Réttur


Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 78

Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 78
- 84 - — — Yfirleitt er nú loks orðið samkomuiag um það meðal Iækna og þjóðfélagsfræðinga, að móðurbrjóstið er eina eðlilega næringarlind ungbarnsins. Og máttarstólpar hvers þjóðfélags eru sterkbygðar og hraustar mæður, sem fá ráðrúm til þess að gegna móðurskyldunum. Meðan nokkurt heimili er til, þarf það á móður að halda. En komi þeir tímar, að heimilið þarfnist eigi móðurinnar, þá þarfnast hún heimilisins. Og ef gamalmennin eru svipt heimilinu, sem geymir alla ást þeirra og hugsanir í faðmi sínum, þá er alt farið; auðnin ein og sársaukinn eftir. Hið fegursta í menningu vorri er að heimilin reynist gamal- mennunum örugt hæli að loknu dagsverki. En nú er svo komið, að þau eiga mjög örðugt með að inna þessa skyldu við gatnla fólkið, svo það verður öðrum til byrði í þröng- um Og óvistlegum kytrum í bæjunum. Nýtízkuskipulagið hefir þannig búið afa og ömmu (að sínu leyti) samskonar hlutskifti og nngbörnum vorum með uppeldisstofnunum. — — Árið 1912 var eg á alþjóðafundi í Ziirich, er stofn- aður var til þess að ræða um verndun verkalýðsins. Pang- að komu menn úr öllum heimsálfum, með mjög mismun- andi skoðunum. En allir voru sammála um, að eymdin væri langmest þar sem konurnar gæti ekki annast börnin og heimilið, en yrðu að vinna allan daginn í verksmiðjum. Reglusamt heimili og jarðarhorn til starfrækslu eru bak- hjallur manngiidis, örygðar og ættjarðarástar. En heimilis- Iaus maður verður að lokum lítt nýtur borgari. Eg hygg þessvegna að það bezta, sem við getum gett fyrir vora landvarnarfjendur, sé að fá þeim jarðarhorn, þar sem þeir geta gróðursett nokkur tré og stofnað dálítil heim- ili. Pá mundu þeir eigi framar segja: »Lofum óvinunum að koma! Látum þá sópa greipum; öll veröldin er vort heimili.« Hið eina, sem ketnur manninum til að kreppa hnefann, er sú hugsun, ef nokkur skyldi dirfast að snerta stofuna lians og trén, sem hann gætir með ræktarsemi; því hver
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.