Réttur - 01.07.1978, Blaðsíða 39

Þýskalands yfirleitt. Það var sumarið
1953, er glaður og bráðhress hópur ung-
ITtenna var á leið til Rúmeníu á festival,
en í Búkarest stóð mikið til vegna heims-
móts æskunnar. Leiðin lá frá Kaupmanna-
höfn til Warnemunde og áfram um þá
fraegu borg Dresden og friðsælan smábæ
l^ad Schandau þar sem höfð var þriggja
öaga viðdvöl. Er skemmst frá að segja,
að þar var hersingunni búin svo ágæt
úióttaka og í alla staði ánægjuleg dvöl, að
þar með var festivalið raunverulega liaf-
'ð. Var jretta góð byrjun á þeirri lysti-
reisu, er í vændum var, að staldra ögn við
1 DDR. Því mætti þó skjóta hér inn í, að
júní í Berlín var nýafstaðinn, þegar
aðurnelnda hersingu bar að garði. Ekki
var þetta allt eintómt gaman. Ég hygg,
að fleiri en ég hafi orðið þrumu lostnir
°g nánast fyllst ógn og skelfingu ylir
þeirri eyðileggingu, er við blasti til að
jnynda í Dresden, sem allir vissu, að ver-
'ð hafði ein fegurst borg og giæsilegust
1 Norðurálfu, gott ef ekki í allri Evrópu,
fyi'ir sakir merkilegrar byggingarlistar og
ri|'kils safns listaverka frá gamalli tíð og
,rýrri. Við vissurn einnig, að einmitt
þatna iiófst kalda stríðið í febr. 1945, er
þessi glæsta borg var á nokkrum klukku-
stundutn lögð í rúst, og enginn veit með
^einni vissu hve margir týndu Jiar lífi,
en vegsummerkin töluðu sínu máli.
IVlér var Jtað nokkur ráðgáta hvernig
^aglega lífið mætti ganga fyrir sig við
aðrar eins aðstæður, og mér varð að
*lugsa bæði þá og lengi síðar; miklum
stórræðum stendur það í fólkið, sem
^yggir þetta land DDR, og mikið verk á
það fyrir höndum að reisa úr rúst og
1ryggja á ný og ekki síður að reisa við hug
°g siðferðisjn-ek fólksins, byggja upp ný
v*ðhorf á nýjum grunni.
Soffía Guðmundsdóttir.
Nú vita allir, sem Jrað vilja vita, að í
Þýska Alþýðulýðveldinu hafa menn látið
hendur standa fram úr ermum á þeirn
liartnær þrem áratugum sem Jiað ríki
ltefur staðið, og bera efnahagslegar og
tæknilegar framfarir Jtví glöggt vitni.
Einnig er ]:>að alkunna, að lengi stóð á
stjórnarfarslegi'i eða lagalegri viðurkenn-
ingu DDR af hálfu margra vestrænna
ríkja, þótt þær hinar sömu hefðu allt eins
uppi de facto viðurkenningu til að mynda
í formi viðskipta og menningartengsla
ýmis konar, og þær raddir heyrðust æ oft-
ar, þegar frarn liðu stundir, að J)ýska
efnahagsundrið margumrædda væri öllu
fremur að gerast í DDR en í Sambands-
lýðveldinu.
183