Réttur - 01.07.1978, Blaðsíða 18

UPPREISNIN í ÍRAN
Blóökeisarinn í íran, Resa Pahlewí, þóttist ætla að lina eitthvað á harðstjórnarfjötrun-
um og gaf út boð þar um. Fólkið flykktist út á göturnar, fyllti m. a. torgið við Al-Dscha-
Viíad-bænahúsið í Teheran, kraup niður til bænagerðar, - en keisarinn hafði ekki ætl-
ast til þess að slíkt gerðist, því bænirnar voru um leið bölbænir gegn keisaranum, -
setti herlög og herinn hóf að skjóta á mannfjöldann, myrða fólkið í hrönnum. Atburð-
urinn minnti vissulega á blóðsunnudaginn 9. janúar 1905 í Pétursborg, þann er Step-
han G. orti ódauðlegt Ijóð um og MaximGorki lýsti af snilld i riti sínu „9. janúar11.1
Allsherjarverkfalli var lýst yfir. Upp-
reisn breiddist út til allra lielstu borga
Persaveldis. I septembermánuði logaði
landið í mótmælagöngum, götubardög-
um og fjöldamorðum liers og lögreglu.
Saman stóðu afturhaldssamir Múhameðs-
trúarmenn og róttækir lýðræðissinnar,
svartklæddar konur með andlit hulið
blæjum og ungar stúlkur á vinnubuxum.
Hálf milljón manna mótmælti keisara-
stjórninni einn föstudag í september í
höfuðborginni sjálfri — og keisarinn lét
hermenn sína skjóta á „þegnana": 250
manns létu lífið þann dag.
Yfir 5000 manns hafa látið lífið í íran
fyrir byssukúlum harðstjórnarinnar, senr
162