Réttur


Réttur - 01.06.1915, Page 23

Réttur - 01.06.1915, Page 23
Þessir flokkar hafa um all-langt skeið, eða allan síðari hluta 1Q. aidarinnar, reynt að standa á verði gegn hernaðar og vígbúnaðarstefnunni, allskonar stjórnarfarslegu ofríki, en þó einkum gegn atvinnulegri eða efnalegri kúgun og útilokun: auðvaldsþrælkuninni. Peir hafa verið vorboðar mildari og mannúðlegri lífsskoðunar, sannari og réttlátari siðmenningar. Og þó að margt af kenningum þeirra og umbótatillögum kunni að reynast óframkvæmanlegt, eða ekki leiða til þess árangurs, sem þeir vænta og ætlast til, þá hafa þeir þó fundið og bent á svo mörg mikilvæg og ódauðleg sannindi, að vér getum verið þess vissir, að eng- in ofbeldisverk fá kæft þau, eða látið þau fyrnast og gleym- ast héðanaf. Að vísu má svo að orði kveða, að flestar þær hugsjónir, sem kallaðar hafa verið undirstaða siðmenningarinnar, og menningarþjóðirnar segjast hafa lifað á sínu andlega lífi, stuðst við í lífi og dauða, séu horfnar í það ragnarökkur, sem nú grúfir yfir Evrópu. Hinn algóða guð og föður allra manna og allra þjóða, hafa nú Þjóðverjar gert að sínu sérstaka verndargoði, sínum sérstaka herguði; í Rússiandi er hann verndargoð Rússa, og Frakkar og Englar ætlast til, að hann haldi verndarhendi yfir sér. Hinum miskunsama alföður er því afneitað og í hans stað sett eins mörg vernd- argoð eða herguðir og hernaðarríkin eru mörg. Og kirkjan, vörður og boðandi kærleikskenningarinnar, bróðernis allra manna, viðurkennir þessi goð, gengur í þjónustu þeirra og ákallar þau í nafni og umboði hernaðarríkjanna. Og föður- landsástin, skyldan við föðurlandið, hún er nú sú að drepa svo mikið sem mögulegt er af meðbræðrum sínum, brenna og brjóta kirkjur, eyða ökrum og ræna og rupla saklausa menn. Alt sem menn hafa kallað helgast og háleitast er horfið í þessa heljar-hríð, og allar brýr að baki brotna. Ósjálfrátt hlýtur sú spurning að vaka fyrir manni, hvort þessar dýrustu og hjartfólgnustu hugsjónir mannanna og þrár þeirra eigi nokkurntíma afturkvæmt í meðvitund þeirra, hvort lífsgildi þeirra sé eigi að fullu niðurbrotið, að minsta kosti í þeirri mynd, sem þær hingað til hafa haft. — En
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106

x

Réttur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.