Eintak - 01.12.1993, Blaðsíða 44

Eintak - 01.12.1993, Blaðsíða 44
lendingar stofna til veislu vilja þeir hafa hana án tildurs og skarkala. Þeir stefna frekar að notaleg- heitum en íburði. Meira að segja brúðkaup verða hversdagsleg á Islandi. Það er eins og brúðhjónin hafi gift sig margoft áður og sjái ekki tilgang í því að blása í lúðra þótt þau geri það einu sinni enn. Hátíðir kirkjuársins eru að sama skapi bragð- daufar á Islandi. Fyrir utan að gefa egg gera þeir ekkert annað um páska en að banna hvor öðrum að dansa eftir klukkan tíu á kvöldin. Hvítasunna, uppstigningardagur og pálmasunnudagur eru eins og hverjir aðrir sunnudagar, nema hvað það má heldur ekki dansa á þeim. Á meðan aðrar þjóð- ir spila út í upphafi lönguföstu láta Íslendingar sér nægja að borða yfir sig af bakaríisbollum og salt- kjöti. Réttlæting Allir íslendingar væru rífandi snillingar ef einhver bevítans óheppni hefði ekki hent þá - og þá helst í æsku. Fyrr á öldinni var algengasta afsökunin sú að þrátt fyrir óslökkvandi menntunarþorsta og stormandi gáfúr hafði fólk ekkert að lesa í sveitinni. Annar hvor maður eldri en sjötugt þykist því hafa lesið Eglu hundrað sinnum sem barn. Hinn helm- ingurinn vill gera enn betur og segist ekki einu sinni hafa haft Eglu til að lesa og neyðst til að rýna í markatalið daginn út og daginn inn. Og oft við slæmt ljós. Seinni tíma afsakanir taka mið af tísku og tíðar- anda. Ein kynslóð kennir lífsbaráttunni og hús- byggingum strax á unglingsárum um, næsta steingeldu skólakerfi og nú er í tísku að halda því fram að maður gæti notið sín ef foreldrar manns hefðu ekki verið alkar og misnotað mann kynferðis- lega langt fram eftir aldri. Rörsýni íslendingar hafa aldrei verið elskir að aðalatriðum hvers máls. Þau eru oftast óspennandi og bjóða ekki upp á eins skemmtilegar deilur og smáatriðin. Þau eru hins vegar heimavöllur íslendingsins. Svokölluð heimsmál eru þannig óþekkjanleg þegar þau koma til íslands. GATT-samningurinn snýst ekki lengur um frjálsa verslun og sameigin- legan hag allra þjóða af henni, heldur um kalkúna- læri og einhvern bónda uppi í Kjós. Evrópu- bandalagið snýst ekki lengur um frelsin fjögur, heldur um eignarrétt á afdölum sem flestum voru gleymdir og enginn kærði sig lengur um. Hrun kommúnismans og minnkandi líkur á alheims- styrjöld umbreytist í gjaldþrot Þjóðviljans og minnkandi líkur á atvinnu á Suðurnesjum. Það er því ekki að furða þótt alíslensk stjórnmál séu skrítin og laus við grundvallaratriði. I vetur hafa þau að mestu snúist um skóladagheimili hjúkrunarfólks. Samkennd Þótt íslendingar séu miklir deilumenn og leiðist að vera sammála hafa þeir innra með sér sterka sam- kennd með löndum sínum. Þessi samkennd kem- ur í ljós þegar Paul Watson kemur til landsins, þegar íslensk stúlka fer utan að taka þátt í fegurðar- samkeppni og varir á meðan íslenska landsliðið í handbolta vinnur leik og leik í undanriðlum heimsmeistarakeppninnar. En þessi samkennd þjóðarinnar á sér aðrar birt- ingarmyndir. Innlend dagskrárgerð magnar hana til dæmis upp. Ef vont sjónvarpsleikrit er sent út taka allir íslendingar það sem persónulega móðg- un. Áramótaskaupið er sameign þjóðarinnar. Og ef Helga E. Helgasyni svelgist á setningu grípur öll þjóðin púða, heldur honum fyrir andlitinu og fer með hljóða bæn um að maðurinn hrökkvi nú ekki upp af. Sérdrægni íslendingar eru sannfærðir um að þeir séu ein- stakir meðal þjóða og á einhvern hátt mikilfeng- legri en útlenskir menn. Hvers vegna vita þeir ekki og velta því í raun lítið fyrir sér. Stundum hafa þeir þó gripið á lofti hagtölur og notað þær sem sönnun á sérstöðu sinni. íslending- ar voru einu sinni allra þjóða elstir, en eru það ekki lengur. Þeir voru líka einu sinni ríkari en flestar þjóðir, en eru það ekki lengur. Einu sinni sváfu Hjá (slendingum eru prinsipp til að brjóta þau. Allir íslendingar eru Ragnarar Reykásar inn við beinið. Ef ekki er hægt að kaupa þá til að skipta um skoðun og taka U-beygju frá fyrri af- stöðu, þá gera þeir það ókeypis. þeir á bak við ólæstar dyr, en gera það ekki lengur. Þannig hafa fleiri sannanir um sérstöðu íslend- inga fallið. Það eina sem er eftir er að íslendingar borða meira af sykri en aðrar þjóðir og tala lengur í farsíma. En þetta hefur hins vegar engin áhrif haft á trú Islendinga á sérstöðu sinni. Þeir ansa því ekki að hegða sér eins og aðrir og eru sífellt að leita að ís- lensku lausninni. Þess vegna eru til svo mörg óleyst vandamál á íslandi. Skinhelgi Islendingar eru allra þjóða ákafastir þegar kall kemur að utan um hjálp til þeirra sem eiga um sárt að binda. Ákefð þeirra byggist hins vegar frekar á íþróttaanda en samúð. Þeir taka slíkar safnanir eins og hverja aðra keppni við aðrar þjóðir. Þeir vilja vinna þær eins og þeir hafa lagt aðrar Norður- landaþjóðir árlega í 200 metrunum. I raun hafa Islendingar ógeð á kaunum heims- ins. Innst inni fýrirlíta þeir svangt fólk fyrir að eiga ekki að borða og landflótta fólk fyrir að geta ekki sætt sig við smá harðræði heima fýrir. íslendingar hafa ekki hleypt einum einasta flóttamanni inn í landið sem óskað hefur hér hælis án milligöngu ís- lenska Rauða krossins. I raun er erfiðara fýrir landlausan mann að fá afdrep á Islandi en alþýðuflokksmann að komast hjá vegtyllum í alþjóðlegum stofnunum. Snobb Islendingar halda sig búa í samfélagi án stétta- skiptingar. Að hjá þeim sé aðeins ein stétt: Smá- kóngar. Að allir séu þeir sjálfs síns herrar og einsk- is annars. Sjálfsímynd þeirra er bóndans sem rakst inn í fermingarveislu í Kristjánsborgarhöll, knúsaði helstu drottningar og prinsessur Evrópu og kunni ekki annað en að þúa kóngana. Þessi sjálfsímynd er að sjálfsögðu röng eins og allar sjálfsímyndir. Það kann að vera að Islendingar skiptist ekki í stéttir. Það sannar þó ekki að í þá vanti snobbið. Aðeins að þeir þurfa minna bil milli manna til að byrja að snobba. Sumt fólk á íslandi hefur verið gert nánast óvirkt með snobbi. Til dæmis var svo mikið snobb- að fýrir Jóhannesi Nordal að hann varð hálf áhrifalaus. Menn bugtuðu sig og beygðu fýrir hon- um, en heyrðu aldrei hvað hann sagði. Þeim fannst einfaldlega að það hlyti að vera fýrir ofan sinn skiln- ing. En það sem sker íslenskt snobb frá snobbi ann- arra þjóða er líklega fýrst og fremst að íslendingar hafa þróað snobbið sitt svo langt að þeir geta snobbað fýrir sjálfum sér. Þannig snobbaði Guð- rún Helgadóttir fyrir embætti forseta sameinaðs þings og þannig snobbar Vigdís Finnbogadóttir fyrir embætti forseta íslands - líklega vegna þess að þegar maður er forseti getur maður ekki snobb- að fyrir neinum nema sjálfum sér. Staðfestuleysi Ein þversögnin í þjóðarsál Islendinga er sú að þeir búa yfir fádæma dómhörku, en eru á sama tíma einstaklega fljótir að fyrirgefa. Ástæðan fýrir þess- ari sveiflu er önnur lyndiseinkunn - aumingja- dýrkunin. Tökum dæmi: Þegar Albert Guðmundsson var bankaráðs- formaður Útvegsbankans og jós peningum bank- ans til Alberts Guðmundssonar, stjórnarformanns Hafskips, fannst þjóðinni það ekki nógu sniðugt. Og þegar Hafskipsmálið varð að vondu rnáli varð hún tryllt. Hún heimtaði fórnir og að Albert segði af sér. Og hún varð trylltari eftir því sem það dróst. Þegar Þorsteinn greyið Pálsson lét loks verða af því að reka Albert úr stjórninni gerðist undrið. Samúðin snerist við. Þorsteinn varð skúrkur í stað Alberts sem varð hins vegar þjóðhetja og fyllti Þórscafé í miðri viku. Hann átti orðið bágt og því elskaði þjóðin hann eins og hvern annan aumingja. Og þegar hún fékk til þess tækifæri kaus hún Al- bert aftur á þing. Ekki bara einu sinni, heldur sex sinnum. Þetta er náttúrlega fýrst og fremst saga um staðfestuleysi, en það er einn ríkasti þáttur þjóðar- sálarinnar. Hjá Islendingum eru prinsipp til að brjóta þau. Allir Islendingar eru Ragnarar Reykás- ar inn við beinið. Ef ekki er hægt að kaupa þá til að skipta um skoðun og taka U-beygju frá fyrri af- stöðu, þá gera þeir það ókeypis. r EPRUSKAPUR Islendingar eru ekki sérlega teprulegir inn við beinið, heldur er þeim gjarnt að nota tepruskapinn sem eins konar brynju. Hann er góð fýrsta afstaða og tryggir að menn fari ekki að hampa ódæðis- mönnum eða sýna sóðaskap einhverja velvild. Is- lendingar eru nefnilega stillt þjóð og vilja ekki Iáta standa sig að einhverri óþekkt. Og þar sem íslendingum er flest annað tamt en 44 EINTAK DESEMBER
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Eintak

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eintak
https://timarit.is/publication/309

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.