Eintak - 01.12.1993, Side 64

Guðrún
ÓSVÍFURSDÓTTIR
Guðrún ber höfuð og
herðar yfir aðrar kven-
persónur Laxdæla sögu
og er sú saga þó mikil
kvennasaga. Sagan snýst
að miklu leyti um Guð-
rúnu og dregur af henni
skýra og Ijóslifandi mynd.
Hún er kvenskörungur í
þess orðs fyllstu merk-
ingu, falleg og skarpgreind, vel klædd (jafnvel
glysgjörn) og orðheppin, rausnarleg og ör í skapi.
En hún er líka kaldhæðin, afbrýðissöm, hefnigjörn,
öfugsnúin, ómerkileg og þjófótt, svo fátt eitt sé
talið. í hugum manna er Guðrún þó sennilega fyrst
og fremst ástkona - jafnvel ástargyðjan í dulargervi
- enda er hún þriðji parturinn af frægasta
ástarþríhyrningi íslandssögunnar, eða að minnsta
kosti íslenskra bókmennta.
María Ólafsdóttir
Fatahönnun og búningagerð er
harður bransi og margir um
hituna. En María hefur átt
óvenjulegri velgengni að
fagna síðan hún lauk námi
frá hinum virta Parson's
hönnunarskóla I París fyrir
tveimur árum. Hún hefur
starfað fyrir leikhús og er
nú komin með annan fótinn,
ef ekki þá báða, inn I kvik-
myndaiðnaðinn. Hún gerði
búningana í bíómyndinni
vinsælu Veggfóður, en
síðasta misserið hefur hún
unnið við kvikmyndir Friðriks
ÞórsJFriðrikssonar Bíódaga
og CoftlFever. María hefur
semsagt kappnóg að gera -
ástæðan? „Ég er bara heppin
Hildur Jónsdóttir
„Þegar ég kom heim frá námi í blaðamannaháskóla í Danmörku var mér
boðið að setjast í ritnefnd Veru. Það var viss viðurkenning á femínískum
rétttrúnaði mínum, þótt reyndar hafi ég verið einn fárra femínista sem and-
mælti þegar Kvennalistinn var stofnaður." Hildur var ungherji í Rauðsokka-
hreyfingunni 1974, nú ritstýrir hún Vikublaðinu sem túlkar stefnu Alþýðu-
bandalagsins, þótt hún sé raunar ekki flokksbundin sjálf. „Pólitísk virkni mín
hefur lengstum einskorðast við femínisma, en mig langaði ekki að fara að
starfa á einhverjum pólitískum forsendum, heldur á grundvelli menntunar
minnar.“
Margrét Blöndal
„Mér finnst gaman að vera til, en samt vara ég mig á
því að reyna ekki að vera hress þegar ég er ekki
hress." Margrét Blöndal er búin að vera tíu ár á
útvarpinu, í ýmsum gervum, og þar af viðloðandi Rás 2
í níu ár. En andlit bætist við kunnuglega og þægilega
röddina þegar Margrét kynnir lottótölur í sjónvarpi á
laugardagskvöldum.
Kristín Sigurðardóttir
Kristín er svo sannarlega kona í karl-
heimum. Ekki einasta situr hún með
eintómum körlum í bankaráði Lands-
bankans, heldur er hún líka fram-
kvæmdastjóri Félags vinnuvélaeigenda
og varaformaður Samtaka landflutninga.
Þar eru ekki margar konur. í bankaráð-
inu hefur hún setið í fjögur ár á kreppu-
tímum þegar bankinn hefur stundum
virst hætt kominn. En Kristín segist ekki
hafa skorast undan því að taka þátt í
erfiðum ákvörðunum, þótt stundum hafi
það verið sársaukafullt: „Ég hef alltaf
verið mjög jarðbundin og hef tilhneig-
ingu til að taka praktíska afstöðu.
Til þess að draumar geti orðið
að veruleika, hversu loftkenndir
sem þeir eru, þarf að byggja
á einhverjum grunni."

Brynja Gunnarsdóttir
Brynja er konan í Ijóði mannsins síns. Hann
heitir Bubbi Morthens og yrkir heit og
angurvær ástarkvæði til Brynju. Yfirleitt yrkja
íslendingar ástarljóð til kvennanna sem þeir
hafa glatað; Jónas um Þóru í dalnum fyrir
norðan, Stefán Ólafsson um bjarta mey og
nreina. Bubbi syngur um konuna sem hann
hefur, fjölskyldulíf og barneignir. Það er góð
tilbreyting.