Réttur - 01.07.1978, Blaðsíða 9

ári. Perú getur ekki einu sinni staðið við
tíunda hluta skuldbindinga sinna.
Perú sótti um ný lán til IMF. Gjald-
eyrissjóðurinn krafðist þess, að Perú-
stjórn gerði vissar ráðstafanir, m. a. stór-
hækka verð á öllum lífsnauðsynjum.
Perústjórn óttaðist óeirðir, ef til þess-
ara óyndisúrræða væri gripið. M. a. krafð-
ist IMF uppsagnar 60.000 starfsmanna
ríkisins — eða lækkun launa allra em-
bættismanna um 12%, en meðallaun
þeirra eru nú 31.900 ísl. kr.
Þegar Perú-stjórn varð við kröfunum
um vöruhækkunina, brutust óeirðirnar
út. í maímánuði féllu 24 manns í slíkum
átökum. En amerískir auðdrottnar eru
ekki óvanir því að blóð fljóti, þegar geng-
tð er að kröfum þeirra.
Portúgal er annað land, þar sem al-
þjóðagjaldeyrissjóðurinn hefur sett fram
kröf ur sínar: 25% gengislækkun, bind-
ingu allra launa, sérréttindi fyrir erlenda
fjárfestingu o. s. frv. — Vegna þessara
krafna tók krataforinginn Soares íhalds-
flokkinn CDS í stjórn sína, en síðan vék
forsetinn Soares frá, án ])ess að spyrja
þingið og setti 9. ágúst íhaldssaman iðju-
höld einn sem forsætisráðherra.
Var alþjóðagjaldeyrissjóðurinn máske
þarna að verki?
Það er a. m. k. greinilegt, að þessi al-
þjóðagjaldeyrissjóður vill ekki aðeins
fáða pólitík þeirra landa, sem hann nær
tökum á, heldur og hverjir stjórna.
Og hér er best fyrir okkur islendinga
að vera vel á verði.
„Frjálsa“ verslunin er hér sem annars-
staðar tálbeitan, sem alþjóðahringarnir
Hota til þess að ná tökum á smærri og
elnahagslega veikari þjóðum. Síðan er
fólk þessara landa espað með auglýsinga-
skrumi agenta hins erlenda stóriðnaðar,
til þess að kaupa vörur, sem þær hvorki
hafa efni á né jrörf fyrir, en drepa niður
um leið þann innlenda iðnað, sem gæti
tryggt fulla atvinnu í landinu, ef hann
væri þróaður samkvæmt skynsamlega
gerðum áætlunum.
Og þegar hið erlenda auðvald væri
búið að ná kverkatökunum á efnahags-
lífinu, þá er ekkert „elsku mamina" leng-
ur, þegar „frelsið" í innflutningnum væri
búið að festa þjóðina á skuldaklafann er-
lenda, þá koma hin beinhörðu boðorð
Alþjóðabankans eða Alþjóðagjaldeyris-
sjóðsins, eins og nú til Portúgals o. 11.:
Skerið niður lifskjör almennings, afhend-
ið' erlendum auðhringum eða íslenskum
lepþitm þeirra fyrirtœki þjóðarinnar,
auðlindir landsins.
Þessi liœtta vofir yfir hér, ef ekki er
tekið i taumana i líma.
Skuldasöfnun íslands erlendis er orð-
in geigvænleg. Vissulega að nokkru vegna
fyrirtækja, sem standa undir sér og lánum
sínum, en einnig að nokkru vegna fram-
kvæmda, sem efasamt er livenær eða
hvort þær bera sig (Grundartangi, Krafla)
- en þó aðallega vegna óhagstæðs við-
skiptajafnaðar ár eftir ár vegna hinna
svokölluðu „frjálsu" verslunar.
Erlendar skuldir íslands (löng lán),
munu nú vera 186 milljarðar króna, sem
samsvarar um 845 þúsund krónum á
hvert mannsbarn eða 3% milljón króna
á ,vísitölufjölskylduna“.
Við íslendingar höfum ekki sætt ný-
lendukúgun í 600 ár, háð erfiða sjálf-
stæðisbaráttu við hina ýmsu yfirdrottna
í tvær aldir, til þess að láta hið erlenda
153