Fréttablaðið - 26.01.2007, Qupperneq 84

! Kl. 14.00Stephan Stephensen, öðru nafni
President Bongo, sýnir í 101
Gallery við Hverfisgötu. Sýningin
ber yfirskriftina IF YOU WANT
BLOOD … YOU´VE GOT IT! og er
opin milli kl. 14-17, þriðjudaga til
laugardaga, til 15. febrúar.
Gítartónleikar í Áskirkju
Innsetning Kolbeins Huga
Höskuldssonar í Nýlistasafninu
verður tekin niður á mánudag,
stóri salurinn á Laugaveginum
hreinsaður út. Fíklaheimurinn
þrifinn og salurinn fær aftur á sig
hreina mynd hvítþvegins hofs
nútímalistarinnar. Innsetningin er
gífurlega áhrifamikil og grípur
áhorfanda og gest þungur leiði og
örvænting þegar stigið er inn í
túlkun myndlistarmannsins á
þessari hugsýn sem hann hefur
staðfest með svo áþreifanlegum
hætti. Til hátíðabrigða verður efnt
til hljómleika í innsetningunni á
laugardagskvöld: eru það síðustu
tónleikar tónleikaraðarinnar
Íslensk ógæfa. Hljómsveitirnar I
Adapt, Retron og Alli og útlagarn-
ir munu leika fyrir dansi og er
fólk á öllum aldri hvatt til að koma
og hlusta á tónana sem brúa kyn-
slóðabilið í fréttatilkynningu Nýló
um dæmið: „Hér er einstakt tæki-
færi til að slá tvær flugur í einu
höggi og snobba bæði upp og niður
og njóta myndlistarsýningar og
tónleika. Kolbeinn mun ásamt
samleigjendum sínum og vinum
Elvari og Jóni Pálmari dvelja í
Nýló yfir helgina og verður opið
til miðnættis,“ segir þar og verður
innsetningin mönnuð. Þeir sem
vilja sjá verkið óspjallað af
drungarokksgræjum verða að líta
inn fyrir eða eftir giggið.
I Adapt er um þessar mundir að
klára plötu í fullri lengd sem bera
mun nafnið Chainlike Burden.
Nýverið kom út í Bandaríkjunum
klofningsskífa með I Adapt og The
Neon Hookers á vegum Cabal Rec-
ords útgáfunnar. Breska rokktíma-
ritið Kerrang! hlóð hljómsveitina
lofi eftir frammistöðu hennar á
síðustu Airwaves-hátíð og minnt-
ust sérstaklega á fersk efnistök og
kraftmikinn flutning. Sögðu m.a.
að þetta hafi verið ein þeirra hljóm-
sveita sem sannarlega hafi verið
þess virði að hlusta á og undraði
greinarhöfundur sig á því að hljóm-
sveitin hefði ekki verið hærra
skrifuð af tónleikahöldurum.
Í hinu bandinu, Retron eru tveir
menn, tveir gítarar, IBM tölva og
stundum trommari. Retron mun
leika lög af óútgefnu meistara-
stykki sínu „Swordplay & Guitar-
slay“. Tónleikar þeirra eru sjónar-
spil sem verður að sjást ásamt því
að heyrast, og eru því blindir ekki
hvattir til að mæta. Þeir vöktu
mikla athygli nýlega fyrir verk
sitt Sonur minn, vélin sem frum-
flutt var í Tjarnarbíói í vetur. Að
sögn eru helstu áhrifavaldar
þeirra Player’s Handbook og
Dungeon Master’s Guide. Sem sé
leikandi létt stuð í heimi fíkni-
efnanna eins og Kolbeinn Hugi
hugsar dæmið.
Drungarokk í Nýló
Það er frumsýning í kvöld
hjá Jóhanni Sigurðarsyni
leikara, nema að nú er hann
ekki í búningi og reiðubúinn
að skella sér á svið þegar
kallið kemur. Í kvöld situr
hann í sal og fylgist með að
allt fari rétt fram. Frum-
sýningin er merkileg fyrir
ýmsar sakir.
Jóhann er að leikstýra sýningu
fyrir eigið fyrirtæki í húsi sem í
nær aldarfjórðung var alhliða
menningar- og samkomuhús
Reykvíkinga, Sjálfstæðishúsið
gamla við Austurvöll eða Nasa
eins og það kallast nú. Verkið er
spennuleikur en nokkuð er liðið
síðan hrein spennuverk stóðu
leikhúsunnendum til boða. Höf-
undurinn kann að hrísla menn
með brögðum sínum; verkið er
Misery eftir Stephen King.
„Þetta er leikgerð sem fór
fljótt af stað eftir að sagan kom
út,“ segir Jóhann, „og hefur víða
verið leikin. Ég hef ekki séð hana,
en okkur hjá Studio 4 datt í hug að
setja þetta á svið fyrir tveimur
árum.“ Fyrirtækið sem hann talar
fyrir var þá sett af stað í Saga
Film stúdíóinu gamla í Vatnagörð-
um. Nú eru þeir komnir með
reksturinn í Nasa.
„Það kom enginn til greina í
þetta hlutverk nema Lolla,“ segir
Jóhann, og á við Ólafíu Hrönn
Jónsdóttur en hún leikur annað
tveggja hlutverka í Misery. Mót-
leikari hennar er Valdimar Örn
Flygenring en hann er einn
aðstandenda Studio 4. Misery var
bestseller spennusaga en er eink-
um þekkt í hugum manna sem
kvikmynd með þeim James Caan
og Kathy Bates í hlutverkunum
tveimur.
„Leikurinn gerist í litlum bæ,“
segir Jóhann með sinni sterku
rödd. „Svo var Lolla bara svo upp-
tekin að við ákváðum að bíða. Við
höfum æft þetta með hléum frá
því í haust en verið að síðustu
fimm vikur.“ Þau Ólafía eru
reyndar bæði í vinnu hjá Baltasar
Kormáki í Þjóðleikhúsinu þessa
dagana í samlokuverkefni hans
og Þjóðleikhússins, Ivanov fyrir
svið og aðlögun til Íslands fyrir
hvíta tjaldið. Það er nóg að gera.
„Það er betra að hafa rétt kast
í hlutverkum, það verður að
manna skútuna réttum mönnum
og Ólafía hefur verið á ansi góðri
undanfarið,“ segir Jóhann.
Það er dirfskufull tilraun að
hefja leiksýningar í Sjálfstæðis-
húsinu á nýjan leik. Þar voru
einkum fluttar revíur og skemmti-
dagskrár Bláu stjörnunnar frá
1947 til 1952. Sviðið þar var
grunnt en breitt. Það hefur nú
verið byggt fram og upp. Áður
fyrr tók Sjálfstæðishúsið um 800
gesti, en viðmið hafa breyst, eld-
varnarreglur eru aðrar og rekstr-
arumhverfi. Það verða um 200
sæti seld á sýningar á Misery.
Hljóðkerfi og ljósabúnaður húss-
ins hafa verið endurbætt og nýir
stólar keyptir. Jóhann og félagar
tjalda ekki til einnar nætur:
„Húsið ber tiltekna tegund sýn-
inga,“ segir Jóhann. Í eina tíð var
vagga leiklistar í kvosinni. Það er
steinsnar í Nýja klúbbinn þar sem
Herkastalinn stendur, Hressing-
arskálann og hússtæði Fjalakatt-
arins. Á öllum þessum stöðum
var leikið. Iðnó er enn á sínum
stað og Tjarnarbíó. Það er því
skyndileg 50 prósenta aukning á
leikhúsum í Kvosinni.
Jóhann er í launalausu leyfi
frá Þjóðleikhúsinu. Hann og
Valdimar reka Studio 4 ásamt
Helga Ólafssyni skákmeistara,
Hinrik Ólafssyni leikara og
Ágústi Sindra Karlssyni lög-
manni. Hann hefur fleiri járn í
eldinum: í sjö ár hafa þeir Ólafur
Haukur Símonarson unnið að
verkefninu Þorpið, leikinni þátta-
röð fyrir sjónvarp. Ólafur á sög-
urnar og samtölin. Verkefnið fékk
á sínum tíma styrk frá Nýsköpun-
arsjóði, því hefur verið vel tekið
hjá Norræna kvikmynda- og sjón-
varpssjóðnum og Media-sjóði. Nú
er Ólafur Rögnvaldsson framleið-
andi kominn að verkefninu. „Hér
heima hefur hvorki verið hugur
né geta til að ráðast í leikið sjón-
varpsefni, segir Jóhann, „kannski
fer það að breytast.“
Það styttist í lokatékk fyrir
kvöldið hjá leikstjóra og fram-
kvæmdamanni. Hann fékk frí hjá
Balta en þarf að fara að æfa í
næstu viku. Misery verður í sýn-
ingum næstu vikur meðan aðsókn
leyfir.
Nú fer hver að verða síðastur að
berja augum ljósmyndir David
McMillan frá Chernobyl. Eins og
flestir vita varð þar mikið kjarn-
orkuslys árið 1986 og 135.000
manns fluttir frá svæðinu.
McMillan heimsótti svæðið fyrst
árið 1994 og hefur síðan farið
þangað ellefu sinnum. Hann hefur
aðallega myndað í borginni
Pripyat þar sem verkamenn
kjarnorkuversins og fjölskyldur
þeirra bjuggu. Á þessum tólf
árum hafa byggingar hrörnað og
gróður tekið yfir. Eins og hann
segir sjálfur: „Þetta lokaða svæði
er ótrúlegt, ekki dautt og staðnað
eins og ætla mætti, heldur eiga
sér stað breytingar og vöxtur dag
frá degi.“
Sýningin er í galleríi Auga
fyrir auga, Hverfisgötu 35 og er
opin í dag kl. 15-19 og um helgina
milli 14 og 17.
Síðustu forvöð