Réttur


Réttur - 01.06.1915, Side 15

Réttur - 01.06.1915, Side 15
- 21 og réttlæti. Þetta eru svo gífurlegar mótsagnir, að manni hlýtur ósjálfrátt að koma í hug, hvort mannkynið sé orðið ært og gersneytt öllu mannviti. Og þó getum vér ekki annað en dáðst að þeim mönn- um, sem óðfúsir bjóða sig fram til þessarar óhæfu, því það er auðsætt, að þeir gera það af sannfæringu um rjettmæti síns málstaðar. Þeir fórna lífi sínu fyrir það, sem þeir telja rétt. Væri þetta eigi svo, þá hefði enginn kraftur, enginn harðstjóri getað'* keyrt allar þessar millíónir manna svo að segja út í opinn dauðann; til þess þurfti fyrst að gera þeim sjónhverfingar, ranghverfa hinum helgustu hug- sjónum þeirra: réttlæti, föðurlandsást, þjóðrækni og jafnvel guðshugmyndinni sjálfri. Hið hryllilegasta við þetta stríð er því, þrátt fyrir alt, ekki það, að einstaklingarnir þyrpast óðfúsir á vígvöllinn, þvert á móti, það er einmitt vottur um siðferðislegan þrótt og kjarna þeirra, sjálfsfórnunarfýsi þeirra. Hið hryllilegasta er, að ástand þessarar marglofuðu menningar vorrar, mann- félagsins, ef félag skyldi kalla, skuli knýja mennina til slíkra heimsku og hermdarverka, skuli krefjast slíkra villimanna- fórnfæringa af þeim, gera þeim þær sjónhverfingar, að slíkt sé nauðsyn réttlætisins vegna, eða til þess, að koma reglu á notkun jarðarkringlunnar handa mannskepnunum, af því engin önnur aðferð sé til þess, mönnunum samboðnari eða viturlegri. Auðvitað trúa allir aðilar stríðsins því fastlega, að þeir einir berjist fyrir réttu máli, andstæðingarnir séu ofbeldis- og ránsmenn, sem réttmætt sé að drepa alveg eins og ó- friðhelg rándýr, refi og höggorma. Stríðið er ömurlegur vottur þess, hversu réttlætishugsjónin er reikul og óskýr í sálum mannanna. Sami verknaður er ekki dæmdur eins af öllum, eða hver sem hann fremur. Frakkinn sem hættir lífi sínu eða fórnar því til þess, að tæla Þjóðverja í ein- hverja gildruna, svo að auðvelt sé að drepa sem flestar þúsundir þeirra í senn, og mölva og brenna sem mest af þeirra dýrustu mannvirkjum, hann er tignaður sem þjóð- hetja meðal Frakka, en Pjóðverjar telja hann auðvitað varg
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.