Réttur - 01.01.1957, Side 74
74
R É T T U B
sem erlendir árásaraðilar leggja sig fram, eru að sjálfsögðu öll
skilyrði fyrir því að baráttan mildist, eftir því sem kraftar stéttar-
andstæðinganna í landinu þverra, því meir sem það mark nálgast
að uppræta leifar arðránsstéttanna. Hversu miklar hættur, sem að
steðja, stendur ríki sósíalismans allt öðru vísi að vígi, eftir að
lagðir hafa verið traustir hornsteinar hins nýja þjóðskipulags.. Og
það er þetta atriði sem hér skiptir máli. Lenín segir að alræði ör-
eiganna Játi ekki setja sér nein takmörk af lögum og algildum
reglum. A byltingartímum falla hin borgaralegu lög úr gildi og
alþýðuríkið hefur enn ekki sett sér lög nema fyrir líðandi stund,
löggjöf og framkvæmd eru í órofa tengslum. Hitt er hin mesta
nauðsyn að hið nýja ríki skapi sér svo fljótt, sem auðið er, fast-
mótað réttarfar og réttarreglur og geri sér far um að þroska Jtina
sósíalisku réttarvitund. í þessu efni er hverskonar „byltingarsinn-
uð'' hentistefna mikill háski. Það er einmitt hinn mesti styrkur
ríkisvalds alþýðunnar, að hægt sé að treysta dómstólum þess til
þess að fylgja stranglega og út í æsar liinum sósíalisku réttar-
reglum, hver sem í hlut á, að í þjóðfélaginu ríki andrúmsloft
þroskaðrar réttarvitundar og réttaröryggis.
Þessu cr öfugt farið. Því meir, sem vér sækjum frani, [iví bctri árangri
sem vér náum, þéim mun meiri vcrður ofsi þeirra leifa, scm eftir cru a£
hinum sigruðu arðránsséttum, því harðari baráttuaðferðir taka þær upp,
því meiri níðingsvcrk munu þær fremja gegn Ráðstjómarrikjunum, í þcim
mun ríkari mæli munu þær grípa til örþrifaráða þeirra, sem dæmdir eru
til að farast.
Vér vcrður að hafa í huga, að leifar sigruðu stéttanna í Sovétríkjunum
eru ekki cinar og yfirgefnar. Þær njóta beins stuðnings fjandmanna vorra
handan landamæranna. Það væri rangt að ætla að svið stétíabaráttunnar
takmarkaðist við land Sovétríkjanna. Annar fylkingararmurinn i stétta-
baráttunni er í Sovétríkjunum, hinn armurinn nær yfir á landsvæði
borgararíkjanna umhverfis. Leifum sigruðu stéttanna er ekki ókunnugt
um þetta. í vitund þess munu þær halda áfram hinurn örvingluðu á-
hlauputn sínum, einnig framvegis. (J. Stalfn: íibcr dic Mangel d. Partei-
arbeit .... Referat auf dem Plenum d. /Kd. Kl’dSU (15-). 3. und 5.
Marz 1937, 22. bls.).