Eintak - 01.12.1993, Blaðsíða 63

Þuríður Pálsdóttir
Þuríöur er óþreytandi
dugnaðar- og áhugakona.
Forkur sem ann sér sjaldan
^ é' hvildar. Sjálf segist hún eilíf-
lega vera á fundum. Hún hefur
(P^ ,.mörg andlit, en öll hafa þau sama
^ M svip yfirvegaörar lífsgleöi; hún er
1 ' varaþingmaöur Sjálfstæöisflokks,
• , þaö kæmi varla á óvart þótt hún yrði
/ Wtullgildur þingmaöur innan tíöar. Hún
er formaöur Þjóðleikhúsráös, enda
H alin upp i kallfæri við þá stofnun. Hún
situr i lýðveldisnefnd og er yfirkennari í
Söngskolanum. Hún hefur líka látið sig
pnáléfni kvenna varöa og efndi fyrir
no'ftkrum árum til mikillar fræösluher-
feröar um tíðahvörf, skrifaði og talaöi á
fundum, en líka í hópi kvenna í sauma-
klúbbum. Ekki er heldur laust viö að þjóð-
inni þyki þetta áhugaverö kona; æviminn-
ingar hennar í tveimur bindum urðu
metsölubækur tvö ár í röð.
Bryndís Halla Gylfadótt
Bryndís Halla var aö
spila inn á fyrstu
plötuna sína og
hún er nýkomin út.
Hún er búin að fá
úthlutað lista-
mannalaunum fyrir
næstu þrjú árin og
stendur að vissu
leyti á tímamótum;
hún þarf ekki að spila
í sellódeíld Sinfóníunnar
I bili og hefur þessi þrjú
ár til að reyna að koma
sér á framfæri í hörð-
um heimi tónlistarinnar.
Hún er á leiðinni til
Japans, Hollands
og Ítalíu með kamm-
erhópum sem hún
segir að sér þyki
skemmtilegasta
tónlistarformið,
þótt hún
ekki fyrir
geti verið
að vera
að brillera.
Nína Tryggvadóttir
„Útskýringar listamannsins geta ekki látið mann sjá
neitt sem verkið ekki opinberar sjálft; því ef það er
verulegt listaverk hlýtur það að skírskota beint til
skynjunar okkar, svo fremi sem sem við leyfum því að
gera það. Það sem blífur í listaverki, þó enginn viti hvað
höfundur þess kann að hafa sagt sjálfur, er sú sýn hans
sem hefur innblásið verkið og gætt það sérstöku lífi.“
Skrifaði Nína og hlýtur að teljast ágæt eftirmæli eftir list
þessarar mestu listakonu íslenskrar.
SOPHIA HANSEN
Sophia er móðir dætranna sinna
tveggja sem hún berst fyrir þrot-
lausri og tvíeggjaðri baráttu, ekki
bara við föðurinn sem nam þær á
brott, heldur við heilt kerfi trúar-
bragða sem virðir konur nær einsk-
is. Hún er venjuleg kona sem
aðstæðurnar hafa neytt til að verða
hetja.
JÓNÍNA OLSEN
„Ég er viljasterk fyrst og fremst, það
einkennir mig mjög mikið. Ég hef
gaman af því að lifa, og ég þarf mikla
hreyfingu - ekki bara líkamlega, held-
ur líka í lífinu sjálfu. Samt hef ég þörf
fyrir reglu og er föst fyrir.“ Jónína hef-
ur stundað karate í fimmtán ár. Hún
segir íþróttina bjóða upp á mikla fjöl-
breytni, en maður þurfi að vera stað-
fastur og nota viljastyrkinn inn á við.
Helga Sigurðardóttir
Helga hefur í alltaf valið sér það
hlutverk að boða óvinsælar
skoðanir. Á sínum tíma var hún einn
helsti foringi Rauðsokkahreyfingar-
innar og boðberi rótttæks femín-
isma. Þegar fram liðu stundir taldi
hún sig samt ekki eiga samleið með
konum sem stofnuðu Kvennalista,
heldur varð bæjarfulltrúi Alþýðu-
bandalags í Kópavogi. Og hún hefur
alltaf haft mjög eindregnar skoðanir
á skólamálum, enda stundað
kennslu í marga áratugi; að undan-
förnu hefur hún verið að hrella
marga skólamenn með blaðagrein-
um þar sem hún færir rök fyrir því
að frjálslynd skólastefna undanfar-
inna áratuga hafi fyrir iöngu leitt
menntakerfið út í ógöngur og að
ofurvald uppeldisfræðinga sé í
meira lagi háskalegt.