Eintak - 01.12.1993, Blaðsíða 64

Eintak - 01.12.1993, Blaðsíða 64
Guðrún ÓSVÍFURSDÓTTIR Guðrún ber höfuð og herðar yfir aðrar kven- persónur Laxdæla sögu og er sú saga þó mikil kvennasaga. Sagan snýst að miklu leyti um Guð- rúnu og dregur af henni skýra og Ijóslifandi mynd. Hún er kvenskörungur í þess orðs fyllstu merk- ingu, falleg og skarpgreind, vel klædd (jafnvel glysgjörn) og orðheppin, rausnarleg og ör í skapi. En hún er líka kaldhæðin, afbrýðissöm, hefnigjörn, öfugsnúin, ómerkileg og þjófótt, svo fátt eitt sé talið. í hugum manna er Guðrún þó sennilega fyrst og fremst ástkona - jafnvel ástargyðjan í dulargervi - enda er hún þriðji parturinn af frægasta ástarþríhyrningi íslandssögunnar, eða að minnsta kosti íslenskra bókmennta. María Ólafsdóttir Fatahönnun og búningagerð er harður bransi og margir um hituna. En María hefur átt óvenjulegri velgengni að fagna síðan hún lauk námi frá hinum virta Parson's hönnunarskóla I París fyrir tveimur árum. Hún hefur starfað fyrir leikhús og er nú komin með annan fótinn, ef ekki þá báða, inn I kvik- myndaiðnaðinn. Hún gerði búningana í bíómyndinni vinsælu Veggfóður, en síðasta misserið hefur hún unnið við kvikmyndir Friðriks ÞórsJFriðrikssonar Bíódaga og CoftlFever. María hefur semsagt kappnóg að gera - ástæðan? „Ég er bara heppin Hildur Jónsdóttir „Þegar ég kom heim frá námi í blaðamannaháskóla í Danmörku var mér boðið að setjast í ritnefnd Veru. Það var viss viðurkenning á femínískum rétttrúnaði mínum, þótt reyndar hafi ég verið einn fárra femínista sem and- mælti þegar Kvennalistinn var stofnaður." Hildur var ungherji í Rauðsokka- hreyfingunni 1974, nú ritstýrir hún Vikublaðinu sem túlkar stefnu Alþýðu- bandalagsins, þótt hún sé raunar ekki flokksbundin sjálf. „Pólitísk virkni mín hefur lengstum einskorðast við femínisma, en mig langaði ekki að fara að starfa á einhverjum pólitískum forsendum, heldur á grundvelli menntunar minnar.“ Margrét Blöndal „Mér finnst gaman að vera til, en samt vara ég mig á því að reyna ekki að vera hress þegar ég er ekki hress." Margrét Blöndal er búin að vera tíu ár á útvarpinu, í ýmsum gervum, og þar af viðloðandi Rás 2 í níu ár. En andlit bætist við kunnuglega og þægilega röddina þegar Margrét kynnir lottótölur í sjónvarpi á laugardagskvöldum. Kristín Sigurðardóttir Kristín er svo sannarlega kona í karl- heimum. Ekki einasta situr hún með eintómum körlum í bankaráði Lands- bankans, heldur er hún líka fram- kvæmdastjóri Félags vinnuvélaeigenda og varaformaður Samtaka landflutninga. Þar eru ekki margar konur. í bankaráð- inu hefur hún setið í fjögur ár á kreppu- tímum þegar bankinn hefur stundum virst hætt kominn. En Kristín segist ekki hafa skorast undan því að taka þátt í erfiðum ákvörðunum, þótt stundum hafi það verið sársaukafullt: „Ég hef alltaf verið mjög jarðbundin og hef tilhneig- ingu til að taka praktíska afstöðu. Til þess að draumar geti orðið að veruleika, hversu loftkenndir sem þeir eru, þarf að byggja á einhverjum grunni." Brynja Gunnarsdóttir Brynja er konan í Ijóði mannsins síns. Hann heitir Bubbi Morthens og yrkir heit og angurvær ástarkvæði til Brynju. Yfirleitt yrkja íslendingar ástarljóð til kvennanna sem þeir hafa glatað; Jónas um Þóru í dalnum fyrir norðan, Stefán Ólafsson um bjarta mey og nreina. Bubbi syngur um konuna sem hann hefur, fjölskyldulíf og barneignir. Það er góð tilbreyting.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Eintak

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eintak
https://timarit.is/publication/309

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.