Réttur - 01.11.1965, Blaðsíða 31

UETTUR
239
afstöðu með henni í grein.inni „Markaðsverð", en deilir mjög á
kenningar „auðvaldssinna“,
*
Það var bjartsýni, reisn og stórhugur yfir ávarpi Þórólfs, er
„Réttur“ heilsaði þjóðinni:
„ÞaS þarf ljós inn í salinn; ekki neinar grútartýrur eigingirni og
metnaðar, heldur menn með skýrri hngsun, ákveðinni sannfæring og
næmri réttlætistiljinningu. Þessar einkunnir vill tímaritið skerpa hjá
þjóðinni."
Og markið var ekki sett lágt hjá þessum hugsjónafrömuðum
samvinnustefnunnar:
„I þessari fyrstu kveðju sinni til þjóðarinnar vildi tímaritið aðeins
ltenda á markmiðin og viðfangsefnin, sem fyrir lægju, einkum yngri
kynslóðinni. Ilún hlýtur að halda uppi starfinu fram að 1955. En
þá, á 100 ára afmæli verzlunarfrelsis Islendinga við allar þjóðir, á
að vera eitt kaupfélag og á öllu landinu ; engin önnur verzlun. Svipað
þessti mætti til taka í fleiri atriðum, en það bíður næsta heftis.“
Það var ekki smátt takmarkið: Afnám verzlunarauðvalds á Is-
landi með frjálsu framtaki almennings.
Og lokaorð ávarpsins voru þessi:
„Réttur“ heilsar kynslóðinni með þeirri ósk, að eins og satnkeppnin
var trúarjátning nítjándu aldarinnar, þá stuSli hún aS því aS sam-
hjálpin verSi trúarjátning tutlugustu aidarinnar
II. MENNiRNIR, VERKID OG VIÐTÖKURNAR.
Mennirnir, sem stofna „Rétt“ eru allir hændur eða bændasynir,
flestir ungir, engir „langskólagengnir,“ enginn stúdent, hvað þá
háskólamenntaður að Páli Jónssyni á Hvanneyri einum undan-
teknum. Þeir eru raunverulega fulltrúar hins róttækasta og
félagslega þroskaðasta, sem þá er til í íslenzkri bændastétt. Og
þegar til baka er litið yfir 50 ára vegferð, þá verður að segja að
aldrei hefur andleg forysta íslenzkrar bændastéttar sýnt sig að
vera nær því að geta orðið forvígissveit allra íslenzkra alþýðu-
stétta en eins og hún stillir víðfeðma auðsjafnaðarstefnu sinni í
fyrstu tveim árgöngum „Réttar.“ Það er þjóðfélagslegt víðsýni
Þórólfs og hugsjónaást hans, — og djúp v.izka og þjóðfélagsleg
þekking Benedikts á Auðnum, — sem fremst af öllu hefja „Rétt“
upp á þetta háa stig. Og hefði sá maðurinn úr ritnefndinni, er var
stjórnmálaskörungurinn par exellence, mesti áróðurs- og skipulags-