Réttur - 01.11.1965, Side 61

R É T T UR
269
bjuggu sig, svo sem venja þeirra hefur verið, til að senda rikis-
stjórninni reikninginn. Kemur þetta glöggt fram í viðtali Björgvins
Sigurðssonar við Morgunblaðið 10. júlí, en þá hefur blaðið eftir
honum:
„í heild tel ég, að samningarnir séu svo dýrir, að þörf verði marg-
víslegra aðgerða vegna útflutningsframleiðslunnar og óhjákvæmilegt
er, að áhrifa þeirra gæti í verðlagi innanlands."
En í forystugrein Morgunblaðsins þennan sama dag kveður við
allt annan tón:
„Að loknum þesstim samningum eru horfur í efnahags- og atvinnu-
múlum okkar íslendinga óneitanlega góðar. Atvinna er mikil í landinu,
lífskjör manna góð, gengi krónunnar tryggt, við eigum töluverða gjald-
eyrisvarasjóði og tekist hefur síðasta árið að halda verðbólgunni mun
meira í skefjum en áður. Því munu allir ábyrgir menn gleðjast yfir
því, að þeir samningar, sem nú hafa komist á, eru þess eðlis, að þeir
munu væntanlega stuðla að því að verðbólgunni verði haldið niðri og
jafnvægi haldist í efnahags- og atvinnumálum okkar.“
Og í fréttaauka í útvarpinu nokkrum kvöldum síðar var Björgvin
Sigurðsson svo látinn éta ofan í sig stóru orðin og taka undir með
leiðarahöfundi Morgunblaðsins.
Enginn skyldi þó halda, að atvinnurekendur hafi ekki átt hauk
í horni. Vísir segir um samningana í leiðara:
„ . . . Það er gleðiefni, að vinnufriður skuli loks vera tryggður um
hríð. Efni samkomulagsins er hins vegar lítið gleðiefni . . . Þetta mun
þýða verulega aukningu verðhólgunnar í landinu með öllum hennar
meinsemdum og fylgikvillum, sem alkunnir eru, ef ekkert er að gert.
í stað þess að vinna að stöðvun verðbólgunnar, hefur hér verið samið
um að halda henni áfrarn. I öðru lagi mun samkomulagið sliga út-
flutningsframleiðsluna og gera henni torkleift mjög að keppa á er-
lendum mörkuðum, nema til ráðstafana sé gripið til að rétta hlut henn-
ar.“
Mjög er greinilegt af þessum skrifum, aS ekki hafa menn í röð-
um atvinnurekenda og ríkisstjórnar veriS sammála. Atv.innurek-
endur hafa taliS aS þeir gætu, svo sem undanfariS, velt öllum kaup-
hækkunum beint í verSlagiS en bafa greinilega mætt mótspyrnu frá
rikisvaldinu, sem ekki hefur litizt þaS álitlegt, aS taka enn eina
kollsteypu í verSlags- og gjaldeyrismálum, allra sízt meS laun verS-
IryggS. Aftur á móti taliS sig til þess vanbúiS, aS svipta af vísi-