Eintak - 01.12.1993, Blaðsíða 127
silla mín sérðu ekki að þetta er jón
steinar íslandsmeistari í dískódansi?
...sem stjómaröllum hreyfingum hér.
greinilega ekki.
voru ekki davíð og svava vertar af 22 var ekki músarkallarinn af 22 mætt
mætt til að taka sér velskilið frí frá erli 22. með kápuna. nei ég man ekki hvar
HT ] ^— imm —ii fatahengið er hér. svo sæt.
gatan er nauðsynleg til að komast á búmm búmm inn á tveimur vinum.
milli. þar hitti ég rósku, sem tilheyrir ertu með fatahengismiðann, bryndís
nóttinni. ef myndin prentast vel má sjá
að við vorum á grænu.
ekki er fatahengismiðinn týndur!
þú ert svo sætur, ertu
snoðaður í alvörunni. kysstan
sagði jói og ég fékk smellinn.
mig rámar í einhverja jólaplötu sem kæmi frá
þessum kumpánum sem ég ætti svo
sannarlega líta eftir.
og ég á bamum frekar undrandi yfir öllu
saman. þetta var ekki einsog ég þekkti
síðast. loksins barþjónn sem þurfti ekki að
blanda milupa-fóður handa kúnnanum.
en ég krækiberið man ekki
hvað var sagt, kannski
sagði ég __ Á
takk fyrir.^^^^^v/
jafnvel fortölur og kossar handa jónínu nægðu
ekki til að sannfæra hana um að í ingólfskaffi
væri ekki allt með öllum mjalla.
ráfaði innar, nei þama var sólin einsog rétt fyrir
sólmyrkva. rasi reynir þó að bægja myrkrinu frá.
la cafe. þegar ég átti heima á
Ilaugaveginum rambaði ég
stundum inná þennan stað
rétt eftir opnun. ég skildi
JS aldrei í þeim hávaða sem
fylgdi tveim vinum og la cafe.
geri það ekki enn. mér fannst
| ég vera næstum einsog
krækiber í helvíti á báðum
stöðum
W pláhnetan var að spila. það voru ekki
margir. að mér fannst. reyndar hafði ekki verið
l’ jpar9t um fólk allt kvöldið neinstaðar.
út fórum við niðrá
ingólfskaffi. ég
held að ég hafi
komið þangað
tvisvar og alltaf
fundist það vera
fremur exótískur111
staður, með fisk-
unum, gellunum
og gæjunum.
'sólón islandus. ekki myndar-
innar virði. fyrsta skipti inn að
næturlagi. og vá... síðast þegar
ég kom þar bað ég um tvöfaldan
campari og fékk hann í tveimur
glösum. þar á undan tvöfaldan
sambuca, fékk tvö glös. og þar á
undan tvöfaldan jágermeister og
já tvö glös. greindarvísitala mín
sagði að ég hefði ekkert uppá
barborðið þama. guði sé lof fyrir
lofthæðina þama, kúnninn hefur
séns að svífa eitthvert. þó ekki á
brott í samræðunni um sjálfan
sig.
nú skil ég allt,
sérskólanemar
höfðu bundist
samkomulagi um
að skemmta sér
og helst binda
líkama sína við
staðinn. allt var
að hruni komið,
en afhverju ég? 1
ég vildi bara fá að
sjá ingólfskaffi í
sínu rétta svingi.
i fl S "■
V i
r 77
m *
1
1" I . \V
DESEMBER EINTAK