Morgunblaðið - 09.10.2005, Blaðsíða 48

48 SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ GuðmundurRagnarsson
fæddist í Reykjavík
6. janúar 1932.
Hann lést á Land-
spítalanum 28.
september. For-
eldrar hans voru
hjónin Anna Mik-
kalína Guðmunds-
dóttir, f. 16. júní
1909 á Bólstað í
Súðavíkurhreppi,
d. 23. apríl 1993 í
Reykjavík, og
Ragnar Þorkell
Guðmundsson, f. 7. desember
1908 á Ísafirði, d. 19. mars 1969
í Reykjavík. Alsystkini Guð-
mundar eru: Kristjana Ragnars-
dóttir, f. 24. október 1930 í
Reykjavík, d. 6. maí 1990 í
Reykjavík, Ragnar Ásgeir Ragn-
arsson, f. 21. júní 1936 í Reykja-
vík, Sveinjón Ingvar Ragnars-
son, f. 1. febrúar 1944 í
Reykjavík, d. 8. janúar 1993 í
Reykjavík. Hálf-
bróðir Guðmundar,
samfeðra er Birgir
Ragnarsson, f. 13.
mars 1949 í
Reykjavík.
Hinn 17. apríl
1965 kvæntist Guð-
mundur Sigríði
Ernu Jóhannesdótt-
ur, f. 10. janúar
1942. Foreldrar
hennar voru Jó-
hannes Gunnars-
son, f. 25. ágúst
1917, d. 25. júlí
1982, og Kristín Karlsdóttir, f.
18. júlí 1919, d. 21. apríl 1994.
Kjördóttir þeirra er Erna Rós
Kristinsdóttir, f. 12. júlí 1971,
gift Haraldi Smára Gunnlaugs-
syni, f. 4. október 1971. Börn
þeirra eru: Guðmundur Karel og
Jóhanna Karen.
Útför Guðmundar fór fram í
kyrrþey, að ósk hins látna, frá
Fossvogskapellu hinn 4. október.
Elsku hjartans Diddi minn. Ég á
svo bágt með að trúa því að nú sért
þú farinn og mér finnst svo skrýtið að
heyra ekkert í þér eða sjá þig renna
upp að húsinu í stutta heimsókn.
Síðustu dagar hafa verið mjög erf-
iðir og tekið á, en þú vildir ekki gef-
ast upp. Ég er glöð að ég náði að
kveðja þig á minn hátt og segja þér
það sem mér lá á hjarta. Mér þykir
afskaplega vænt um þig. Þrátt fyrir
að ég hafi aldrei kallað þig pabba, hef
ég aldrei verið neitt annað en dóttir
þín og þú pabbi minn.
Þegar við Halli áttum von á okkar
fyrsta barni varðstu himinlifandi, svo
fékkst þú nafna, Guðmund Karel.
Hann varð í miklu uppáhaldi hjá þér,
og undraðist ég oft þá þolinmæði sem
þú sýndir með því að leika við hann
tímunum saman, einungis til að
skemmta litla afadrengnum. Þú eign-
aðist mikinn aðdáanda. Hann dýrk-
aði afa sinn.
Jóhanna Karen var einnig sólar-
geislinn þinn en hún var á sama hátt
og Gummi heilluð af afa sínum. Það
leið ekki sá morgunn í barneignar-
leyfunum að þú kæmir ekki í kaffi til
að kíkja á okkur. Við sátum og rædd-
um um allt milli himins og jarðar. Við
kynntumst á nýjan hátt og tengsl
okkar efldust enn og frekar.
Þú vildir aldrei mikla athygli út á
við og það kom mér mjög á óvart
þegar þú stóðst upp í brúðkaupinu
mínu og hélst ræðu – ég hefði aldrei
trúað að þú myndir gera slíkt og ég
man að ég hugsaði að þetta myndi
Diddi ekki gera fyrir neinn nema
mig. Þú sagðir mér að þetta væri í
fyrsta og síðasta sinn sem þú stæðir í
ræðupúlti. Þetta var mér óskaplega
kært!
Það voru kannski ekki margir sem
kynntust þér sem hinum mjúka
manni. En þeirri hlið á þér fékk ég
svo sannarlega að kynnast. Þú hvatt-
ir mig til að gera það sem ég vildi í líf-
inu, hvað sem það væri, og studdir
ætíð mínar ákvarðanir, hverjar sem
þær voru.
Það kemur margt upp í hugann á
svona stundu, en minningarnar um
þig eru ótalmargar og mun ég deila
þeim með börnunum mínum um
ókomna tíð.
Diddi, ég kveð þig með trega og
tárum.
Þín
Erna Rós.
Elsku Diddi minn. Mig langar að
segja svo margt á þessari stundu. Ég
ætla hins vegar ekkert að vera að því,
alveg eins og þú vildir hafa það. Ég
sakna þess innilega að sjá þig ekki
lengur, mér finnst óraunverulegt að
þú sért farinn. Þú veittir okkur fjöl-
skyldunni gleði og góða aðstoð við
lífsins störf. Ég lærði margt af þér
sem ég á eftir að nýta mér og kenna
börnum mínum á lífsleiðinni. Ég
þakka hjartanlega fyrir að fá að
kynnast þér.
Þinn tengdasonur,
Haraldur.
Elsku afi Diddi. Þú ert búinn að
vera mér mjög góður. Þú ert einn af
bestu mönnum sem ég hef þekkt.
Mér líður voðalega illa því þú hefur
verið mér svo góður í átta ár. Mér
þykir voðalega vænt um þig og
ömmu. Ég reyndi að vera eins góður
og ég gat við þig á meðan þú varst
veikur, mig langaði að þér liði betur.
Ég á svo margar minningar um
okkur saman og ég á margar myndir
af okkur Gummunum sem ég get
skoðað þegar ég er að hugsa um þig.
Þegar kennaraverkfallið var í
fyrra varstu alltaf að passa mig eins
og svo oft áður og við horfðum á allar
James Bond myndirnar saman og við
vorum alveg sammála um hvaða
Bond væri bestur. Ég lofa þér að
passa ömmu og vera eins góður við
hana og ég get. Mér þykir leitt að þú
hafir dáið en ég vona að þér líði vel
uppi í himnaríki hjá mömmu þinni og
pabba og systkinum.
Ég elska þig voðalega heitt, afi
minn.
Þinn afastrákur,
Guðmundur.
„Hva?? Eru ekki fleiri hamborg-
arar?“
„Jú, Diddi minn, þetta er allt að
koma.“ Ekki seinna en strax var
hans einkenni. Hann átti það til að
GUÐMUNDUR
RAGNARSSON
Við Eva vorum
harmi lostin yfir
skyndilegu andláti ná-
ins vinar okkar Þor-
steins Gylfasonar sem
við dáðum mjög. Það er svo erfitt að
trúa því að hann sé ekki lengur
meðal okkar.
Samband okkar við Þorstein
auðgaði líf okkar. Víðtæk þekking
hans á mörgum ólíkum sviðum, frjó
hugrenningatengsl, samfara ná-
kvæmri tjáningu, skörp greind hans
og síðast en ekki síst hlýja hans,
ÞORSTEINN
GYLFASON
✝ Þorsteinn Gylfa-son fæddist í
Reykjavík 12. ágúst
1942. Hann andaðist
á Landspítalanum –
háskólasjúkrahúsi
16. ágúst síðastlið-
inn og var jarðsung-
inn frá Dómkirkj-
unni 23. ágúst.
manngæska og vin-
átta voru nokkrir af
þeim mörgu þráðum
sem bundu huga okk-
ar og hjarta Íslandi og
Íslendingum.
Þorsteinn var heim-
spekingur, ljóðskáld
og sannur fjölfræðing-
ur. Vináttu okkar má
rekja til þess að ég
bauð honum að skrifa
grein um sköpun í
safnrit sem ég hafði
efnt til. Grein Þor-
steins var dæmigerð
fyrir hann. Hann valdi efni sem var
allsendis ólíkt efni allra hinna höf-
undanna. Ritgerð hans er gersemi.
Í einni af síðari heimsóknum okk-
ar Evu til Íslands, komum við Þor-
steinn fram á opnum umræðufundi
þar sem hann lagði fyrir mig spurn-
ingar um ýmis þau efni sem ég hef
ritað um. Skoðanaskipti okkar voru
áköf, spurningar okkar og svör
flugu á milli eins og í fjörugum
boltaleik. Samræður okkar og
bréfaskipti sannfærðu mig um að á
Íslandi og sannarlega hvað Þor-
steini viðkom, er ekki um að ræða
tvo menningarheima, heldur einn.
Í einni af síðustu heimsóknum
mínum hafði Þorsteinn einmitt ný-
lega gefið út þriðju bók sína með
þýðingum á erlendum ljóðum, frá
löngu liðnum tíma til nútíðar. Falleg
útgáfa á tveim tungum, bók sem ég
tel að ekki væri grundvöllur fyrir að
gefa út í Svíþjóð nú á dögum. Við
fórum í stærstu bókaverslunina í
Reykjavík þar sem Þorsteinn var að
lesa nokkrar þýðinga sinna fyrir
fullum sal. Eftirtekt, fullkomin ein-
beiting og algjör samstilling mynd-
aði lifandi þríhyrning milli orða
skáldsins, áheyrenda og þýðandans.
Ég held að kvöldstund eins og þessi
geti einungis átt sér stað á Íslandi.
Að lokum. Jafnframt því að vera
óhemju fróður, tala fagurt mál sem
hefði verið samboðið prófessor í
heimspeki við Oxford eða Harvard
var Þorsteinn fyrst og fremst Ís-
lendingur, heill og óskiptur. Ég
spurði hann hvernig hann hefði
þrek til að skrifa umfangsmiklar
bækur, eins og þá síðustu um
Descartes, á íslensku? Hvers vegna
ekki að skrifa þær á ensku? Vegna
þess að ég er prófessor í heimspeki
á Íslandi og verkefni mitt er fyrst
og fremst að skrifa fyrir íslenska
nemendur, svaraði hann.
Þetta og miklu meira var Þor-
steinn í okkar augum. Við munum
minnast hans svo lengi sem við lif-
um og sendum innilegar samúðar-
kveðjur til ástvina þessa merka
manns.
Georg og Eva Klein
prófessorar í krabbameins-
rannsóknum við Karolinska
Institutet í Stokkhólmi.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ÓLAFÍA BENJAMÍNSDÓTTIR
frá Katastöðum,
Núpasveit,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
11. október kl. 15.00.
Hjördís Óskarsdóttir, Örn B. Ingólfsson,
Jóhanna Óskarsdóttir, Sigurður Í. Ámundason,
Anna Jóna Óskarsdóttir, Lárus Lárusson,
Óskar Óskarsson, Erna Elísdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
VILHJÁLMUR JÓNSSON
hæstaréttarlögmaður og
fyrrv. forstjóri Olíufélagsins hf.,
lést á Droplaugarstöðum föstudaginn 30. sept-
ember.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 10. október kl. 11.00.
Málfríður I. Vilhjálmsdóttir,
Sigurlaug Vilhjálmsdóttir,
Jón Vilhjálmsson, Jóhanna Rósa Arnardóttir,
Arnar Sch. Thorsteinsson, Harpa Guðfinnsdóttir,
Sverrir Sch. Thorsteinsson, Rannveig Þorvaldsdóttir,
Vilhjálmur Jónsson,
Svavar Brynjúlfsson,
Erna Dís Brynjúlfsdóttir, Valur Tómasson,
Katrín Sigríður Sch. Thorsteinsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTJANA STEINGRÍMSDÓTTIR,
Dalbraut 14,
áður til heimilis að Hringbraut 89,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju mánudaginn
10. október kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Hjarta-
vernd.
Margrét Guðjónsdóttir, Hörður Kristjánsson,
Arnór Steingrímur Guðjónsson, Frank Arnold Wijshijer,
Auður Ólína Svavarsdóttir,
Þórir Hrafn Harðarson, Haukur Þór Harðarson,
Nanna Ólína A. Arnórsdóttir, Vilhjálmur Svavar A. Arnórsson.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN EARNEST HENSLEY,
Þverholti 1,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri fimmtu-
daginn 29. september.
Útför hans fer fram frá Glerárkirkju þriðjudaginn
11. október kl. 14.00
María Hensley,
Helga Jónsdóttir,
Erla Björk Jónsdóttir,
Jón Þorri Jónsson,
Doróthea Jónsdóttir,
Hjördís Jónsdóttir,
Rúnar Guðni Kellog
og fjölskyldur.
Þökkum innilega samhug og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
VALGERÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR
ljósmóður,
síðast til heimilis á Dalbæ,
heimili aldraðra á Dalvík.
Guðmundur, Petra, Anton,
Bjarnveig og Magnea Þóra Ingvabörn,
tengdabörn og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, og afi,
RAGNAR ÞORSTEINSSON
vörubifreiðastjóri,
Efstasundi 23,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Áskirkju þriðjudaginn 11.
október kl. 13.00.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vilja minnast hans, er
bent á að láta líknarfélög njóta þess.
Guðrún H. Guðmundsdóttir,
Guðmundur R. Ragnarsson, Kristborg Níelsdóttir,
Hafdís Ragnarsdóttir, Pétur V. Hallgrímsson,
Halldóra B. Ragnarsdóttir, Karl Grant,
barnabörn og aðrir aðstandendur.