Morgunblaðið - 11.10.2005, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 11. OKTÓBER 2005 33
MINNINGAR
✝ Sighvatur BirgirEmilsson var
fæddur í Hafnarfirði
29. júní 1933. Hann
andaðist á heimili
sínu í Franklinveien
13 í Larvik í Noregi
aðfaranótt laugar-
dagsins 1. okt. síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Guð-
mundur Emil Jóns-
son, f. 27. okt. 1902,
d. 30. nóv. 1986,
verkfræðingur og
bæjarstjóri í Hafnar-
firði, vita- og hafnarmálastjóri, al-
þingismaður og ráðherra til
margra ára, og kona hans Guð-
finna Sigurðardóttir, húsfreyja, f.
18. febr. 1894, d. 6. okt. 1981. Föð-
urforeldrar Birgis voru Jón Jóns-
son múrarameistari í Hafnarfirði,
f. 25. sept. 1865, d. 24. júlí 1941, og
kona hans Sigurborg Sigurðardótt-
ir húsfreyja, f. 29. júní 1865, d. 11.
des 1949, en móðurforeldrar voru
Sigurður Jónsson bóndi í Kolsholti
í Flóa, f. 20. okt. 1856, d. 8. febr.
1913, og kona hans Guðrún Vigfús-
dóttir húsfreyja, f. 28. febr. 1857, d.
27. maí 1947. Systkini Birgis eru: 1)
Ragnar, arkitekt, f. 1923, d. 1990.
Kona hans var Sigrún Jónsdóttir
kirkjulistakona, f. 1921, d. 2002.
Börn þeirra eru: Sigurborg, kenn-
ari og fyrrum sjónvarpsþula, bú-
sett í Stokkhólmi, f. 1948, og Emil
Jón, röntgenlæknir, f. 1960. 2) Vil-
borg, f. 1928, búsett í Bandaríkj-
unum. Maður hennar (látinn) Fred-
rich Bonyai, f. 1924. Börn þeirra
eru: Merry, sérkennari, f. 1953, og
Michael Jón, tryggingafulltrúi, f.
1957. 3) Jón, rafvirkjameistari, f.
1929, var kvæntur Arnþrúði Jó-
hannsdóttur, f. 1938, d. 1994. Synir
þeirra eru Guðmundur Emil, vél-
virkjameistari, f. 1964, og Örn, vél-
virki, f, 1966. 4) Sigurður Gunnar f.
1931, viðskiptafræðingur, fyrrv.
dal 1976–1979. Hafði á hendi auka-
þjónustu í Miklabæjarprestakalli
júní–ágúst 1977, og í Barðs- og
Knappsstaðasókn frá okt.
1984 – okt. 1985. Skipaður sóknar-
prestur í Ásaprestakalli í Skaftár-
tungu frá 1. ágúst 1985. Hann fékk
lausn frá embætti 1. júlí 1989 og
tók að sér aukaþjónustu í Kirkju-
bæjarklaustursprestakalli frá febr.
til maí 1986 og í mars og apríl 1987
og í Víkurprestakalli í okt. 1986.
Var afleysingaprestur í Norður-
Noregi frá 15. júní 1989 til 1. des.
1990 og einnig í Lesja í Guðbrands-
dal á sama tíma. Hann var sókn-
arprestur í Luroy í Helgeland í
Norland frá 1990–1994 og í Enger-
dal í Austurdal í Heiðmörk frá jan.
1994 til sept. 1995. Birgir var af-
leysingaprestur í Hedrum í Larvik
sumarið 1997 og hafði þar á hendi
stundakennslu í íslensku 1997–
1999 og afleysingar í prestsþjón-
ustu öðru hverju síðar. Jafnframt
afleysingum starfaði hann fyrir
Kirkens S.O.S. (sálusorgun í síma)
til 1998 er hann fór á eftirlaun.
Birgir starfaði í Félagi ungra
jafnaðarmanna í Hafnarfirði og
var í stjórn þess um skeið. Hann var
í stjórn Bindindisfélags Kennara-
skóla Íslands 1953–1954 og í stjórn
Kvæðamannafélags Hafnarfjarðar
1959–1969. Hann átti sæti í barna-
verndar- og sáttanefndum í Hóla-
og Skaftártunguhreppum og for-
maður stjórnar Lestrarfélags
Hólahrepps, sat í stjórn Lions-
klúbbsins Höfða á Hofsósi og Lions-
klúbbsins Fylkis á Kirkjubæjar-
klaustri. Birgir átti sæti í stjórn
Heiðarbæjar, dvalarheimilis aldr-
aðra á Kirkjubæjarklaustri. Eftir
Birgi birtust ljóð og greinar í blöð-
um og tímaritum. Hann var rit-
stjóri Örvar-Odds (skólablað)
1953–54.
Hinn 30. júlí 1983 kvæntist Birg-
ir Önnu Einarsdóttur Skaaten, f. 9.
okt. 1942. Hún er organisti og
djákni og lauk cand.mag.-prófi árið
2000 og er nú starfsmaður norsku
kirkjunnar. Þeim varð ekki barna
auðið.
Útför Birgis verður gerð í Lar-
vik í Noregi í dag.
fulltrúi hjá Trygg-
ingastofnun ríkisins.
Kona hans er Guð-
finna Björgvinsdóttir,
f. 1937. Börn þeirra
eru: Guðmundur Em-
il, stýrimaður, f. 1959,
Björgvin, stýrimaður,
f. 1963, og Ingvar,
lögfræðingur, f. 1971.
5) Guðrún, hjúkrun-
arfræðingur, f. 1936.
Maður hennar er Sig-
urður Ívar Sigurðs-
son, vélfræðingur, f.
1929. Börn þeirra
eru: Guðfinna, matreiðslumeistari,
f. 1960, Emil Lárus, heilsugæslu-
læknir, f. 1961, og Kristján, við-
skiptafræðingur, f. 1963.
Birgir stundaði nám í Kennara-
skóla Íslands og lauk kennaraprófi
1954 og stúdentsprófi frá sama
skóla 1969. Að því búnu innritaðist
hann í guðfræðideild Háskóla Ís-
lands og varð cand theol 31. maí
1976. Hann stundaði nám við
prestaskólann í Logumkloster í
Danmörku sumarið 1984 og starfs-
nám (praktikum) við Menighets-
fakultetet í Ósló 1987 og lauk það-
an prófi í norskri kirkjusögu og
kirkjurétti til starfsréttinda presta
í Noregi. Sótti námskeið við Norsk
Lærerakademi í Björgvin veturinn
1988 og við Fríkirkjuna í Krist-
iansand og fór í náms- og kynnisför
til Bandaríkjanna sama ár.
Birgir var kennari við Barna-
skóla Hafnarfjarðar árin 1954–
1959, starfsmaður á Vita- og hafn-
armálaskrifstofunni 1959–1962,
kennari við Kópavogsskóla 1962–
1965, bankaritari í Útvegsbanka Ís-
lands í Reykjavík 1965–1968 og
bréfberi í Reykjavík 1969–1970.
Hann var settur sóknarprestur í
Hólaprestakalli í Hjaltadal frá 1.
okt. 1976 og vígður 3. sama mán-
aðar. Var jafnframt stundakennari
við Barnaskólann á Hólum í Hjalta-
Um miðjan sjötta áratuginn kynnt-
ist ég Sighvati Birgi Emilssyni. Báðir
vorum við á æskuskeiði, ungir menn
og kennarar og urðum starfsfélagar
við sama skólann og fór strax vel á
með okkur. Birgir var hæglátur mað-
ur og launfyndinn og hafði gott skop-
skyn. Hann var hófsamur til orðs og
æðis og lagði jafnan gott til mála; var
sanngjarn og sáttfús ef eitthvað bar á
milli. Á því stutta skeiði ævinnar sem
við áttum samleið og samstarf þurfti
oft lítið til að vekja kátínu og gleði og
frá þessu tímabili á ég góðar minn-
ingar. Um þessar mundir var Birgir
einbúi í Dvergasteini við Suðurgötu,
húsi afa síns og ömmu sem þá voru
bæði látin. Dvergasteinn var lítið
timburhús með hlöðnum grjótgarði
kringum lóðina; var greinilegt að afi
hans hafði lagt metnað í verkið því
það var unnið af hagleik og útsjón-
arsemi. Þarna höfðu gömlu hjónin
ræktað kartöflur og kál, rabarbara og
aðrar matjurtir eins og títt var meðal
fólks á fyrri helmingi tuttugustu ald-
ar. Birgir hafði áhuga á þessu gamla
húsi og vildi gera því til þarfa eins og
honum var unnt. Þá var upprunnin
málningarbyltingin svonefnda og
mikil litagleði henni samfara, einkan-
lega hjá ungu fólki. Birgir vildi hressa
upp á innviði hússins með nýjum og
ferskum litum og fékk mig til aðstoð-
ar. Saman máluðum við þessi litlu
íveruherbergi í allsráðandi litagleði
með regnbogalitum og þeim svarta að
auki! Við vorum orðnir leiðir á þess-
um ljós-gulbeika lit sem alls staðar
dómíneraði hvar sem komið var. Okk-
ur fannst nú samt, að nokkrum tíma
liðnum, að við hefðum gengið helst til
langt í litagleðinni og fundum að
þessir sterku litir nutu ekki vinsælda,
en þeir virust örva umræðuþörf og
umræðugleði hjá gestum og gang-
andi og hafði Birgir lúmskt gaman af
þessu tiltæki.
Við Birgir áttum á þessum okkar
yngri árum samleið og samstarf í fé-
lagsskap ungra jafnaðarmanna í
Hafnarfirði og urðum báðir þátttak-
endur í stjórn. Það var gróska í félag-
inu og starfið einkenndist af áhuga og
krafti. Námskeið voru haldin og er
mér sérstaklega minnisstætt eitt
þeirra sem fjallaði um jafnaðarstefn-
una og einstaklinginn. Gylfi Þ. Gísla-
son var fyrirlesarinn og fór á kostum í
kennslu sinni. Þetta atvik var ferskt í
minni okkar beggja er við rifjuðum
það upp þá við hittumst hér heima í
síðasta sinn vorið 2004.
Birgir var afar trygglyndur maður
en fremur seintekinn og flanaði ekki
að neinu.
Hann hafði mikinn áhuga á þjóð-
legum fræðum og vísnaskáldskap. Á
þessum tíma þótti það aðal slíkra
manna að taka í nefið og lét Birgir
ekki sitt eftir liggja.
Smám saman kom í ljós að
kennslustörfin áttu ekki vel við hann
og honum fannst hann vanmetinn í
starfinu og tók að leita sér leiða út úr
því. Varð það að ráði, að allnokkrum
árum liðnum, að hann gerðist aftur
nemandi í sínum gamla skóla og lauk
þaðan stúdentsprófi og hóf síðan guð-
fræðinám í Guðfræðideild Háskóla ís-
lands. Þessi stefnubreyting varð hon-
um til mikillar gæfu og lífsfyllingar.
Ég kynntist Birgi ekki sem presti og
sálusorgara og átti þess ekki kost að
sitja messu hjá honum. Þótt áratugir
séu nú liðnir frá okkar fyrstu kynnum
og brottför hans úr Firðinum héldum
við alltaf sambandi, ýmist með bréfa-
skriftum eða samtölum í síma. Það
brást ekki að fyrir hver jól fékk ég
bréf frá Birgi, ævinlega skrifað á
rautt bréfsefni með heillaóskum og
heimspekilegum hugleiðingum um
lífið og tilveruna.
Nú verða þau ekki fleiri rauðu
bréfin hans Birgis. Ég votta Önnu
konu hans, sem staðföst stóð við hlið
hans á vegferðinni og var honum í
senn drifkraftur og hjálparhella,
mína innlegustu samúð, sömuleiðis
systkinum hans og öðru frændliði. Ég
bið Alföður að blessa minningu séra
Sighvats Birgis Emilssonar.
Snorri Jónsson.
Andlát frænda og vinar bar skjótt
að. Ekki eru ýkja margar vikur síðan
ég og fjölskylda mín áttum ánægju-
lega daga hjá þeim hjónum sr. Sig-
hvati Birgi og Önnu í Larvik. Þá var
horft fram á veginn og verið að ganga
frá kaupum á nýrri íbúð á fögrum
stað við sjóinn. Ekki var að spyrja að
gestrisninni hjá þeim sæmdarhjónum
og þessir ágústdagar á Vestfold lifa í
minningunni.
Guðfinna, móðir sr. Sighvats Birg-
is, og sr. Vigfús Ingvar Sigurðsson,
afi minn, voru systkini og þau systk-
inin voru ekki fleiri. Þrátt fyrir skyld-
leikann tókust ekki kynni með okkur
fyrr en báðir voru vaxnir úr grasi.
Það var þegar ég hóf guðfræðinám í
Háskóla Íslands haustið 1970 að ég
hitti þennan góða frænda sem tók
mér svo vel. Saman fetuðum við svo
gegnum námið og lukum embættis-
prófi vorið 1976. Svo sérkennilega
vildi til að meirihluti þeirra sem út-
skrifaðist þetta vor gerðist langdvöl-
um prestar í Noregi því sá þriðji,
Skírnir Garðarsson, á nú enn lengri
prestsþjónustu að baki í Noregi held-
ur en sr. Sighvatur Birgir.
Sr. Sighvatur Birgir var traustur
vinur og einkar gestrisinn eins og þau
hjón bæði. Hann vildi alltaf fremur
vera veitandi en þiggjandi. Hann var
ljúfmannlegur í framgöngu en hafði
sterka sannfæringu í ýmsum málum.
Kristindómurinn og boðun trúarinn-
ar, „klárt og kvitt“ var honum mikið
alvörumál. Gamansemina vantaði þó
ekki og frændi minn var einstaklega
fljótur að kasta fram stöku með góð-
látlegri glettni um atvik líðandi
stundar hvort sem hann sjálfur eða
aðrir áttu hlut að máli. Bókamaður
var hann og einlægur ljóðaunnandi.
Þau hjónin hafa verið samhent en
það var frænda mínum mikil gæfa að
eignast sína góðu konu sem verið hef-
ur hans trausti lífsförunautur síðari
hluta ævinnar. Önnu votta ég samúð
mína og systkinum og öðrum ástvin-
um sr. Sighvats Birgis og bið þeim
blessunar Guðs á komandi dögum.
Góðan frænda kveð ég með söknuði
en jafnframt þakklæti fyrir samfylgd
og vináttu liðinna ára.
Vigfús Ingvar Ingvarsson.
SIGHVATUR BIRGIR
EMILSSON
Elskuleg mágkona mín,
KAMILLA BRIEM
frá Melstað,
Grettisgötu 74,
Reykjavík,
sem andaðist laugardaginn 1. október sl., verður
jarðsungin frá Hallgrímskirkju í dag, þriðjudaginn
11. október, kl. 11.00.
Soffía S. Briem.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, afi og
bróðir,
UNNAR JÓNSSON,
Bröttugötu 4,
Vestmannaeyjum,
lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja fimmtudaginn
6. október.
Útför hans fer fram frá Landakirkju laugardaginn
15. október kl. 14.
Ingibjörg Andrea Brynjarsdóttir,
Sigfús Atli Unnarsson,
Brynjar Smári Unnarsson,
Gunnar Ingi Unnarsson,
systkini og afabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN HJARTARDÓTTIR,
Hrafnistu Reykjavík,
áður til heimilis
í Arahólum 4,
Reykjavík,
lést á hjúkrunardeild Hrafnistu laugardaginn
8. október.
Hjörtur Erlendsson, Ólöf Smith,
Ingibjörg Erlendsdóttir, Matthías Sturluson,
Guðmundur Erlendsson, Kristín Ásgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SOLVEIG JÓNSDÓTTIR
frá Hofi á Höfðaströnd,
Sléttuvegi 15,
Reykjavík,
lést sunnudaginn 9. október.
Útför hennar verður gerð frá Dómkirkjunni í Reykja-
vík föstudaginn 14. október kl. 13.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
Ásdís Ásbergsdóttir,
Jón Ásbergsson, María Dagsdóttir,
Sigurður Pálmi Ásbergsson
og aðrir aðstandendur.
Elskulegur faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTJÁN EINARSSON,
Grænugötu 12,
Akureyri,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítala við Hring-
braut aðfaranótt laugardagsins 8. október.
Kristbjörg Kristjánsdóttir, Stefán Sigurðsson,
Guðfinna Kristjánsdóttir, Kristján Magnússon,
Einar Kristjánsson, Sólveig Guðmundsdóttir,
Árvök Kristjánsdóttir,
Ársæll Kristjánsson, Dóra Kristjánsdóttir,
Heiðrún Kristjánsdóttir,
Ásta Sigurðardóttir, Vilhjálmur Þ. Snædal,
Haukur Arnar Árnason, Sveinbjörg Harðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.