Morgunblaðið - 16.12.2004, Side 38

38 FIMMTUDAGUR 16. DESEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðmundur Sig-urdórsson fædd-
ist í Götu í Hruna-
mannahreppi 5.
september 1921.
Hann andaðist á
Landspítala, Foss-
vogi föstudaginn 10.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Sigurdór Stef-
ánsson bóndi í Götu
og Katrín Guð-
mundsdóttir, hús-
freyja í Götu. Systk-
ini Guðmundar eru
Stefán, f. 26.4. 1920,
Guðfinna f. 5.9. 1921, Ágústa, f.
23.8. 1923, og Sigurður, f. 1.7.
1933. Hálfbróðir, samfeðra, er
Sigurgeir, f. 18.12. 1915.
Guðmundur kvæntist 25. nóv-
ember 1950 Hrefnu Ólafsdóttur, f.
30.10. 1927, d. 9.3. 1994. Foreldr-
ar hennar voru Ólafur Jónsson
bóndi í Eystra-Geldingaholti í
Gnúpverjahreppi og Pálína Guð-
mundsdóttir húsfreyja þar. Guð-
mundur og Hrefna eignuðust þrjú
börn. Þau eru: 1) Stúlka, fædd
andvana 18.3. 1952, 2) Tryggvi, f.
3.6. 1953, kvæntur Önnu Brynj-
ólfsdóttur. Sonur þeirra er Hlyn-
ur, f. 25.4. 1983. Áður átti Anna
soninn Kristján Geir Guðmunds-
son, f. 8.8. 1973. 3) Ármann,
kvæntur Hrefnu
Hannesdóttur. Börn
þeirra eru Hannes, f.
23.11. 1988, og
Bergný, f. 6.5. 1991.
Guðmundur og
Hrefna byggðu sér
hús á Flúðum sem
þau nefndu Akur-
gerði og bjuggu þar
öll sín hjúskaparár.
Guðmundur ólst
upp í Götu og stund-
aði þar í uppvextin-
um almenn bústörf.
Lengst af starfaði
hann sem flutninga-
bifreiðastjóri og flutti vörur á
milli Reyjavíkur og uppsveita Ár-
nessýslu. Síðustu tíu ár starfsævi
sinnar var hann húsvörður í Fé-
lagsheimili Hrunamanna. Hann
sinnti ýmsum félagsstörfum í
sinni sveit. Hann sá um fjármál
byggingar Félagsheimilis Hruna-
manna og var síðan í stjórn þess
sem gjaldkeri í áratugi. Einnig
var hann gjaldkeri Hitaveitu
Flúða og nágrennis frá upphafi og
í um 40 ár. Þá var hann í stjórn Fé-
lags eldri Hrunamanna. Hann
söng í kirkjukór Hrunakirkju í um
50 ár.
Útför Guðmundar verður gerð
frá Hrunakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elsku afi, nú er komið að kveðju-
stund og margs er að minnast. Við
minnumst þín sitjandi í stóra rauða
stólnum þínum og oft við bæði sitj-
andi í honum með þér en alltaf var
nóg pláss, þangað til fréttirnar byrj-
uðu, þá þurftum við að flytja okkur
yfir í sófann og ekki hafa hátt. Þegar
við keyrðum í hlaðið í Akurgerði og
sáum gamla græna Volvoinn rifjuð-
ust upp fyrir okkur allar sundferð-
irnar með þér, og Hannes fékk að
halda í stýrið á leiðinni niður í laug.
Það var fastur liður að á jólunum,
eftir að amma dó, varstu hjá okkur
og í ár verða hátíðirnar tómlegar án
þín. En nú getur þú fagnað jólunum
með ömmu og litlu stelpunni þinni.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Megir þú hvíla í friði, elsku afi.
Þín barnabörn
Hannes og Bergný.
Mætur maður er kvaddur. Guð-
mund Sigurdórsson hef ég þekkt alla
tíð því hann var kvæntur frænku
minni Hrefnu Ólafsdóttur frá E-
Geldingaholti.
Guðmundur var flutningabílstjóri
og hafði fastar ferðir milli Hruna-
mannahrepps og Reykjavíkur tvisv-
ar í viku (stundum oftar). Þannig
þróaðist að hann kom á Brávallagöt-
una í hádegismat þessa daga, á
þriðjudögum til mömmu en á föstu-
dögum til ömmu Valgerðar. Mér
fannst alltaf gaman að hitta hann og
þegar ég fór að vera í sveit í Dalbæ
var gott að fá far með Guðmundi
austur eða suður. Eftir að kaupa-
vinnunni lauk var ekki lokið ferðum
mínum austur, því ekkert var fýsi-
legra en að komast þangað um helg-
ar til starfa og leiks. Í þessum ferð-
um okkar urðum við Guðmundur
vinir, sem aldrei bar skugga á.
Guðmundur var mikill nákvæmn-
ismaður og gerði alla hluti vel og af
alúð. Hann var óþreytandi að gera
sveitungum sínum greiða með að út-
rétta fyrir þá í þessum ferðum. Þá
voru ferðir milli sveitarinnar og
Reykjavíkur ekki eins tíðar og nú og
ekki var bíll á hverjum bæ.
Það var alltaf gott að koma til
þeirra hjóna Guðmundar og Hrefnu
og stundum var gist, eins voru
skemmtilegir dagar þegar þau komu
til okkar Gests á Sækambinn, ásamt
Kiddu og Bryngeiri og gistu yfir
helgi og margar dýrmætar minning-
ar eigum við með þessum vinum okk-
ar. Síðustu misseri voru Guðmundi
ekki létt, þar sem hann þurfti oft að
dvelja á sjúkrahúsi, eigi að síður kom
andlát hans nokkuð á óvart, þar sem
hann var búinn að vera heima til-
tölulega hress síðustu tvær vikurn-
ar.
Ég kveð mætan mann og mér
kæran og bið honum Guðs blessunar.
Sonum hans Tryggva, Ármanni og
þeirra fjölskyldum votta ég innilega
samúð.
Valgerður Hjaltested.
Látinn er góður vinur og sam-
ferðamaður um margra áratuga
skeið. Guðmundur fæddist og ólst
upp í Götu í Hrunamannahreppi en
reisti sér hús á Flúðum árið 1948
ásamt sinni ágætu konu, Hrefnu
Ólafsdóttur. Hrefna var um langt
árabil handmenntakennari við
Flúðaskóla og vorum við þar sam-
kennarar í rúm 30 ár. Hrefna lést um
aldur fram árið 1994. Þau hjón voru
meðal frumbyggja þéttbýlisins á
Flúðum og enginn hefur átt þar
lengri búsetu en Guðmundur.
Guðmundur stundaði akstur vöru-
bíla lengst af sinni starfsævi, fyrst í
vegavinnu og ýmsum flutningum, en
var síðan í reglulegum áætlunarferð-
um milli Hrunamannahrepps og
Reykjavíkur um 30 ára skeið. Hann
var síðan húsvörður í Félagsheimili
Hrunamanna frá 1980 til 1996. Í öll-
um sínum störfum var Guðmundur
viðurkenndur fyrir lipurð og áreið-
anleika.
Leiðir okkar Guðmundar lágu víða
saman, fyrst í vegavinnu hér í upp-
sveitum og síðar í félagsstörfum
margs konar. Einna best kynntist ég
honum þau sumur er ég var hótel-
stjóri við Hótel Flúðir, en stór hluti
rekstrarins var þá í Félagsheimilinu
á Flúðum. Ómetanleg var þá sem
endranær lipurð hans og hjálpsemi.
Veit ég að margir hafa svipaða sögu
að segja.
Þá má geta þess að Guðmundur
var góður bridsspilari og ómissandi í
hópi fólks sem hefur um áratuga
skeið komið saman til spilamennsku
hér í Hrunamannahreppi.
Ég vil að leiðarlokum þakka Guð-
mundi öll hin góðu kynni og vil flytja
fjölskyldu hans innilegar samúðar-
kveðjur.
Jóhannes Sigmundsson.
Miðfellið, prýði Ytrihrepps, gnæf-
ir í miðri sveit. Sunnan þess brosa
brekkur við sól en norðan þess
kraumar vatnið heitt úr iðrum foldar
og þar byggðist upp skóla- og garð-
yrkjubyggðin á Flúðum.
Guðmundur ólst upp við sólvanga
fellsins en byggði þeim Hrefnu hús
norðan fells, í Akurgerði sem skýlt
er af skjólsælum birkilundum og
stórvöxnum öspum. Þar bjuggu þau
hjónin og þarna bjó Guðmundur eftir
hennar dag við snyrtimennsku og
fágun. Hann leit í morgunkaffi á
Grund, vann stund á hreppsskrif-
stofunni, fór daglega í síðdegissund
og hugaði að garðinum.
Lengi var hann lykilmaður hjá
Hreppamönnum, framan af starfs-
ævinni starfaði hann við flutninga
þangað og þaðan en sinnti síðar hús-
vörslu í Félagsheimili Hrunamanna
þangað sem leiðir sveitunganna lágu
af ýmsum tilefnum. Þar var einnig
tekið á móti hótelgestum. Þar hófst
samband okkar þegar ég flutti á
Flúðir 1988, starfaði árin sjö í sama
húsi og hann og við höfum verið
tengdir síðan.
Hann vaknaði snemma og við töl-
uðum oft saman í síma eftir að ég
flutti í Flóann. Við töluðum um sam-
komur og ferðalög, stundum um
kóra, en oft um morgunsólina, sem
laðaðist kannski fyrr að Miðfellinu
en Ingólfsfjallinu hér neðra.
Grandvar, góðgjarn og varfærinn
eru lýsingarorð sem í hug koma þeg-
ar hugsað er til Guðmundar.
Margir munu sakna þessa heið-
ursmanns, sem ræktaði svo vel garð-
inn sinn.
Ingi Heiðmar Jónsson.
Ég beið niðri á vegi eftir því að
Guðmundur í Akó kæmi á vöruflutn-
ingabílnum, því ég átti von á fyrsta
hjólinu mínu, biðin var sjálfsagt löng
en Guðmundur birtist og græna
flotta hjólið fékk nýjan eiganda.
Guðmundur átti nú eftir að gleðja
mig og aðstoða síðar, öll samvinna
okkar á meðan ég var á hótelinu á
Flúðum var einstök fyrir mig og við
unnum vel saman, morgunspjall á
hverjum degi og umhyggja fyrir því
að allt gengi vel. Talandi um fánana,
þar átti ég góðan að, stundum þurfti
nú að minna á þá, Guðmundur var
þátttakandi í öllu því sem fór fram á
hótelinu, þannig var það bara. Guð-
mundur var góður dansari og það
voru fáir betri en hann þegar kom að
gömlu dönsunum, það voru nú tekn-
ar nokkrar sveiflur á böllum og
sungið af hjartans lyst með.
Nú eruð þið karlarnir farnir,
pabbi, Siggi Tomm og þú Guðmund-
ur minn, og ég trúi því að eitthvað
þurfi nú að spjalla en ég veit ekki
hvernig er með hressingu þarna, þið
finnið einhver ráð trúi ég. Það var oft
glatt á hjalla þegar þið komuð saman
og man ég eftir góðum stundum
heima hjá mömmu og pabba við þau
tækifæri. Ég þakka alla dansana,
söngvana, allt kaffi(vatns)spjallið,
umhyggjuna og vináttuna sem þú
sýndir mér og var svo góð. Þakka
þér Guðmundur fyrir allar þær
skemmtilegu minningar sem ég á
núna um vinskap okkar og ég get
minnst áfram með gleði.
Sendi aðstandendum samúðar-
kveðjur mínar og Guð blessi þau öll.
Margrét Brynjólfsdóttir
frá Dalbæ.
Í dag kveðjum við með þakklæti
og virðingu einn af landnámsmönn-
unum á Flúðum í Hrunamanna-
hreppi, Guðmund Sigurdórsson í Ak-
urgerði, en Akurgerðið var eitt
fyrsta húsið sem reist var á Flúðum.
Húsið reisti hann ásamt konu sinni,
Hrefnu Ólafsdóttur árið 1948 en
Hrefna lést árið 1994. Það var alveg
sérstök tilfinning fyrir mig að koma
og hefja störf á hreppsskrifstofunni í
Hrunamannahreppi fyrir u.þ.b. ári.
Ég minnist þess hve hlýlega Guð-
mundur tók á móti mér, ég skynjaði
velvildina og hjálpsemina sem ein-
kenndi þennan öðling. Guðmundur
var sérstaklega samviskusamur og
snyrtilegur maður. Áður hafði ég oft
heimsótt Loft Þorsteinsson sem
lengi réð ríkjum í Hreppnum. Fast
við hlið hans var Guðmundur Sigur-
dórsson. Það var sterkt samband
GUÐMUNDUR
SIGURDÓRSSON Elsku faðir minn, afi, bróðir, mágur og frændi,
HARALDUR KONRÁÐSSON,
Seilugranda 3,
Reykjavík,
sem lést fimmtudaginn 9. desember, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstudaginn
17. desember kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Karítas,
hjúkrunarþjónustu krabbameinssjúkra.
Fyrir hönd aðstandenda,
Magnús Björn Haraldsson,
Björg Hulda Konráðsdóttir.
Elskuleg móðir, tengdamóðir og systir,
MARÍA HELGADÓTTIR
frá Odda,
Ísafirði,
andaðist á Seljahlíð, heimili aldraðra, þriðju-
daginn 14. desember.
Hún verður jarðsungin frá Neskirkju þriðju-
daginn 21. desember kl. 13.00.
Fyrir hönd barna, barnabarna, barnabarnabarna
og barnabarnabarnabarns,
Anna Guðmundsdóttir,
Inga Á. Guðmundsdóttir,
Þorsteinn Guðmundsson, Þrúður Jónsdóttir,
Helga G. Helgadóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir,
JÓHANNES JÓNSSON
frá Siglufirði,
Austurbergi 32,
Reykjavík,
sem lést á hjartadeild Landspítalans við Hring-
braut þriðjudaginn 14. desember, verður jarð-
sunginn frá Fella- og Hólakirkju þriðjudaginn
21. desember kl. 15.00.
Unnur Marinós,
Erla Nanna Jóhannesdóttir,
Guðrún Björk Jóhannesdóttir, Vilberg Þorgeirsson,
Anna María Jóhannesdóttir, Björn Ingólfsson,
Hrafnhildur Hulda Jóhannesdóttir, Abdellah Zahid,
Hanna Birna Jóhannesdóttir, Ingi Þór Jakobsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN SIGURÐARDÓTTIR
sjúkraliði,
Hjallavegi 12,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni laugar-
daginn 11. desember, verður jarðsungin frá
Fossvogskapellu mánudaginn 21. desember kl. 15.00.
Þórhildur H. Karlsdóttir, Magnús Sigurðsson,
Örn Ó. Karlsson, Rósa Hilmarsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir,
GUÐMUNDUR E. SIGVALDASON
jarðfræðingur,
lést á Landspítala háskólasjúkrahúsi Fossvogi
miðvikudaginn 15. desember.
Halldóra Þorsteinsdóttir,
Ragnheiður Guðmundsdóttir, Daniel Friedan,
Birgir Guðmundsson, Rut Petesen,
Gunnar Bragi Guðmundsson, Ulla Uhrskov,
Guðrún Bryndís Guðmundsdóttir, Kristján Matthíasson,
Anna Maire Sigmond Guðmundsdóttir, Eivind Slettemeås,
Solveig Birgitta Guðmundsdóttir Sigmond,
Guðný Þóra Guðmundsdóttir.