Réttur


Réttur - 01.06.1915, Side 12

Réttur - 01.06.1915, Side 12
- 18 - Hvernig er hægt að hugsa sér grátlegri og óskaplegri árangur af því, sem dásamað hefir verið sem siðmenning Evrópuþjóðanna, sem hefði fyrir markmið fegrun og full- komnun mannlífsins, efling andans og aukning farsældar á jörðunni. Að þessu segjast Evrópuþjóðirnar hafa verið að vinna kynslóð eftir kynslóð, öld eftir öld. Og nú er þetta orðinn árangurinn: hið argasta villimannaæði, þeim mun verra en æði skynlausra rándýra, sem maðurinn hefir meira vit og þekkingu. Menn hafa talið vit og þekkingu sama sem siðmenningu. Nú er sýnt að svo er ekki. Nú er sýnt að þjóðirnar geta verið það, sem kallað er hámentaðar og þó siðlausar. ímyndunarafl vort örmagnast og orkar ekki nándarnærri að ná yfir allar þær hörmungar, kvalir og sví- virðingu eyðileggingarinnar, sem af þessu athæfi leiðir með hverju augnabliki, og skynsemi vorri veitir örðugt að eygja nokkurt vit eða tilgang í slíku. Oss sundlar, því oss finst að allar vorar hugsjónir um réttlæti og sannleika, samúð og drenglund, mannúð og miskunsemi vera sprengdar með vítisvélum hernaðarins og horfnar í púðursvæluna. Enginn skynsamur maður, sem með alvörugefni íhugar þessi voðalegu fyrirbrigði mannlífsins, getur komist hjá að spyrja sjálfan sig: hverjar eru orsakirnar til slíkra óeðli- legra stórbyltinga mannlífsins, sem eru í svo algerðri mót- sögn við það, sem menn hafa talið tilgang allrar þekking- ar og menningar? Hverjar eru orsakir þess, að menningar- starf þjóðanna ber slíka ávexti? Orsakir hljóta að liggja til þess, eins og alls annars. Og þær orsakir verður að finna, ef nokkurntíma á endir að verða þessara óskapa, sem líkj- ast álögum. Menn hafa líka leitað orsakanna og þótst finna þær, en aldrei komið saman um hverjar þær væru. Úr- lausnirnar fara nefnilega eftir lífsskoðun hvers eins, eftir þekkingu hans og skilningi á lögmálum mannlífsins, og — því miður alloft undir aðstöðu hans í mannlífinu, undir því, hvort hann er valdhafi á einhvern hátt, sem hefir feng- in sérréttindi að verja, eða valdlaus auðnuleysingi, sem tel- ur sig eiga rétt að sækja, virkilegan eða meintan. Petta sýnir sagan og dagleg reynsla, Keisarinn, prússnesknr her-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.