Réttur


Réttur - 01.06.1915, Side 51

Réttur - 01.06.1915, Side 51
- 57 - lítið munu bankaseðlar vera nótaðir í þeim viðskiftum, en þó er ekki gott að vera án þeirra. Við getum tæplega vænst þess, að aðrar þjóðir beri eins mikið traust til okk- ar, eins og við sjálfir, enda munu Landsbankaseðlar okkar tæplega goldnir fullu nafnverði á erlendum markaði. Þó veit eg ekki, hvort miklu munar á þeim og inum gulltrygðu íslandsbankaseðlum, en ekki væri furða, þótt nokkru mun- aði, og væru gulltrygðir seðlar nauðsynlegir í viðskiftum milli þjóða, eins og nú standa sakir. En þá getum við í bráðina lifað í voninni um að síðar verði settur á stofn alþjóðabanki, er géfi út ógulltrygða seðla á ábyrgð allra menningarþjóða, seðla, er gangi sem gjaldmiðill um heim allan, og geri alla peningasláttu óþarfa. Vísindin eru í raun og veru alþjóðaeign, enda hafa nú á sfðari tímum komið fram tillögur um stofnun ýmsra al- þjóðavísindastofnana. F*ær þyrftu þá annaðhvort að lifa á samskotafé, eða stofnaður yrði alþjóðasjóður eða alríkis- sjóður, er bæri kostnaðinn. Lægi nú ekki næst, þegar þjóð- irnar hefðu komið sér saman um að koma á fót einhverri slíkri vísindastofnun, að gefa út seðla, er gjaldgengir skyldu í öllum löndum, og borga með þeim þann kostnað, sem af vísindastofnuninni leiðir. Fyrir hverja nýja alþjóðastofnun mætti svo að líkindum gefa út nýjan flokk alþjóðaseðla, en þó ekki meir en svo, að þeir gengju fullu nafnverði meðal allra þjóða. Hingað til hefir féþröng bagað flesta vísindastarfsemi, enda hafa þjóðirnar reynst örari á fé til margs, er óþarfara virðist, og eigum við íslendingar hér óskilið mál með öðr- um þjóðum. Nú þykist eg hafa bent á félind þá: vöxtu af gjaldmiðli í verslun — er vísindin vel mættu njóta, þar eð hún flýt- ur af viðskiftum manna og þjóða, en er ekki uppskera af erfiði einstaklingsins á sama hátt og korn og kjöt. Virðist og eðlilegast, að fé því, sem er af þjóðfélagslegum upp- runa, sé varið í þjóðfélagsþarfir, og fé af alþjóðlegum upp- runa í alþjóðaþarfir, fremur en ti! að auðga fáa menn. Auðvitað mætti kaupa fyrir alþjóðaseðlana ýmiskonar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.