Réttur - 01.04.1987, Blaðsíða 2

er auðvaldinu helgur dómur, „lýðurinn má drepast“, en gróðinn skal
blómgast.
Fyrir oss íslendinga þýðir þessi fyrirætlun bandaríska hervaldsins vaxandi
hættu á eitrun Atlantshafsins og sýkingu þess fisks, sem vér byggjum til-
veru okkar á. Innrásarherinn hefur þegar staðsett hér Awacs-flugvélar þær,
er stjórna skotum kjarnorkueldflauga úr kafbátum. Þær eru hvergi stað-
settar í öðrum Natólöndum Evrópu nema í Tyrklandi. — Og aðgerðir til að
efla aðstöðu flughers eru þegar hafnar hér.
Lífshættan fyrir (slendinga er því margfölduð um leið og blekkingameistar-
ar Nató hjala um afvopnun. — En íslenskir Natósinnar láta enn blekkjast af
hjali um vernd, þótt einstaka þeirra taki ef til vill vísvitandi þátt í undirbúningi
þjóðarmorðsins.
Það er því meiri hætta á ferðurn fyrir ísland og íslendtnga en nokkru sinni
fyrr, þótt Nató-furstar ameríska auðvaldsins þori ekki annað en látast taka
undir tilboð Sovétríkjanna um minnkun kjarnorkustöðva á landi. Stríðsgróða-
vald Bandaríkjanna er enn sá ógnarvaldur, sem þurrkað getur mannlífið út —
og vér íslendingar yrðum ein fyrsta fórnin. Því er nú hert á vígbúnaðinum hér.
Það sem allt veltur á, er að fjöldinn þori að rísa upp gegn tortímingarhætt-
unni.
Vér íslendingar megum nú minnast áskorana Klettafjallaskáldsins:
„Lýður bíð ei lausnararts,
leys þig sjálfur!“
Þetta var áskorun Stephans G. Stephanssonar, „mesta mannsins meðal
íslenskra skálda" (Sig. Nordal) til þjóðar sinnar.
Nú þegar amerískt auðvald og þjónar þess vilja ræna oss og aðrar þjóðir
viti og kjark, þá minnumst hinnar rismiklu hvatningar þessa andlega stór-
mennis vors til allrar alþýðu:
„Fram þú lýður,
landavíður
liggur í hlekkjum heimur þinn,
harðfrosinn
á hönd og fæti — en hjarta-þýður.
Leys hann meðan lífið bíður!"
50