Eintak - 01.12.1993, Page 84

ungfrú Alís
Lag og texti: Megas
mér var hálfnauðugum falið að setja saman
einhver sæmileg orð og tóna þar við um þig ágæta vera
sem ég þekki þó hvorki að illu né heldur öðru góðu
og hef aldrei séð sem lifandi veruleik - hvað þá bera
jú ég veit hvað þú heitir - til hálfs að minnsta kosti
en helminginn fékk ég hvorki numið né þá heldur munað
og ég hef séð þig í mynd bæði sætindin þín og brosið
er þú seldir eitthvað djönk sem dýrðlega himneskan unað
viðlag: það er varla þörf á að nefna þig
en þér er það lífsnauðsyn að nafnið dugi þér nú vel
og fráleitt er líka fyrir það að synja
að ég er fullkomlega viss um gæði þeirrar vöru sem ég sel
tíminn svo slóttugur hefur fátt gert þér gagnlegt
eða gott en hann ofsækir jú flesta svo það er ekkert spes við það
flárátt almætti bankans reyndi sitt til að rústa þig
en hvern reynir það ekki að leggja í eyði og draga oní svað?
viðlag: það er síst nokkur þörf á að nefna þig
en þér er það algjört möst að nafnið svíki þig ekki
og fráleitt væri enda fyrir það að synja
að mér er fyllilega kunnugt um alla þessa áleitnu hlekki
þér eruð - fyrirgefðu - kynlegt úrval með andlit sem gengur
upp þessa stundina ríflega víst línur og víbra sem gæla
blíðlega við augu og hlustir allra þeirra
sem ekkert eiga til að hugga sig við - þú ert þeirra kvöl og sæla
en við skulum helst forðast að skaða hvort annað - við tvö
með skeytingarleysi eða afskiptasemi og vera sem best kvitt
ég mun reyna af megni eftir sem áður að lifa af lífið
þú lætur þér nægja alla upphefðina og svo auðvitað þitt
viðlag: það væri of augljóst að nefha nafh þitt
veistu'en það nægir ekki eitt það sem helst þarftu er sveðja
en samtsemáður líkt og set ég það hér til minja
og sem sönnun þess hverjum hún er ætluð þessi kalda kveðja
ef þú stendur óbuguð mennsk og upprétt
að afstöðnu þvílíku fári eru þau vel sterk beinin
sem halda þessu ómetanlega holdi á ferli
og heillandi flagarann fláa sem bona fide hannar þér meinin
viðlag: að nefna nafn þitt er einum of banalt
en veistu ég bæti einatt gráu oná svart enda fæddur án allra siða
bara mundu þó að vart munu himnarnir hrynja
þó heimurinn þinn sem þú kýst hann muni synja þér griða
ég skil ekki að nokkrum skuli í rauninni geðjast
að slíku skólabókardæmi um fánýtan blindan og marklausan veg
en hver og einn hefur vandlega trúi ég valið sinn smekk
og varla skyldi ég ofmeta minn jafnvel þó ég sé ég
viðlag: það réttlætir ekkert að nefhi ég þig blondínan
ég býst við því að einmitt þess vegna geti ég ekki hamið
mig þú ættir að vita orðið að allt mun á þér dynja
sem aldrei átti að ske samkvæmt því sem um var hélstu í byrjun samið
en ég kemst seint að neinni niðurstöðu um það
hver nautn það er að skipta um ham hverfast - ekki í bjöllu heldur blöðru
en hitt er jafnvíst að það drepur sérhver sínar flær
með sínu eigin lagi - hverju sem það er - og ekki öðru
viðlag: það er heldur heimskulega obvíus að nefna nafn þitt
og ég neita mér um eitthvað annað líka bara í staðinn
en kannski muntu skyndilega skynja
að skotmarkið ert þú og sérhver byssa á lofti og fúllhlaðin
þetta er rímilegt held ég já og rúmlega það mín ókunna
vina og rétt að láta þar eða hér við sitja - og í sátt
mín ósk er þú sleppir frá þessu hyldýpi hremminganna
að lokum heil ósködduð meðvituð um að þeir vilja allir brytja - þig í smátt
viðlag: það er eins tilgangslaust og það er smekklaust að nýta nafhið þitt
þó svo nauðsyn bjóði og heimili enda í húfi meir en lítið
guðir sem hingað til geispuðu bara þeir stynja
jafnvel - svo grátlega hláleg er þessi raun þín - sjálfskaparvítið
84
EINTAK DESEMBER