Morgunblaðið - 02.05.2006, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 02.05.2006, Blaðsíða 28
28 ÞRIÐJUDAGUR 2. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR Kársnesbraut 98 • Kópavogi 564 4566 • www.solsteinar.is ✝ Árni Geir Stef-ánsson, lektor við Kennaraháskóla Íslands, fæddist í Neskaupstað 3. nóvember 1932. Hann lést af slys- förum í gönguferð á Madeira á páska- dag 16. apríl síðast- liðinn. Foreldrar hans voru hjónin Elín Guðjónsdóttir, f. 9. maí 1898, d. 20. nóvember 1995, og Stefán Jóhann Guðmundsson, byggingameistari og bæjarfulltrúi í Neskaupstað og síðar byggingameistari og hrepp- stjóri í Hveragerði, f. 26. október 1899, d. 29. október 1988. Árni fluttist með foreldrum sínum frá Neskaupstað til Hveragerðis 1935. Þau Elín og Stefán eign- uðust fimm börn auk Árna. Þau eru: Unnar, viðskiptafræðingur og fv. ritstjóri Sveitarstjórnar- mála, f. 20. apríl 1934, kvæntur Maríu Ólafsdóttur, handrita- og prófarkalesara, f. 17. janúar 1939; dóttir, f. 10. apríl 1936, sem lést á fyrsta ári; Guðmundur hljóðfærasmíðameistari, f. 5. október 1937, sambýliskona Erla K. Valdimarsdóttir sjúkraliði, f. 10. ágúst 1937; Guðjón Ingvi, verkfræðingur og fv. fram- kvæmdastjóri Samtaka sveitarfé- laga á Vesturlandi, kennari við Iðnskólann í Reykjavík frá 2001, f. 3. mars 1939, kvæntist Guð- rúnu Broddadóttur hjúkrunar- fræðingi, f. 28. ágúst 1941, þau um í Reykjavík 1953, sótti nám í landafræði, mannkynssögu og uppeldisfræði við Háskóla Íslands 1953–1955. Stundaði nám við Há- skólann í Stokkhólmi 1956–1961 og lauk þaðan fil. mag. prófi í landafræði, sálarfræði, uppeldis- fræði og félagsfræði 1961. Hann stundaði nám í landafræði og landafræðikennslu við Háskólann í Osló 1977-1978. Árni var stundakennari við Brännkyrka Läroverk í Stokkhólmi 1960, skólastjóri Gagnfræðaskólans á Selfossi 1961–1968, kennari við Kennaraskóla Íslands 1968–1973 og lektor við Kennaraháskóla Ís- lands frá 1973 til ársloka 2002. Stundakennari í landafræði við Háskóla Íslands 1973–1977. Hann var formaður landsprófsnefndar 1969–1973, var í prófanefnd menntamálaráðuneytisins 1973– 1977 og formaður prófanefndar Kennaraháskólans frá 1978 til 2003. Hann var fulltrúi Íslend- inga í stjórn félags landafræði- kennara á háskólastigi á Norð- urlöndum og skipulagði fundi og ráðstefnur á þess vegum. Árni var um árabil leiðsögumaður og fararstjóri bæði innanlands og utan. Á eigin vegum og með sín- um nánustu fór hann á hverju sumri í gönguferðir um Ísland og ferðaðist mikið erlendis. Árni lét sig varða ýmis félagsmál og var m.a. formaður Félags íslenskra stúdenta í Stokkhólmi 1957–1958. Árni var jafnaðarmaður, virkur í Alþýðuflokknum og gegndi ýms- um trúnaðarstörfum fyrir flokk- inn. Árni unni listum, s.s. tónlist og leiklist, og var fastagestur á tónleikum, óperum og í leikhús- um allt frá námsárum til æviloka. Útför Árna verður gerð frá Langholtskirkju í dag og hefst athöfnin klukkan 13. skildu; Atli Þor- steinn tæknifræðing- ur hjá VST, f. 11. desember 1942. Árni kvæntist 28. september 1963 Að- albjörgu Árnadóttur hjúkrunarfræðingi, f. 17. janúar 1939, dóttur Árna Vil- hjálmssonar læknis á Vopnafirði, og konu hans, Aagotar Fougner-Johansen. Börn þeirra eru: 1) Gerður Aagot heim- ilislæknir, f. 7. júní 1964, gift Alf- onsi Sigurði Kristinssyni slökkvi- liðsmanni, f. 1. mars 1957. Börn þeirra eru Árni Kristinn, f. 18. ágúst 1993, og Sigríður Ása, f. 18. ágúst 1995. 2) Elín Huld, söngkona og verkefnastjóri hjá Glitni í Lundúnum, f. 5. júlí 1965. 3) Kristín Sif hjúkrunarfræðing- ur, f. 3. mars 1969, gift Páli Sveinssyni iðnfræðingi, f. 4. sept- ember 1961. Dætur þeirra eru Bergrún Adda, f. 3. febrúar 1996, og Elín Ásta, f. 26. apríl 1999. 4) Stefán Baldur, bókmenntafræð- ingur, vefstjóri hjá Íslenskri erfðagreiningu, f. 22. desember 1972, kvæntur Ásdísi G. Sig- mundsdóttur bókmenntafræðingi og kennara, f. 13. júní 1973. Börn þeirra eru Steingrímur Viljar, f. 31. maí 2001, og Stefanía Védís, f. 3. nóvember 2003. Árni stundaði nám við mennta- skóladeild Héraðsskólans að Laugarvatni 1949–1950, lauk stúdentsprófi frá Menntaskólan- Við bræðurnir vorum fimm, Árni okkar elstur, brautryðjandinn. Hann varð okkur fyrirmyndin, samviskusamur, vandvirkur og stakur reglumaður. Við, fjölskyldan vorum meðal frumbyggja í Hveragerði. Menn byggðu hús sín með jarðhitann allt um kring, á melum sem sá þá varla á stingandi strá. Staðurinn sem með árunum er löngu orðinn þekktur sem „blóma- og garð- yrkjubær“. Þetta umhverfi kveikti áhuga Árna á jarðfræði, undrum og sköpunarmætti náttúrunnar. Ég man vel, þegar Árni dró okkur yngri strákana með sér upp á Kambabrún til að verða vitni að Heklugosinu 1947. Árni var listunnandi. Þegar plötuspilari kom fyrst inn á heim- ilið mætti Árni með Tannhäuser og Jussi Björling á meðan framlag annarra var MA kvartettinn og önnur dægurtónlist þeirra daga. Þegar við vorum strákar, átti hann frumkvæðið að því, að við tókum okkur til og plöntuðum trjám, sem síðar urðu að litlum skógi með stígum. Þessi staður fékk nafnið Bræðralundur. Árni var alltaf að yrkja jörðina, til ævi- loka. Á bernskuheimili okkar voru ávallt frjóar umræður um sam- félagsmál. Árni var enda frá fyrstu tíð mjög áhugasamur um mennta- mál og stjórnmál. Hann var ein- lægur jafnaðarmaður. Árni bróðir minn var vandaður maður. Hamingjumaður í lífinu. Hann átti góða konu og börn þeirra eru öll vel af Guði gerð. Lífsstarf hans og áhugamál fóru saman, rannsóknir og fræðsla á náttúrusviði. Þekkingu sinni miðl- aði hann til þúsunda nemenda og ferðafólks sem leiðsögumaður hér og erlendis. Að leiðarlokum þakka ég góða leiðsögn og ævilanga samfylgd sem aldrei bar skugga á. Guðjón Ingvi. Það tekur tíma að jafna sig á því þegar góður vinur fellur frá, lang- an tíma. Kærar minningar og þakklæti fyrir samfylgdina er þó það sem áfram lifir og við búum að. Við brottför Árna G. Stefánsson- ar stendur eftir mikið ófyllt skarð. Öll framkoma hans einkenndist af hógværð og háttvísi. Þess vegna urðu áhrif hans mikil á samferða- menn. Hann gekk lífsgönguna án þess að trana sér fram en alltaf fékk maður eitthvað nýtt og at- hyglisvert um að hugsa eftir að hafa skipst á skoðunum við hann. Árni var gjörhugull maður, ákaf- lega sjálfstæður, frjáls og heiðar- legur í hugsun og lífsskoðun sína byggði hann á heilbrigðu mati sannmenntaðs manns með mikla yfirsýn. Hann var mikill unnandi ís- lenskrar náttúru og naut áreiðan- lega uppeldisins í Hveragerði í þekkingu sinni og ást á því fjöl- skrúðuga gróðurríki sem hann kynntist í þeim gróðurreit. Um- gengni við náttúruna var Árna heil- agt mál. Hann vann við að gera garðinn okkar sumarið 1969. Eitt sinn gekk þar hjá hópur ungs fólks og einn úr hópnum fleygði tómum sígarettupakka á gangstéttina. Árni sá þetta, brást snarlega við, greip pakkann upp og rétti unglingnum með þeim orðum að hann hefði misst hann. Fáir sýna slík viðbrögð en fyrir Árna voru þau sjálfsögð. Það er engin tilviljun að við höfum munað þetta atvik um nær hálfrar aldar skeið. Þau hjónin Árni og Aðalbjörg gerðu víðreist, bæði hér heima og um flestar álfur heims. Leiðsögn ferðamanna hér heima og erlendis var löngum starf Árna á sumrum og fór þar vel saman gróin þekking sagn- og landfræðingsins og ást hans á náttúru og menningu í þeim löndum sem farið var um. Annað þessu skylt var ást hans á sígildri tónlist og þakklátur var hann fyrir miðlun Sinfóníuhljómsveitar Ís- lands og kynningu á klassíkinni hér á landi og átti hún hollvin þar sem hann var. Árni var áhugamaður um þjóð- mál og fór aldrei leynt með það að í jafnaðarstefnunni sá hann skil- greint það réttlæti og samábyrgð meðal þjóða sem féll að hans heims- sýn. Bindindismaður var Árni alla sína ævi og lét þau mál til sín taka, sérstaklega á námsárunum. Það er sárt að sjá á bak þessum góða dreng sem sannarlega skilaði miklu og farsælu dagsverki. Þau hjónin færðu þjóðfélaginu fjögur vel menntuð börn sem áfram halda óræðan lífsins veg með mökum sín- um og börnum. Á sviði skólamála á Árni langt, fjölbreytilegt og farsælt starf að baki. Margir nemendur munu minnast hans sem mikils læriföður og jafningja í daglegri umgengni. Þegar við nú kveðjum Árna G. Stefánsson lifir minningin um heið- ríkan en einarðan svip, frjálsa og frjóa hugsun og opinn huga fyrir öllu því sem lifði og hrærðist í um- hverfi hans. Missir Aðalbjargar, barna þeirra og allra aðstandenda er mikill en í þeirra djúpa söknuði er minningin um góðan dreng björt. Megi guð hjálpa þeim að lifa í þeirri birtu. Hólmfríður og Hörður. Góður vinur minn, Árni G. Stef- ánsson, er látinn. Þau hörmulegu tíðindi bárust frá Madeira, að Árni hefði látist þar af slysförum en hann var þar á ferðalagi. Við Árni kynntumst í Menntaskólanum í Reykjavík og í Félagi ungra jafn- aðarmanna. Það tókst þegar með okkur mjög náin vinátta og við störfuðum mikið saman innan Fé- lags ungra jafnaðarmanna í Reykjavík og innan Alþýðuflokks- ins. Við gegndum báðir trúnaðar- störfum í FUJ samhliða námi í Menntaskólanum. Árni vakti strax athygli í unghreyfingu Alþýðu- flokksins fyrir heilbrigðar skoðanir á þjóðfélagsmálum og fyrir brenn- andi áhuga á jafnaðarstefnunni. Árni var strax í æsku mikill eld- hugi. Mér er ávallt minnistætt er við sóttum fræðslunámskeið um stjórnmál hjá Gylfa Þ. Gíslasyni. Þar lagði Árni fram ritsmíð, sem hreif alla viðstadda fyrir frumlega hugsun og einlæga jafnaðarstefnu. Árni var alla tíð mikill Alþýðu- flokksmaður og Samfylkingarmað- ur eftir að hún var stofnuð. Árni var einn af hinum traustu flokks- mönnum, sem alltaf studdu flokkinn hvort sem vel eða illa áraði. Hann vann margvísleg trúnaðarstörf fyrir Alþýðuflokkinn og skilaði öllu vel, sem hann tók að sér. Hann hafði alla tíð mikinn áhuga á stjórnmál- um en kennsla varð hans atvinna og hann aflaði sér góðrar menntunar hér og erlendis til undirbúnings kennarastarfinu. Það er mikil eftirsjá að Árna G. Stefánssyni. Ég votta eftirlifandi eiginkonu hans, Aðalbjörgu Árna- dóttur, og börnum þeirra mína inni- legustu samúð vegna fráfalls Árna. Drottinn blessi minningu hans. Björgvin Guðmundsson. Kveðja frá Kennaraháskóla Íslands Okkur brá við þegar við fréttum lát Árna G. Stefánssonar fyrrver- andi lektors við Kennaraháskólann. Við kvöddum hann fyrir páska, glaðan og reifan því hann hlakkaði til að fara í draumaferðina sína til Madeira, ætlaði að eiga nokkra frí- daga með góðum vinum og sinna sínum helstu áhugamálum, göngu og skoðunarferðum um framandi slóðir. Úr þeirri ferð átti hann ekki afturkvæmt. Með honum er horfinn enn einn þeirra ágætu kennara sem fylgdu þróun Kennaraháskólans frá fyrstu skrefum til þess sem hann er í dag. Árni G. Stefánsson átti að baki langan feril sem kennari. Hann var fyrst gagnfræðaskólakennari eins og þá var kallað og einnig skóla- stjóri á Selfossi, en hóf kennslu við Kennaraskólann 1968 og varð lekt- or við Kennaraháskólann þegar kennaranám fluttist á háskólastig árið 1971. Sérgrein Árna var landafræði og landafræðikennsla en auk kennslu sinnti Árni ýmsum trúnaðarstörfum bæði innan skólans og utan. Árni hafði einlægan áhuga á sérgrein sinni og samdi t.d. námsefni bæði fyrir unga nemendur og fyrir há- skólanemendur. Hann ferðaðist víða um heiminn til að skoða sig um og var frábær fræðari og leiðsögu- maður. Árni hætti kennslu þegar hann varð sjötugur eins og lög gera ráð fyrir, en var þrátt fyrir það ekki hættur störfum við Kenn- araháskólann því hann átti hingað mörg erindi og sinnti ýmsum störf- um eftir að kennsluferli hans lauk. Hann tók að sér að stjórna próf- ahaldi við skólann og vann einnig undanfarin ár við inntöku nýrra nemenda. Hvort tveggja eru mik- ilvæg trúnaðarstörf þar sem ná- kvæmni Árna og vandvirkni voru dýrmætir kostir og við þau störf naut hann sín ekki síður en við kennsluna. Árni G. Stefánsson var einstak- lega greiðvikinn, hógvær og ljúfur maður sem vildi hvers manns vanda leysa. Hann var einn þeirra sem settu svip sinn á kennarastofuna í Kennaraháskólanum við Stakkahlíð með hæglátri, vinsamlegri fram- göngu sinni og hlýju brosi. Starfs- fólk Kennaraháskóla Íslands kveð- ur Árna G. Stefánsson með virðingu og þakklæti. Fyrir hönd skólans sendi ég kveðjur til eftirlifandi konu Árna, Aðalbjargar Árnadóttur, barna þeirra og fjölskyldna. Ólafur Proppé rektor. ÁRNI G. STEFÁNSSON Nú er hann Guðni stjúpi allur, en það hlýjar manni um hjartarætur að hann sé nú í faðmi eigin- konu og sonar sem bæði létust fyr- ir aldur fram. Ég er og verð ætíð þakklát fyrir að hafa kynnst Guðna en hann kom inn í líf okkar systkina, þegar ég var 14 ára gömul árið 1978, þá svo barnung en elst okkar systk- ina. Ég man svo vel, þetta var fermingarár okkar elstu, þú keyrð- ir okkur Eyþór í nýrri Audi-bifreið í Bústaðakirkju, það var eins og að sitja í forsetabíl. Tveimur árum seinna kvæntist þú Ingibjörgu Jónsdóttur móður minni eða 20.9. GUÐNI G. SIGFÚSSON ✝ Guðni G. Sigfús-son fæddist í Vífilsstaðadal í Hörðudal í Dala- sýslu 8. júlí 1932. Hann lést 3. apríl síðastliðinn og var útför hans gerð frá Fossvogskirkju 11. apríl. 1981. Í rúman áratug vorum við samferða- fólk en þann tíma var ég að þroskast og læra, við vottuðum hvort öðru í hljóði vináttu sem risti djúpt öll árin. Gunnar Ingi var aðeins fjögurra ára þá, eða 14 ára þegar leiðir ykkar lágu sundur, hann hafði þetta að segja: Guðni kom alltaf vel fram við okkur og gerði vel, mjög góður og hjartahlýr maður, og ég vil meina að það sé Guðna að þakka hvernig ég er í dag, uppeld- ið hjá honum var mjög gott, jújú hann var strangur, en ég er þakk- látur fyrir það í dag. Aftur lágu leiðir saman kringum 1995, en þá vorum við systkinin orðin ungt fólk, hálffullorðin, flest í námi. Það var enn betri tími, að kynnast þér svo vel á fullorðins- árum, þá fengum við staðfestingu á hvað þú varst glaðlyndur og hjartahlýr maður. Við áttum góðar stundir, hittumst í sumarbústað, og ég var auðvitað fastur gestur á heimili ykkar mömmu á Þorfinns- götu í Reykjavík. Þið mamma gátuð aldei slitið ykkur í sundur þrátt fyrir að þið hefðuð slitið hjúskap, þannig var það, og ekki heldur núna, nærri þremur áratugum frá fyrstu kynn- um og fyrir nokkrum vikum varstu í kaffi hjá mömmu og til staðar, þú fórst aldrei. Á síðasta ári settir þú, Guðni, upp fallega eldhúsinnréttingu fyrir Toddu systur í Naustabryggju og mun sú íbúð vera enn fallegri fyrir það. Með þakklæti kveð ég þig Guðni minn. Ég sendi ykkur, Maja, Valur, Sigfús og afabörn, mínar innileg- ustu samúðarkveðjur. Vertu, góði Guð, hjá mér, gleði sönn er veitt af þér. Gjörðu bjart mitt berskuvor, blessa, faðir, öll mín spor, Þú veist alltaf um minn veg, allt þú veist, sem tala ég, öll mín verk sér auga þitt, einnig hjartalagið mitt. (Einar Jónsson.) Hrafnhildur L. Steinarsdóttir.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.