Morgunblaðið - 26.03.2004, Blaðsíða 53
UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. MARS 2004 53
MIKIÐ er búið að gera fyrir mið-
borg Reykjavíkur en meira stendur
til. Öll fögnum við því.
Nokkuð er þarna af
aflögðum vöruskemm-
um og úreltum iðn-
aðarhúsum sem að
skaðlausu mega víkja
fyrir öðru sem fremur
er í takt við tímann.
Ekki ætlum við að
leggja stein í götu
þeirra stórhuga
manna sem ráða ferð-
inni, heldur hitt að slá
varnagla ef það mætti
verða til þess að fyr-
irbyggja leka.
Er bandamenn í
seinni heimsstyrjöldinni bollalögðu
innrás í Evrópu, þá sagði Churchill:
„Italy is the soft belly of Europe“,
sem sagt „Ítalía er hinn mjúki magi
Evrópu“ og mælti fyrir því að þar
yrði innrásin gerð.
Þessa hugmynd má að vissu leyti
heimfæra upp á miðbæinn eða
Kvosina í Reykjavík. Ef satt skal
segja eru fáar byggðir við Faxafló-
ann opnari fyrir ágangi sjávar í
hamfaraflóðum en norðurströnd
Reykjavíkur frá Laugarnesi vestur
að Eiði á Seltjarnarnesi. Má segja
að Álftanesið sé ekki betur sett.
Jónas Elíasson og Sveinn Valdi-
marsson, verkfræðingar við HÍ,
unnu 1993 skrá um flóðhæðir í
Reykjavíkurhöfn. Þetta er gagnort
og greinargott plagg. Í sjálfu sér
hef ég engu við það að bæta. Hins
vegar er þetta orðið tíu ára gamalt
gagn og hefur á þeim tíma frekar
hallast á ógæfuhliðina hvað varðar
stöðu heimshafanna. Með tilliti til
þess er spáð illa fyrir strandbyggð-
um víða um heim
vegna hækkandi sjáv-
arborðs. Þess vegna er
ekki óeðlilegt þótt
maður verði var við
ónotatilfinningu í
hnakkagrófinni þegar
maður sér hin stór-
huga framkvæmdaplön
í Kvosinni.
Í skýrslum þeirra
Jónasar og Sveins
telja þeir að átta til tíu
sinnum hafi sjávarhæð
farið yfir 4,90 metra.
Þó segja þeir að ým-
islegt bendi til að háflóð gætu verið
eitthvað algengari en undangengnir
reikningar sýna. Vert er að gefa því
gaum að tjón er ekki endilega
bundið við hæstu sjávarföll. Vind-
álag hefur afgerandi þýðingu.
Dæmi eru um að Seltirningar
hafi farið á bátum til Reykjavíkur,
Austurvöllur hafi verið á kafi í sjó,
Valhúsahæðin og umhverfi, Landa-
kotshæðin og umhverfi voru eyjar.
Í heild er þetta uggvænlegt
plagg.
Hins vegar má spyrja sig hvort
ekki sé unnt að sporna svolítið á
móti mestu tjónum sem verða við
háa eða hæstu sjávarstöðu.
Sagt er að góð ráð séu dýr en við
skulum skoða það nánar.
Mín hugmynd er sú, að lagðir
verði varnargarðar á milli eyjanna
Viðeyjar, Engeyjar, Akureyjar og
Gróttu. Ef að þessu yrði horfið, þá
væri strandlengjan og þar með talin
gamla höfnin og kvosin laus við haf-
rót, Ytri höfnin og Sundin sem heið-
artjörn. Að sjálfsögðu myndi þetta
kosta nokkra fjármuni en með nú-
tímatækni yrði þetta auðvelt í fram-
kvæmd.
Enhver mundi segja að þetta yrði
ljótt mannvirki. En þá spyr ég:
„Hvað hugsuðu menn þegar olíu-
tönkunum var plantað niður í Örfir-
isey?“ Við þá framkvæmd var eynni
raunverulega lokað fyrir almenn-
ingi, staðnum þar sem Þórbergur
Þórðarson fór í sjóböð og gerði
Möllersæfingar, staðnum þar sem
unga fólkið trúlofaðist og lagði plön
um framtíðina. Ég hef sjálfur góða
reynslu af því. Eftir að þessum
möguleika var lokað entust ást-
arsamböndin verr en áður.
Hinn mjúki magi
Reykjavíkur
Oddbergur Eiríksson skrifar
um Reykjavík og fyrirhugaðar
framkvæmdir við höfnina ’Ef satt skal segja erufáar byggðir við
Faxaflóann opnari fyrir
ágangi sjávar í hamfara-
flóðum en norðurströnd
Reykjavíkur frá Laug-
arnesi vestur að Eiði á
Seltjarnarnesi.‘
Oddbergur Eiríksson
Höfundur er skipasmiður í Njarðvík.
ÉG hætti mér ekki út fyrir hússins
dyr, því það stara allir á mig. Ég skil
það vel, því ég er ljótur og leiðinlegur,
illa lyktandi og
ómögulegur í alla
staði. Fjölskylda mín
og vinir segja mér að
þetta sé ekki rétt hjá
mér, en ég veit betur,
ég hef rétt fyrir mér,
ég veit hvernig ég er
og það er ekki fallegt,
ég er ömurlegur.
Þetta voru þær
hugmyndir sem ég
hafði um sjálfan mig
fyrir nokkrum árum,
og það var alveg sama
hvað aðrir sögðu, ég
var bara ákveðinn í
því að ég væri alveg
ómögulegur. Auðvitað
sagði ég geðlækninum
mínum frá þessu og
hann sagði að þetta
væri bara ímyndun,
ekki var það til að
bæta líðan mína, að
vera ímyndunarveikur
ofan á allt saman. Hugsið ykkur ljót-
ur, leiðinlegur, illa lyktandi, ömurleg-
ur og ímyndunarveikur, þetta var
ekki beysið að burðast með.
Ég veit að það eru fjölmargir sem
eru að burðast með þessar sömu
ranghugmyndir og ég fyrir nokkrum
árum. En sem betur fer fyrir mig, þá
fór ég smátt og smátt að trúa því sem
aðrir sögðu, ég fór að hætta að hanga
í þessari ótrúlegu neikvæðni um sjálf-
an mig.
Ég reyndi að breyta hugsanagangi
mínum svolítið.
Hvað með það þótt sumir stari á
mig? Það er þó tekið eftir mér.
Og ef ég lykta svona illa, þá fer ég
bara í bað og þvæ mér.
Hvað með það þótt
sumum finnist ég leið-
inlegur? Öðrum finnst ég
kannski skemmtilegur.
En fyrst og fremst þá
reyni ég að hlúa að sál
minni, ég reyni að nota
allt það jákvæða sem ég
hef. Og horfi fram hjá því
sem ég hef ekki.
Ég þakka fyrir það
sem Guð hefur gefið mér.
Ég get séð (nota að
vísu gleraugu).
Ég heyri (þokkalega).
Ég get gengið og er
ekki líkamlega fatlaður
að neinu leyti.
Og ég hef hjarta sem
slær bara nokkuð vel.
Þetta er eitthvað sem
ég þakka fyrir á hverjum
einasta degi!
Ég vona svo sann-
arlega að það fólk sem lif-
ir og hrærist í sínum nei-
kvæðu hugsunum geti fundið sínar
jákvæðu hliðar og farið að byggja líf
sitt í kringum það.
Og reynum endilega að trúa því að
við erum betri en við höldum. Ég get
lofað ykkur því að við erum miklu
betri en við getum ímyndað okkur.
Þökkum fyrir það
sem við höfum
Bergþór Grétar Böðvarsson
skrifar um ranghugmyndir
Bergþór G. Böðvarsson
’Ég get lofaðykkur því að við
erum miklu
betri en við get-
um ímyndað
okkur.‘
Höfundur greindist með geð-
hvarfasýki fyrir 15 árum, fyrir 1 ári
byrjaði hann að vinna í 50% starfi hjá
Múlalundi. Í dag er hann virkur með-
limur í notendahópi Hugarafls.
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
M
BL
2
36
28
03
/2
00
4
Kemur næst 31. mars
Finndu fimmtíu og fjórar villur
Fylgir frítt me› Morgunbla›inu - fæst einnig í öllum helstu bókaverslunum.