Réttur


Réttur - 01.06.1915, Síða 51

Réttur - 01.06.1915, Síða 51
- 57 - lítið munu bankaseðlar vera nótaðir í þeim viðskiftum, en þó er ekki gott að vera án þeirra. Við getum tæplega vænst þess, að aðrar þjóðir beri eins mikið traust til okk- ar, eins og við sjálfir, enda munu Landsbankaseðlar okkar tæplega goldnir fullu nafnverði á erlendum markaði. Þó veit eg ekki, hvort miklu munar á þeim og inum gulltrygðu íslandsbankaseðlum, en ekki væri furða, þótt nokkru mun- aði, og væru gulltrygðir seðlar nauðsynlegir í viðskiftum milli þjóða, eins og nú standa sakir. En þá getum við í bráðina lifað í voninni um að síðar verði settur á stofn alþjóðabanki, er géfi út ógulltrygða seðla á ábyrgð allra menningarþjóða, seðla, er gangi sem gjaldmiðill um heim allan, og geri alla peningasláttu óþarfa. Vísindin eru í raun og veru alþjóðaeign, enda hafa nú á sfðari tímum komið fram tillögur um stofnun ýmsra al- þjóðavísindastofnana. F*ær þyrftu þá annaðhvort að lifa á samskotafé, eða stofnaður yrði alþjóðasjóður eða alríkis- sjóður, er bæri kostnaðinn. Lægi nú ekki næst, þegar þjóð- irnar hefðu komið sér saman um að koma á fót einhverri slíkri vísindastofnun, að gefa út seðla, er gjaldgengir skyldu í öllum löndum, og borga með þeim þann kostnað, sem af vísindastofnuninni leiðir. Fyrir hverja nýja alþjóðastofnun mætti svo að líkindum gefa út nýjan flokk alþjóðaseðla, en þó ekki meir en svo, að þeir gengju fullu nafnverði meðal allra þjóða. Hingað til hefir féþröng bagað flesta vísindastarfsemi, enda hafa þjóðirnar reynst örari á fé til margs, er óþarfara virðist, og eigum við íslendingar hér óskilið mál með öðr- um þjóðum. Nú þykist eg hafa bent á félind þá: vöxtu af gjaldmiðli í verslun — er vísindin vel mættu njóta, þar eð hún flýt- ur af viðskiftum manna og þjóða, en er ekki uppskera af erfiði einstaklingsins á sama hátt og korn og kjöt. Virðist og eðlilegast, að fé því, sem er af þjóðfélagslegum upp- runa, sé varið í þjóðfélagsþarfir, og fé af alþjóðlegum upp- runa í alþjóðaþarfir, fremur en ti! að auðga fáa menn. Auðvitað mætti kaupa fyrir alþjóðaseðlana ýmiskonar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.