Réttur


Réttur - 01.06.1915, Síða 15

Réttur - 01.06.1915, Síða 15
- 21 og réttlæti. Þetta eru svo gífurlegar mótsagnir, að manni hlýtur ósjálfrátt að koma í hug, hvort mannkynið sé orðið ært og gersneytt öllu mannviti. Og þó getum vér ekki annað en dáðst að þeim mönn- um, sem óðfúsir bjóða sig fram til þessarar óhæfu, því það er auðsætt, að þeir gera það af sannfæringu um rjettmæti síns málstaðar. Þeir fórna lífi sínu fyrir það, sem þeir telja rétt. Væri þetta eigi svo, þá hefði enginn kraftur, enginn harðstjóri getað'* keyrt allar þessar millíónir manna svo að segja út í opinn dauðann; til þess þurfti fyrst að gera þeim sjónhverfingar, ranghverfa hinum helgustu hug- sjónum þeirra: réttlæti, föðurlandsást, þjóðrækni og jafnvel guðshugmyndinni sjálfri. Hið hryllilegasta við þetta stríð er því, þrátt fyrir alt, ekki það, að einstaklingarnir þyrpast óðfúsir á vígvöllinn, þvert á móti, það er einmitt vottur um siðferðislegan þrótt og kjarna þeirra, sjálfsfórnunarfýsi þeirra. Hið hryllilegasta er, að ástand þessarar marglofuðu menningar vorrar, mann- félagsins, ef félag skyldi kalla, skuli knýja mennina til slíkra heimsku og hermdarverka, skuli krefjast slíkra villimanna- fórnfæringa af þeim, gera þeim þær sjónhverfingar, að slíkt sé nauðsyn réttlætisins vegna, eða til þess, að koma reglu á notkun jarðarkringlunnar handa mannskepnunum, af því engin önnur aðferð sé til þess, mönnunum samboðnari eða viturlegri. Auðvitað trúa allir aðilar stríðsins því fastlega, að þeir einir berjist fyrir réttu máli, andstæðingarnir séu ofbeldis- og ránsmenn, sem réttmætt sé að drepa alveg eins og ó- friðhelg rándýr, refi og höggorma. Stríðið er ömurlegur vottur þess, hversu réttlætishugsjónin er reikul og óskýr í sálum mannanna. Sami verknaður er ekki dæmdur eins af öllum, eða hver sem hann fremur. Frakkinn sem hættir lífi sínu eða fórnar því til þess, að tæla Þjóðverja í ein- hverja gildruna, svo að auðvelt sé að drepa sem flestar þúsundir þeirra í senn, og mölva og brenna sem mest af þeirra dýrustu mannvirkjum, hann er tignaður sem þjóð- hetja meðal Frakka, en Pjóðverjar telja hann auðvitað varg
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.