Morgunblaðið - 26.03.2004, Blaðsíða 47

Við eigum margar góðar minn-
ingar um afa okkar, við litum upp
til hans enda var hann mjög virðu-
legur maður. Honum var margt til
lista lagt og hafði áhuga á mjög
mörgu. Hann kunni vel að segja
sögur og hafði ýmislegt um að tala.
Hann vildi oft segja okkur fróð-
leikmola sem ekki endilega er les-
inn af bók en er leiðbeinandi og
gott veganesti fyrir unga menn.
Hann var kappsmaður mikill og
sló aldrei af, jafnvel í seinni tíð er
hann studdist við göngugrindina,
sem hann kallaði vörubílinn, þá átti
hann það til að skora á mann og
annan í kapp og reyna hvað hann
kæmist hratt, kanna hvers megn-
ugur hann væri enn. Það átti
reyndar jafnt við um líkamlegan
þrótt sem og heilabrot og minn-
isatriði því hann var stálminnugur
og alltaf til í að reyna sig þar líka,
gera smá tékk, sem hann stóðst öll,
alltaf.
Nú þegar hann hefur fetað í fót-
spor ömmu upp himnastigann sem
hana dreymdi unga er ekki hægt
annað en að minnast þess hversu
frábær þau voru saman. Það var
mikill kraftur og velvilji sem ein-
kenndi þau.
Meðan þeim entist heilsa voru
þau alltaf á ferðinni ýmist á leið til
Víkur eða til okkar á Hvolsvöll eða
bara að keyra hringinn um landið
sem þótti passlegt að fara á svona
þremur dögum.
Við fengum gjarnan að fara
lengri eða skemmri leiðir með þeim
og stundum kom það fyrir að menn
voru gripnir fyrirvaralaust úr
sveitinni.
Ef ferðast var í bílalest átti afi til
að spyrja lævíslega hvort ekki væri
allt í lagi að bæta eins og „fimm“
við því hann vildi ekki drolla við
aksturinn.
Við viljum að endingu þakka fyr-
ir allar góðu stundirnar.
Pétur Snær,
Guðmundur Ágúst
og Holger Páll.
mikill húmoristi og ekki hættir þú
að segja brandara, alveg sama
hversu veikur þú varst. Það skipti
ekki nokkru máli, þú varst alltaf svo
harður og ákveðinn í því að sigra.
Þegar við heimsóttum þig fyrir
stuttu varstu oft að fíflast og segja
brandara, þrátt fyrir að vera mjög
slappur.
Við minnumst þess hversu gríð-
arlegan viljastyrk þú hafðir. Það
var alveg samt hvað kom fyrir, það
stoppaði þig ekkert. Eftir hjartaað-
gerðina fórstu á fullt í leikfimi á
Bjargi og hafðir mjög gaman af og
slepptir ekki úr tíma, nema þegar
þú varst á sjúkrahúsi í Reykjavík.
Þú ætlaðir þér að ná bata og barðist
eins og hetja og alltaf stóð amma
með þér og á heiður skilinn fyrir og
þú fyrir baráttu þína.
Þú kvartaðir heldur ekki undan
neinu. Það eru ef til vill margir sem
hefðu gefist upp á því að vera á
sjúkrahúsi í mjög langan tíma og
fara í erfiða og langa aðgerð. En þú
barðist og þegar þú komst af
sjúkrahúsinu fórstu ekki að hvíla
þig heldur fórst aftur á Bjarg, þar
sem þér líkaði svo vel að vera og
æfðir sem aldrei fyrr.
Þú varst mjög góður kokkur og
það var gott að koma í Hamró og fá
sér pönnukökur eða eitthvað annað
sem þið buðuð upp á.
Þú varst alltaf duglegur í vinnu
og áttir meðal annars staðinn sem
við frændurnir vinnum núna á,
Nætursöluna. Svo varstu á fullu í
kryddinu. Eftir að þú komst heim
til Akureyrar eftir aðgerðina á hálsi
hefðu margir haldið að þú myndir
hætta að vinna, allavega taka þér
langt frí. En þeir sem þekkja þig
rétt vissu að það myndi Bangsi ekki
gera. Enda gerðirðu það ekki. Það
leið ekki langur tími þangað til þú
varst kominn á fullt aftur, eins og
ekkert hefði í skorist.
Það er erfitt að missa þig og við
viljum þakka þér fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman.
Það er samt gott að vita að núna líð-
ur þér vel.
Andlit þitt
er ekki framar ungt
en augun segja
við spegilmynd sína:
Sálin hefur engan aldur.
Þú gengur sem fyrr
út í birtuna
og gleðst yfir deginum.
(Þóra Jónsdóttir.)
Magnús Þórisson,
Magnús Örn Einarsson.
Magnús Þórisson, föðurbróðir
okkar, er nú fallinn frá, eftir hetju-
lega baráttu við illvígan sjúkdóm.
Bangsi frændi, eins og við köll-
uðum hann alltaf, var okkur alla tíð
afar kær. Alveg frá því að við vor-
um litlar hefur okkur fundist gaman
að heimsækja Bangsa og Dísu, enda
þau miklir höfðingjar heim að
sækja. Bangsi átti mjög auðvelt
með að sjá skoplegu hliðarnar á
hlutunum og sagði afskaplega
skemmtilega frá.
Það er margs að minnast frá því
að við vorum litlar stelpur, svo sem
allra fallegu gjafanna sem við feng-
um frá þeim hjónum, á jólum, þegar
þau komu frá útlöndum og við önn-
ur tækifæri. Einnig viljum við sér-
staklega nefna allar skemmtilegu
stundirnar sem við áttum saman í
heyskapnum með pabba. Þá komu
Bangsi, Dísa og strákarnir að
hjálpa til. Oft komu líka með ein-
hverjir vinir þeirra bræðra og
stundum einnig frændfólk okkar að
sunnan. Í minningunni eru þetta
langir, sólríkir dagar, þar sem ým-
islegt var brallað og oft mikið fjör. Í
seinni tíð dróst heyskapurinn held-
ur saman hjá okkur, en áfram héldu
Bangsi, Dísa og „strákarnir“, þá
fulltíða menn og fjölskyldur þeirra
að koma til að keyra heyið heim.
Þetta var alltaf jafnánægjulegt.
Bangsi var mikill hagleiksmaður.
Allt lék í höndunum á honum, hvort
sem það var að gera við vélar,
tengja ljós eða baka gómsætar tert-
ur. Það eru líka ófáar veislurnar
sem við höfum sótt í Hamragerði.
Fermingarveislur þeirra bræðra,
brúðkaup og fermingarveislur
barnabarna, þar sem Bangsi átti oft
stóran þátt í að útbúa glæsilegar
veitingar.
Þótt ekki hafi verið daglegur
samgangur með fjölskyldum okkar í
gegnum tíðina, hefur samt alltaf
verið sterkt samband okkar á milli.
Þeir föðurbræður okkar voru ekki
alltaf sammála um allt og stundum
slettist tímabundið upp á vinskap-
inn, en það jafnaðist samt alltaf,
enda menn með stórt skap, en
ennþá stærra hjarta. Við systurnar
tölum oft um hvað einstakt hafi ver-
ið að sjá hvað umhyggja og vænt-
umþykja þeirra bræðra var mikil,
ekki síst eftir að þeir fóru að eldast
og ástvinamissir og veikindi herjuðu
á. Er þar skemmst að minnast
hversu þau Bangsi og Dísa, sem alla
tíð hafa verið mjög samhent, voru
dugleg að heimsækja pabba okkar í
hans löngu veikindum og mörgu
sjúkrahúslegum. Þar voru þau al-
veg einstök.
Kæru Dísa, Raggi, Þórir, Eii,
Oddi og fjölskyldur, við og fjöl-
skyldur okkar sendum ykkur inni-
legar samúðarkveðjur. Við vitum að
missir ykkar er mikill, en erum þess
fullvissar að Bangsi frændi er kom-
inn á betri stað, laus við allar þján-
ingar og hefur fengið þar hlýjar
móttökur.
Edda og Marta.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. MARS 2004 47
✝ Magnús Sigur-jón Guðjónsson
fæddist 1. október
1940 á Gaul í Stað-
arsveit. Hann lést á
sjúkrahúsinu í
Malmö í Svíþjóð 5.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar Sigurjóns
voru Una Jóhannes-
dóttir, f. 17. nóvem-
ber 1878, d. 21. jan-
úar 1996, og Guðjón
Pétursson, f. 6. maí
1894, d. 7. ágúst
1968. Sigurjón var
einn af 13 systkin-
um og var 9. þeirra
12 systkina sem náðu fullorðins-
aldri en þau eru í aldursröð:
Jón, Pétur Ingiberg, Jóhannes
Matthías, Kjartan, Vilhjálmur
Maríus, Sveinn, Gunnar, Ólína
Anna, Guðmundur, Magnús Sig-
urjón, Soffía Hulda
og Vilborg.
Af þessum hópi
eru nú látnir fjórir
bræður, þeir Pétur
Ingiberg, Jóhannes
Matthías, Vilhjálm-
ur Maríus og Magn-
ús Sigurjón.
Sigurjón kvænt-
ist Önnu Bjarna-
dóttur 1965 og
eignast með henni
þrjú börn, Hrafn-
hildi, f. 1966, Kjart-
an, f. 1971 og Vé-
dísi, f. 1972. Þau
skildu 1977 og í
kjölfarið fluttist Sigurjón til Sví-
þjóðar.
Útför Sigurjóns var gerð í
Malmö 12. febrúar. Minningar-
athöfn verður í Akraneskirkju í
dag og hefst hún klukkan 14.
Elsku pabbi, tengdapabbi og afi.
Það fyrsta sem mér dettur í hug
voru ferðirnar vestur þegar ég var
yngri. Þú komst heim frá Svíþjóð og
við fórum upp á Skaga að heimsækja
fólkið og fá lánaðan bíl. Og það var
Trabant af öllu!
Ég man hvað ég skammaðist mín
fyrir bílinn, gelgjan sjálf. En þetta er
ein af kærustu minningum mínum í
dag, elsku pabbi minn, þegar ég lít til
baka.
Strákarnir sakna þín mjög mikið.
Alexander segir ekki margt að vanda
en Sævar spyr um allt. Hvað gerist
þegar maður deyr? Finnur maður til?
En, nei, elsku kallinn minn, nú er all-
ur sársauki á braut hjá þér og von-
andi er allt betra núna. En við sökn-
um þín samt sem áður og elskum þig.
Takk fyrir allt elsku pabbi, tengda-
pabbi og afi, takk fyrir allt gamalt og
gott í gegnum árin.
Kær kveðja,
Hrafnhildur, Ríkharður, Alex-
ander Reynir og Sævar Sigurjón.
Elsku pabbi, tengdapabbi og afi.
Dagurinn sem við fréttum af veik-
indum þínum líður okkur seint úr
minni. Samverustundir okkar flugu
fyrir augum okkar og sorgin og sökn-
uðurinn helltist yfir. Við áttum eftir
að gera svo margt saman og á stund-
um sem þessum skilst manni hvað líf-
ið er stutt. Anna Dóra sagði:
„Mamma manstu þegar afi gaf mér
og vinum mínum tyggjó í sumar“?
Þetta er ein af hennar minningum um
þig og takk elsku pabbi fyrir að gefa
henni þessa minningu. Okkar minn-
ingar tengjast góðum og ánægjuleg-
um samverustundum og sögunum
þínum, en þér fannst gaman að segja
frá og rifja upp gamla tíma. Þín er
sárt saknað elsku pabbi, tengdapabbi
og afi, takk fyrir minningarnar, þær
ylja okkur á erfiðum tímum. Þú verð-
ur alltaf hjá okkur bæði í huga og
hjarta. Þegar við hlustum á Vilhjálm
Vilhjálmsson hugsum við um þig,
hann tengir okkur saman þangað til
við hittumst aftur. Líði þér vel elsku
pabbi, tengdapabbi og afi, við söknum
þín og elskum þig.
Kjartan, Anna, Anna
Halldóra og Anton Ingi.
Elsku pabbi.
Það er svo skrítið að hugsa til þess
að þú ert ekki hér hjá okkur lengur.
Skrítið að geta ekki kíkt til þín í Sví-
þjóð á leiðinni um heiminn eins og ég
gerði svo oft. Skrítið að geta ekki
hringt í þig og heyrt í þér hljóðið af og
til. Þú talaðir ekki oft um tilfinningar
þínar eða líðan, en við skildum hvort
annað. Ég veit að þú áttir góðar
stundir með okkur í sumar þegar þú
komst til Íslands. Þær stundir eru
mér dýrmætar í dag, því þessar
stundir voru þær síðustu sem ég átti
með þér í þessu lífi. Eins og alltaf
varstu rólegur og yfirvegaður og
sagðir ekki margt. Kvartaðir aldrei
þó svo að tröppurnar upp í íbúðina
mína væru þér næstum ofviða.
En þegar kom að því að dytta að
einhverju sögðu verkin meira en
mörg orð. Það var yndislegt að fylgj-
ast með þér þegar þú varst að hjálpa
okkur í íbúðinni í sumar. Verkfærin
léku í höndunum á þér og smiðsaugað
sveik ekki. Þú varst alltaf fljótur að
sjá sniðugar útfærslur og hvernig
væri best að gera hlutina. Takk fyrir
alla hjálpina í sumar. Takk fyrir allt.
Loks er dagsins önn á enda,
úti birtan dvín.
Byrgðu fyrir blökkum skugga
björtu augun þín.
Ég skal þetta tár þíns trega,
tendra falinn eld,
svo við getum saman vinur
syrgt og glaðst í kveld.
Lífið hefur hendur kaldar,
hjartaljúfur minn.
Allir bera sorg í sefa,
sárin blæða inn.
Tárin falla heit í hlóði,
heimur ei þau sér.
Sofna vinur svefnljóð
meðan syng ég yfir þér.
Þreyttir hvílast, þögla nóttin
þaggar dagsins kvein.
Felur brátt í faðmi sínum
fagureygðan svein.
Eins og hljóður engill friðar
yfir jörðu fer.
Sof þú væran, vinur,
ég skal vaka yfir þér.
Góða ferð kallinn minn.
Védís og Magnús Þór.
Þegar konan mín sagði mér að
mamma hennar hefði verið að segja
sér að Sigurjón væri dáinn hrökk ég
ósjálfrátt við því mér fannst svo stutt
síðan við vorum að leika okkur í mó-
unum við túnin í Glaumbæ og Neðri-
Hól og mér fannst ég minntur
óþyrmilega á að ég væri orðinn gam-
all því ég er fjórum árum eldri en Sig-
urjón og mér fannst alltaf að Sigurjón
væri miklu yngri því hann var alltaf
svo glaðlyndur og hress, tók öllu sem
að höndum bar með bros á vör og sér-
stöku æðruleysi. En máltækið segir
„enginn veit hver annan grefur“.
Mig langaði að senda þér gamli
leikfélagi og nágranni örfá fátækleg
kveðjuorð að leiðarlokum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Ég bið ástvinum þínum Guðs bless-
unar og hinn eina sanna Guð bið ég að
veita þér viðtöku, blessun og skjól.
Jónas Jónasson
(Mannsi frá Neðri-Hól).
SIGURJÓN
GUÐJÓNSSON
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Innilegar þakkir færum við ykkur öllum sem
sýnduð okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR J. SIGURGEIRSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Seljahlíð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Seljahlíðar fyrir
góða umönnun.
Kristrún Ólafsdóttir, Sigurður Guðmundsson,
Sigurgeir Ólafsson, Elísabet Jónsdóttir,
Kári Ólafsson, Margrét Jóhannsdóttir
og barnabörn.