐ HRINGJA ...
ÞÚ VERÐUR AÐ
KOMA ÞANGAÐ
SEM FYRST!
NÚ FYRST SVO
ER ÞÁ MEGUM
VIÐ ENGAN TÍMA
MISSA!
Á SAMA TÍMA þAR SKAMMT FRÁ ...
ÞAÐ MÁTTI EKKI UNDIR NEIN-
UM KRINGUMSTÆÐUM SNER-
TA Á ENSKA BLAÐAMANNIN-
UM! HERRA RUTHMANN
BORGAR ÞÉR FYRIR AÐ
ÞURRKA "ÞVOTTAEFNIÐ" ÚT
OG NÁ AFTUR PAPPÍRUNUM!
ÉG VARA ÞIG VIÐ KÓBRA ...
... ÞETTA ERU MISTÖK SEM HERRA RUTHMANN
ÞOLIR EKKI TVISVAR! ...
Í FYRSTA LAGI: ÉG STEND VIÐ SAMNINGA
MÍNA! ... Í ÖÐRU LAGI: ÉG VEL HVERNIG ÉG
GERI ÞAÐ! ER ÞAÐ SKILIÐ SKÍTSEIÐI? ...
OG KOMDU NÚ þESSUM SKILABOÐUM TIL HERRA RUTHMANN!
OG SEGÐU HONUM AÐ HANN VERÐI AÐ FARA AÐ SKIPTA UM
TÓN Í SAMSKIPTUM SÍNUM VIÐ MIG! ...
KOMDU LALLI! ...
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
ÉG þakka bréf Svönu Sigmundar-
dóttur í Morgunblaðinu hinn 23. des-
ember sl. þar sem hún lýsir reynslu
sinni af blaðaútburði hjá Frétta-
blaðinu. Sögur eins og hún hefur að
segja hef ég heyrt ófáar eftir að ég
fór að kynna mér málefni blaðburð-
arbarna á sl. hausti. Fjöldi fólks, mér
misjafnlega kunnugt og sumt alls
ókunnugt, hefur skýrt mér frá
reynslu sinni á þessu sviði og hvatt til
dáða í tengslum við þá umræðu sem
haldið hefur verið uppi að undan-
förnu. Þessi miklu viðbrögð hafa
meðal annars orðið til þess að sann-
færa mig um að nauðsynlegt sé að
halda þessari umræðu áfram og berj-
ast fyrir því að kjör og vinnuaðstæð-
ur blaðbera séu þannig að viðunandi
megi teljast. Það er í sjálfu sér eðli-
legt að spurt sé: „Af hverju hættirðu
þessu bara ekki?“ Það er kannski ein-
faldast en það er ekki lausn málsins í
sjálfu sér. Það kæmi bara einhver
annar í staðinn og ekkert myndi
breytast. Mér hefur meðal annars
verið sagt frá því að einn blaðberi hafi
fyrir slysni fengið sent heim yfirlit
um nöfn og starfsaldur þeirra sem
gegndu starfinu á undan honum. Það
voru fimm aðilar á jafnmörgum mán-
uðum. Það segir sig sjálft að þegar
starfsmannavelta er svo hröð þá er
eitthvað meir en lítið að. Í mínum
huga snýst þessi barátta ekki fyrst og
fremst gegn útgefendum blaðanna
heldur beinist hún ekki síður að þeim
stofnunum sem eiga að fylgjast með
að farið sé eftir lögum og reglum sem
gilda gagnvart vinnu blaðburðar-
barna og í hinu lagi að launþega-
hreyfingin beiti afli sínu og reynslu til
að knýja í gegn kjarasamninga um
málefni blaðburðarbarna. Að mínu
mati myndi launþegahreyfingin ein-
ungis þurfa að beita hluta af því afli
sem hillti undir fimmtudaginn 11.
desember sl. til að ljúka því á stund-
inni að ganga frá kjarasamningum
um málefni blaðbera. Það er svo ein-
falt í mínum huga að blað sem ekki er
borið út á sér ekki margra lífdaga
auðið. Því þarf ekki annað en smá-
skipulagningu og nógu einbeittan
vilja sem mér finnst að eigi að koma
til af hálfu launþegasamtakanna til að
ná þessu máli í höfn. Eftir að búið er
að ganga frá formlegum kjarasamn-
ingum er síðan verkefni næstu ára að
færa til betri vegar það sem talin er
þörf á í formlegum kjaraviðræðum
milli aðila.
Annað sem ég hef áttað mig á og
fengið allmargar staðfestingar um er
að börn niður í 10 ára aldur eru um-
hugsunarlaust ráðin í vinnu hjá
Fréttablaðinu. Vitaskuld gefast flest
þeirra fljótlega upp á því að bera út
sinn 130–200 blaða skammt en söm er
gjörðin. Ég bíð eftir því að Vinnueft-
irlitið taki á þessu máli af þeim þunga
og þeirri alvöru sem það á skilið.
Hver ætla menn að viðbrögð yrðu í
samfélaginu við því ef Impreglio réði
til vinnu 10 ára gömul börn frá Portú-
gal eða Rúmeníu sem byggju með
foreldrum sínum við Kárahnjúka?
Starf þeirra væri t.d. að hreinsa úr
ruslafötum og þvo klósett í vinnubúð-
unum, svo dæmi sé tekið, og vinnu-
tími þeirra væri frá kl. 5.45–7.00 á
morgnana. Verkinu yrði að vera lokið
áður en þau færu í skólann og Imp-
regilo myndi ákveða launin einhliða.
Ég er nokkuð viss um að það yrði allt
brjálað á skrifstofu ASÍ, hjá Vinnu-
eftirlitinu, barnaverndarnefnd o.fl.
o.fl. ef slíkt væri gert. Að lokum lang-
ar mig að minnast á eitt atriði sem ég
drap á fyrr í haust. Nú hefur snjóað
og færð spillst. Því ætti að mínu mati
að setja hámark á þann þunga sem
ætlast er til að börn beri út fyrir kl.
7.00 á morgnana við slíkar aðstæður.
Það er erfiðara og tímafrekara að
bera út í erfiðri færð heldur en við
góðar aðstæður. Sú fyrirhöfn og sá
kostnaður á að lenda á útgefanda
blaðanna en ekki launþeganum.
GUNNLAUGUR JÚLÍUSSON,
faðir blaðburðardrengs,
Rauðagerði 36,
Reykjavík.
Enn af málefnum
blaðburðarbarna
Frá Gunnlaugi Júlíussyni
HINN 21. janúar 1932 var stofnaður
sparisjóður í Reykjavík og var ákveð-
ið að hann skyldi heita Sparisjóður
Reykjavíkur og nágrennis. Markmið
þessarar stofnunar var að lána fé til
framkvæmda í Reykjavík. Á níunda
áratug seinustu aldar þótti eigið fé
sparisjóðsins ekki nógu mikið og
ákveðið að auka það með því að fjölga
stofnendum, en þá voru flestir upp-
runalegu stofnendurnir, sem reyndar
voru kallaðir ábyrgðarmenn, horfnir
yfir móðuna miklu. Aukins fjár var
aflað með því að selja sk. stofnbréf.
Frést hefir af því að KB vilji nú kaupa
öll þessi nýju stofnbréf á níu þúsund
milljónir króna. Þar af yrðu eigendum
bréfanna greiddar þrjú þúsund millj-
ónir og sex þúsund milljónir rynnu í
sérstakan menningarsjóð sem úthlut-
að yrði úr eitt til tvö hundruð millj-
ónum á ári. Það jafngildir ávöxtun
upp á 2,5%.
Tveir stofnfjáreigendur sem einnig
eru alþingismenn hafa tjáð sig um
þetta merkilega mál nú nýlega. Þessir
þingmenn eru hr. Össur Skarphéðins-
son og hr. Pétur Blöndal.
Samkvæmt framburði Össurar var
honum lofað 12% ávöxtun á stofnféð,
en endurgreiðsla fjárins væri aðeins
möguleg ef hann yrði annaðhvort
gjaldþrota eða dræpist (að eigin sögn
mun hann ennþá vera lifandi). Pétur
sagði frá því að hann hefði lagt fimm
hundruð þúsund í stofnfjársjóð og
ætti von á fjórum milljónum til baka,
auk átta milljóna sem varið yrði til
líknar- og menningarmála. Hverjir
eru það svo sem staðið hafa undir
þessari ávöxtun? Það eru viðskipta-
menn sparisjóðsins sem hafa fengið
þessa fjármuni að láni með 15% vöxt-
um (sparisjóðurinn þarf 3% í rekstur).
Þetta þýðir það að ef einhver hefir
keypt hús með svona láni fyrir átján
árum þá hefir hann þurft að endur-
greiða fjögur húsverð, þegar tillit er
tekið til verðbólgu.
Íslensk fjármála- og vaxtapólitík er
bara illa dulbúið þrælahald og ekki
skrýtið að margur meðal-Jóninn hafi
orðið gjaldþrota á seinni árum.
GESTUR GUNNARSSON,
tæknifræðingur,
Flókagötu 8,
Reykjavík.
Ávöxtun
Frá Gesti Gunnarssyni