Morgunblaðið - 25.03.2006, Side 36

36 LAUGARDAGUR 25. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Á SÍÐUSTU áratugum hefur sú
stefna verið í gangi víðs vegar um
Evrópu, að innflytjendur frá músl-
ímaheiminum hafa fengið að flæða
inn í álfuna án þess að menn hafi
haft andvara á sér gagnvart þeim
vandamálum sem því hafa fylgt.
Nú eru menn hins vegar farnir að
sjá ýmsar brotalamir á þessu ferli,
einkum vegna þess að háværir
minnihlutar múslíma í þessum
löndum eru farnir að gera ýmsar
kröfur sem samrýmast engan veg-
inn þeim gildum sem Evrópumenn
hafa viljað standa fyrir. Nýleg
skoðanakönnun í Bretlandi sýnir
að um 40% þarlendra múslíma að-
hyllast svonefnd Sharialög, sem
kveða á um trúarlegt yfirvald í
þjóðfélagsmálum. Auk þess er ljóst
að ýmis hryðjuverkasamtök hafa
notið stuðnings og samúðar hluta
þeirra múslíma sem búa á Vest-
urlöndum. Með áframhaldandi
streymi múslíma inn í Evrópu er
sýnilegt að álfan fer undir forræði
múslíma og meirihlutavald.
Í því sambandi má benda á
hvernig aldagamalt serbneskt land
hefur nánast verið afhent Albönum
sem eru þar nú í meirihluta og á
ég þar við Kosovohérað, vöggu
serbneskrar menningar.
Í kvikmyndinni Braveheart er
Játvarður Englands-
konungur látinn segja
í ergi sínu yfir gangi
mála í Skotlandi:
„Vandinn við Skotland
er að það er fullt af
Skotum!“ Á sama hátt
hugsa sennilega ýmsir
leiðtogar múslíma
með sér, að vandinn
við Evrópu sé að hún
sé full af kristnum
mönnum. Játvarður
komst að þeirri nið-
urstöðu, að lausnin
væri að planta niður
Englendingum í Skotlandi svo að
Skotar yrðu smám saman minni-
hluti í eigin landi. Og ekki ber á
öðru en þróun mála bendi til að
múslímskir leiðtogar geti hafa
komist að sömu niðurstöðu varð-
andi Evrópu. Fylla skuli álfuna af
múslímum svo að vandamálið með
kristindóminn verði úr sögunni.
Þá verða kristnir menn ef til vill
annars flokks borgarar í sinni
gömlu álfu, eins og dhimmis-
borgarar eru og hafa verið í músl-
ímalöndunum, borga sérstaka
aukaskatta og búa við kerf-
isbundna auðmýkingu vegna höfn-
unar sinnar á íslam.
Þá verður álfan ekki
lengur Evrópa heldur
Evrabía. Vín verður
endanlega fallin
ásamt öðrum höf-
uðborgum kristinnar
menningar og frjáls
framþróun sett bak
við lás og slá um ófyr-
irsjáanlegan tíma.
Í bók sinni „Eu-
rabia: The Euro-Arab
Axis“ lýsir sagnfræð-
ingurinn Bat Yéor lík-
legri framvindu þess-
ara mála og ættu áhugasamir að
kynna sér þessi efni og vera vak-
andi fyrir þeim hættum sem stefna
evrópskra valdamanna er að
byggja undir.
Ef upphaf þess að breyta Evr-
ópu í Evrabíu liggur í einhverri
hernaðaráætlun franskra Gaullista
sem dreymdi um að skapa mót-
vægi gegn Bandaríkjunum, er það
óhuggulegt mál, en verst er þó að
svo virðist sem Evrópusambandið
hafi í raun tekið upp þessa stefnu,
sem felur í sér að sameina Mið-
jarðarhafssvæðið að norðan og
sunnan undir einni og sömu yf-
irstjórn.
Og það er ekki bara Evrópusam-
bandið sem er undir þetta selt, því
Sameinuðu þjóðirnar hafa líka tek-
ið fjölmenningarsambræðsluna upp
á sína arma. Þar á bæ hafa hugtök
lengi verið vandlega valin til notk-
unar í fjölmiðlum og hin frjálsa
hugsun oft verið sett út í horn.
Nafnkristin evrópsk valdaöfl
hafa um skeið nýtt sér múslímskar
trúarhreyfingar í þeirri valdabar-
áttu sem háð er um framtíðaryf-
irráð í álfunni og heiminum öllum.
En þær hreyfingar munu ekki láta
að slíkri stjórn til lengdar, því
markmiðin eru alls ekki þau sömu
og múslímar munu ekki skiljast við
trú sína svo auðveldlega þótt
kristnir menn kunni að gera það.
Í bók Bat Yéor er því haldið
fram að ýmis sterk öfl hafi unnið
að þessu máli síðastliðin 35 ár og
innflutningur múslíma til Evrópu
sé veigamikill hluti þeirrar áætl-
unar sem í gangi sé.
Bat Yéor segir: „Við eigum ekki
að biðja hófsama múslíma um að
bjarga okkur, við eigum að breyta
þessu ferli sjálf. Það er skylda
okkar gagnvart börnum okkar og
forfeðrum. Ég tel að við getum
ekki hafist handa í því verki af
ábyrgð, ef við skiljum ekki for-
sendur þær sem andstæðingurinn
gefur sér, andann sem er þar að
verki og hugsunina að baki Evr-
abíu.“ Hún segir líka, að upphaf
þeirrar hugsunar sé evrópsk, kom-
in innanfrá en ekki að utan. Eyði-
legging kristinnar menningar af
hálfu múslíma sem berjast í nafni
heilags stríðs, hafi oftast átt rætur
sínar hjá valdaaðilum sem segjast
vera kristnir en eru fyrst og
fremst að hugsa um að gína yfir
öllu valdsins vegna.
Í þeirri viðleitni sinni hafa slíkir
aðilar verið fúsir til að taka hvern
sem er í þjónustu sína. Þetta inni-
felur m.a. skýringuna á því hvers
vegna ekkert hefur verið gert í því
að hindra niðurbrot kristinna
klaustra og menningarminja í Kos-
ovo. Í augum hinna svartsáluðu
valdhafa í Evrópu, er kristnin að
verða meginhindrunin í vegi hins
sameiginlega valds sem verið er að
reyna að skapa. Meginveilan í allri
þessari áætlun er hinsvegar sú, að
þótt kristnir menn séu margir til-
búnir til að versla með trú sína,
eru múslímar það yfirleitt ekki.
Fyrir þeim er trúin annað og
meira og því mun Evrópa verða
þeirra, ef fer sem horfir, og þeir
sem halda nú að þeirra bíði dýrð
hins margfalda valds munu tapa
öllu.
Látum ekki Evrópu verða að
Evrabíu – stöndum vörð um okkar
kristna arf!
Á Evrópa að verða Evrabía?
Rúnar Kristjánsson fjallar
um innflytjendur frá
múslímaheiminum í Evrópu
’…þótt kristnir mennséu margir tilbúnir
til að versla með trú
sína, eru múslímar það
yfirleitt ekki. Fyrir þeim
er trúin annað og meira
og því mun Evrópa
verða þeirra, ef fer sem
horfir …‘
Rúnar Kristjánsson
Höfundur er húsasmiður.
SAMGÖNGURÁÐHERRA er á
villigötum í vegamálum austur fyrir
fjall. Tveir plús einn vegur, þrjár ak-
reinar, frá Rauðavatni
á Selfoss, er ekki við-
unandi framtíð-
arlausn, eins og ráð-
herra hefur afráðið að
verði. Sérstaklega
vegna þess að þreföld-
unin nýtist ekki þegar
síðar verður farið í
fjórar akreinar. Það
er í raun kjarni máls-
ins.
Framtíðin er fjór-
faldur vegur og þá
kemur fjárfestingin
við þreföldun lítið til
góða sem er einfald-
lega óásættanleg ráð-
stöfun á almannafé í
þessu tilfelli. Í svari til
mín á Alþingi upplýsti
samgönguráðherra að
fjórfaldur vegur þessa
leið myndi kosta um
sjö milljarða króna.
Það er vel viðráðanleg
fjárhæð í ljósi ábatans. Greiðari leið
og helmings fækkun alvarlegra
slysa, að talið er að verði, en tjón á
Suðurlandsvegi eru allt að fjórum
sinnum fleiri en annars staðar í
vegakerfinu.
Leikur að tölum
Þá er umferð um veginn fyrir
löngu orðin ein sú þyngsta á landinu.
Þrátt fyrir að samgönguráðherra
leiki sér að tölum þegar samgöngu-
framkvæmdir um veginn eru rædd-
ar með því að notast við lægstu tölur
um Suðurlandsveg, yfir Hellisheiði,
þar sem hluti umferðar hefur runnið
í Þrengslin, og hæstu á Vesturlands-
vegi, eða innanbæjar í Mosfellsbæ.
Dapurleg framganga til að kasta
mikilvægu máli á dreif.
Þriggja akreinar vegur er vissu-
lega samgöngubót en í þessu tilfelli
bráðabirgðalausn. Skammgóður
vermir sem nýtist ekki þegar kemur
að því að tvöfalda veginn. Það stað-
festi starfsmaður Vegagerðarinnar í
fréttum NFS/Stöðvar 2 um daginn.
Fjárfestingin við 2 plús einn nýtist
ekki.
Leiðin sem á að fara er að bjóða út
tvöfaldan veg í áföngum. Það er
framtíðarlausn sem hámarkar ör-
yggi um veginn og eflir stöðu Suður-
lands verulega og þeirra þúsunda
höfuðborgarbúa sem eiga sum-
arbústað á undirlendinu.
Sporin hræða samgönguráherra.
Framkvæmdirnar í Svínahrauni eru
ekki viðunandi. Vegaxlir varla til
staðar og þverhnípt fram af veg-
inum. Hvorutveggja
fjarri öllum stöðlum
sem almennt er stuðst
við um breidd og bratta
til að 2 plús einn gangi
upp og virki sem skyldi.
Allt ber að sama brunni;
fjórföldum vegi í áföng-
um. Lærdómurinn af
tvöföldun hluta Reykja-
nesbrautar er afgerandi
þar sem alvarlegum
slysum fækkaði svo um
munaði.
Pólitískur geðþótti í
samgöngumálum
Þá má ekki líta fram
hjá þeirri staðreynd að
veginn um Þrengsli, eða
Ölfusbraut einsog lagt
er til að vegurinn verði
nefndur, þarf að bæta
samhliða. Íbúar á Suð-
urströndinni eiga ekki
að gjalda fyrir bættan
veg yfir Heiðina með afskiptaleysi.
Þrengslin þarf að gera að góðum og
öruggum vegi. T.d. eru gatnamótin
af Suðurlandsvegi til Þorlákshafnar
allt of kröpp og illa hefur farið við
bestu akstursskilyrði. Lærum af
reynslunni. Þetta liggur búsetu og
framgangi svæðisins til grundvallar.
Af gamalli hefð eru stærstu
ákvarðanirnar í samgöngumálum oft
teknar út frá svæðisbundnum hags-
munum ráðamanna og af pólitískum
geðþótta. Ekki er forgangsraðað eft-
ir almannahag og því hvar mesta
þörfin er á þessum eða hinum fram-
kvæmdunum. Hvar umferðin sé
þyngst, hvar slysagildrurnar sé að
finna og svörtu blettina á vegakerf-
inu. Þessu verður að breyta þegar
lagðar eru línur um framtíðarsýn í
samgöngumálum.
Óskandi er að samgönguráðherra
taki sér tak og það hvarfli ekki að
ráðherranum eitt augnablik að hann
knýi menn frá umræðunni með því
að saka gagnrýnendur viðhorfa hans
í málinu um að draga upp dökka
mynd af ástandinu. Hafa skal ráð-
herrann það á hreinu að það gerir
ekkert annað en efla baráttumenn
fyrir framkvæmdunum til dáða.
Á villigötum
í vegamálum
Björgvin G. Sigurðsson
fjallar um samgöngubætur
Björgvin G. Sigurðsson
’Þrefölduninnýtist ekki þegar
síðar verður far-
ið í fjórar akrein-
ar. Það er í raun
kjarni málsins. ‘
Höfundur er þingmaður
Samfylkingarinnar.
KYNNTAR hafa verið af odd-
vita Sjálfstæðisflokksins, hug-
myndir að framtíðarsvæði fyrir
hestamennsku í Kópavogi á Kjóa-
völlum, í framhaldi af núverandi
hesthúsabyggð á Heimsenda. Til-
laga þessi hefur ekki komið á borð
bæjarstjórnar en er möguleg lausn
á vanda hestamanna í Gusti. En
skoðum aðeins aðdraganda þess að
málin standa með þessum hætti.
Í byrjun ágúst 2005 barst eig-
endum hesthúsanna í Glaðheimum
kauptilboð frá fjársterkum aðilum,
sem hyggjast rýma svæðið til ann-
arrar uppbyggingar. Á 40 ára af-
mæli félagsins var þannig sótt að
Gusti og fyrirséð að öflugur stuðn-
ingur bæjaryfirvalda myndi skipta
sköpum um framhaldið.
Loforð bæjarstjóra
Á fundi með félagsmönnum þann
23. ágúst fullyrti bæjarstjórinn að
Gustarar gætu sofið rólega því
ekki stæði til að rifta leigusamn-
ingi bæjarins við félagið sem er í
gildi til ársins 2038. Bæjarstjórinn
sagði það eðlilegan og sjálfsagðan
hlut að hafa hesthúsahverfi innan
byggðar og Gustarar skyldu ekki
láta „einhverja seppa utan úr bæ“
hræra í sér. Ekki yrði hvikað frá
ríkjandi deiliskipulagi á neinn hátt
og þarna yrðu áfram hesthús.
Ekkert samráð
Í október var haldinn óform-
legur fundur skipulagsyfirvalda
með stjórn Gusts og kom þá fram
að hugmyndir væru um breytt að-
alskipulag í Hnoðraholti, Smala-
holti og Rjúpnahæð. Félagið ítrek-
aði samning Gusts og
Kópavogsbæjar frá 1998 varðandi
reiðleiðir á þessum svæðum og
lagði ríka áherslu á mikilvægi þess
að þær leiðir héldu þar sem þær
væru lífæðar félagsins. Í desem-
ber, á öðrum óformlegum fundi,
kom þessi afstaða félagsins skýrt
fram og voru svör skipulags-
yfirvalda á þann veg að lágmörk í
þeim samningi yrðu virt, ef til
breytinga kæmi á skipulagi bæj-
arins. Við upphaf þess fundar mót-
mæltu fulltrúar Gusts aðferðum
skipulagsstjóra og skipulags-
nefndar Kópavogs, hvernig að
kynningu á breyttu skipulagi í
Hnoðraholti, Smalaholti og í
Rjúpnahæð var staðið og að ekkert
samráð hefði verið haft við stjórn
Gusts.
Í janúar var svo formlega aug-
lýst nýtt aðalskipulag svæðisins
þar sem reiðleið um Hnoðraholt er
felld út og þar með klippt á lífæð
Glaðheima. Þegar þetta nýja
skipulag var loksins kynnt á bæj-
arstjórnarfundi spurðu fulltrúar
Samfylkingarinnar hvort það hefði
verið haft samráð við alla aðila og
þar á meðal stjórn Gusts varðandi
þessar veigamiklu breytingar á
svæðinu. Þar fullyrti meirihlutinn
að þessar breytingar hefðu allar
verið bornar undir stjórn Gusts og
samþykktar. Stjórn Gusts fullyrðir
hins vegar að aldrei hafi nokkurt
samráð verið haft við þau varðandi
þessar breytingar og í þau fáu
skipti sem breytt skipulag hafi
borist í tal á óformlegum fundum
lýstu þau efasemdum sínum varð-
andi allar breytingar á reiðleiðum
á svæðinu.
Í fundargerð skipulagsnefndar
frá 6. september er vitnað í upp-
drátt að nýju skipulagi frá 15.
ágúst, eða um svipað leyti og upp-
kaupin í Glaðheimum hófust. Hafi
verið til uppdráttur
af skipulagi þann 15.
ágúst er öruggt að
hugmyndir að
breyttu skipulagi eru
eitthvað eldri. Það
skyldi þó aldrei vera
að eitthvað hefði lek-
ið út um þessar fyr-
irætlanir bæjaryf-
irvalda og fjársterkir
aðilar séð hag í því
að hefja uppkaup á
svæðinu áður en
breytingarnar kæmu
til kynningar?
Að höggva á hnútinn
Nú er ljóst að barátta Gusts er
töpuð og félagið víkur úr Glað-
heimum. Hugmyndir um uppbygg-
ingu á Kjóavöllum eru þó ekki frá-
gengnar. Eftir er að semja við
Garðabæ auk þess sem stór hluti
af fyrirhuguðu hverfi er á landi
Vatnsenda sem er í einkaeign.
Tölvuteikningar bæjarstjórans
sem kynntar hafa verið eru ennþá
bara hugmyndir. Inn í viðræður
við Garðabæ hefur síðan verið
blandað hugmyndum um að Garða-
bær kaupi vatn af Kópavogsbúum,
þar sem fyrirhuguð hesthúsabyggð
er á vatnsverndarsvæði bæjarins.
Meirihlutinn er aðallega að hugsa
um hvernig hann getur friðað
hestamenn fram yfir kosningar og
sloppið lítið skaddaður frá svikum
sínum í Glaðheimum. Þegar Gust-
ur barðist fyrir lífi sínu við sterka
fjáraflamenn kom meirihluti bæj-
arstjórnar aftan að félaginu, með
því að fella út reiðleiðir í Hnoðra-
holti og víðar og skera þannig á líf-
æð félagsins. Í þessum dansi öllum
er ljóst að forystumenn meirihlut-
ans sögðu ekki hug sinn allan og
ráku málið með óheilindum og
ólýðræðislegum vinnubrögðum.
Nú er verkefnið að tryggja
hestamönnum í Kópavogi framtíð-
araðstöðu í alvöru samráði við þá
og samtök þeirra. Í því verki mun
Samfylkingin hafa að leiðarljósi
hagsmuni hestamanna og íbúa
bæjarins en ekki önnur „merki-
legri og öflugri“ sjónarmið. Eina
tryggingin fyrir breyttum vinnu-
brögðum er sterkari Samfylking.
Hestamennska í Kópavogi
Guðríður Arnardóttir og
Flosi Eiríksson fjalla um mál-
efni hestamanna í Kópavogi
’Meirihlutinn er aðallegaað hugsa um hvernig
hann getur friðað hesta-
menn fram yfir kosn-
ingar og sloppið lítið
skaddaður frá svikum
sínum í Glaðheimum.‘
Guðríður Arnardóttir
Höfundar skipa 1. og 4. sæti á lista
Samfylkingarinnar í Kópavogi.
Flosi Eiríksson