Réttur - 01.10.1982, Page 40

Seinna, þegar mamma var komin heim,
kom það í ljós að hún vildi ekki láta hann
fara einan til vinnu. Hún krafðist þess að
fara með honum til þess að ganga úr
skugga um að hann væri búinn að ná sér.
— Við getum bara þóst vera að versla,
sagði hún.
Þegar þau voru komin út á götuna
spurði mamma ekki hvort hann hefði
tekið lyklana. Hún tók undir handlegg
hans og fór. Þau virtust skyndilega minni
en áður þegar þau gengu hægt eftir
gangstéttinni.
Nýja íbúðin var jafnfjarlæg og hún
hafði alltaf verið.
Sólveig Einarsdóttir þýddi.
232