Morgunblaðið - 20.05.2006, Qupperneq 50

50 LAUGARDAGUR 20. MAÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið, Kringlunni 1, 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
ERT þú ein/n af þeim sem spyrja sig
hvað hægt sé að gera til að snúa við
þeirri þróun sem er að eiga sér stað á
Íslandi í dag? Ert
þú í hópi þeirra
sem stórefast um
ágæti stóriðju-
stefnu stjórnvalda
og telja að Ísland
eigi að stefna í allt
aðra átt en þeir
fáu sem nú sitja á
þingi gera? Spyrð
þú sjálfa/n þig
hvað þú getir gert
til þess að bjarga landinu þínu frá
eyðileggingu? Sjaldan hefur ein
mannvera bylt stóru fjalli, en með
sameiginlegu átaki er ýmislegt hægt
að gera. Nú er okkar tími kominn til
þess að gera eitthvað, ekki er seinna
vænna, kæru samfélagar.
Íslandsvinir er hópur fólks sem
lætur sig varða náttúru Íslands,
menningu, sjálfstæði og lýðræði.
Laugardaginn 27. maí, kl. 13.00,
standa Íslandsvinir fyrir göngu sem
lagt verður í frá Hlemmi. Gengið
verður niður Laugaveginn og endað á
Austurvelli þar sem haldnir verða
tónleikar og útifundur. Íslandsvinir
vilja taka höndum saman með öðrum
Íslandsvinum í meðmælagöngu þar
sem gengið verður fyrir náttúru Ís-
lands, fjölbreytt atvinnulíf, sköp-
unarkraft, frumkvæði, sjálfstæði og
virkt lýðræði. Íslandsvinir hafna mis-
notkun og óábyrgri eyðileggingu
náttúrunnar sem er að eiga sér stað
vegna stóriðjustefnu ríkisstjórnar-
innar.
Ert þú Íslandsvinur?
Við hvetjum alla til þess að koma með
okkur í gönguna þann 27. maí kl. 13.
Til þess að nota lýðræðislegan rétt
okkar munum við hefja undirskrifta-
söfnun á Austurvelli þar sem skorað
verður á ríkisstjórnina að efna til
þjóðaratkvæðagreiðslu, óháð flokks-
pólitík, um framtíðarstefnu í stóriðju-
málum og verndun náttúru Íslands.
Íslandsvinir telja náttúru Íslands og
hreint loft vera yfir flokkspólitík haf-
ið og eigi að vera spurning um
heildarhagsmuni til framtíðar fyrir
komandi kynslóðir, en ekki háð
skammtímasjónarmiðum ríkisstjórn-
arinnar.
Vertu með í hópi fólks sem lýsir
yfir ást sinni á landinu þennan dag,
vertu Íslandsvinur. Meðal þeirra sem
nú þegar hafa ákveðið að lýsa yfir
stuðningi og vináttu sinni við Ísland
er listafólk sem mun láta sköpunar-
kraft sinn skína á sviði á Austurvelli.
Þar má nefna tónlistarfólkið Benna
Hemm Hemm, Hjálma, KK, Ragn-
hildi Gísladóttur, Flís og Bogomil
Font. Sólveig Arnarsdóttir stígur á
svið sem fjallkona.
Nú er það í þínum höndum ásamt
öðrum Íslandsvinum að gera Íslands-
gönguna að stórviðburði. Við berum
öll ábyrgð á því hvernig fer fyrir
landinu okkar og miðað við það að
vera á topp 10 yfir ríkustu þjóðir
heims ættum við að geta gert miklu
betur en að gjöreyðileggja landið
okkar fyrir nokkrar krónur í vasann.
Aldrei áður hefur verið gengið eins
nærri náttúrugersemum Íslands og
einmitt núna og aldrei í allri sögu
landsins hafa Íslendingar framið eins
stór umhverfisspjöll og á síðustu ár-
um. Miðað við þann sköpunarkraft og
frumkvæði sem í íslensku þjóðarsál-
inni býr ættum við að geta komið Ís-
landi á blað heimssögunnar fyrir
framsækna hugsun og sköpun í um-
hverfisvænum lausnum á öllum svið-
um.
Mætum öll á Hlemm kl. 13 á
laugardaginn 27. maí og sýnum sam-
stöðu í meðmælagöngu fyrir Ísland
til þess að snúa þróuninni í átt að
framsækni, frumkvæði, sjálfstæði og
lýðræði. Hvetjum vini okkar og fjöl-
skyldu til þess að ganga með okkur
fyrir Ísland. Sýnum börnunum okkar
hversu mikils virði landið okkar er.
Ísland þarfnast samstöðu okkar núna
kæru samfélagar.
ANDREA ÓLAFSDÓTTIR,
háskólanemi og Íslandsvinur.
Samstaða í verki – Íslandsvinir ganga saman
Frá Andreu Ólafsdóttur
Andrea Ólafsdóttir
HÁSKÓLI Íslands (HÍ) hefur sett
fram markmið um að HÍ verði í hópi
100 bestu í heimi. Þetta er verðugt
markmið en ekki er ólíklegt að í
kennslu í læknis- og hjúkr-
unarfræðum o.fl. sé HÍ nú þegar í
þessum flokki.
En skuggahlið kennslu í HÍ er
kennsla í svokallaðri stærð-
fræðilegri fiskifræði og fiski-
hagfræði sem byggir á því fyrr-
nefnda. Ég hef bent á það áður að
þarna virðist fara fram kennsla í
andvana fæddri kenningu – að það
sé arðsemi í því að „draga úr veiði til
að byggja upp þorskstofninn“ –
burtséð frá fæðuframboði í hafinu.
Umrædd aðferðarfræði virðist hafa
dregið saman afrakstur í flestum
þorskstofnum í N-Atlantshafi, nema
í Færeyjum. Stærðfræðileg fiski-
færði/fiskihagfræði virðist mér því
vera kennsla í skaðlegu bulli.
Nánari lýsingu á þessu má sjá
með því að lesa grein höfundar,
„Endurvinna gagnagrunn þorsk-
stofnsins?“ á netinu: www.mbl.is/
greinar.
Ég tel að HÍ eigi að bjóða mér að
halda málstofu í Háskóla Íslands um
þetta álitaefni þar sem ég rökstyð
þessi sjónarmið betur. Jafnframt
væri frábært ef Orator, félag laga-
nema, skipaði
„kviðdóm“ sem
skilaði áliti um
hvort ekki sé eðli-
leg krafa hjá mér
að gerður verði
nýr gagna-
grunnur um
þorskstofninn
hérlendis með
„árlegum
raundánarstuðli“ svo hægt verði að
bera þessa tvo gagnagrunna saman
með faglegum hætti og rökræða
álitaefnið um hvort báðir þessir
gagnagrunnar standist í þremur
grundvallaratriðum:
A: Standist stærðfræðilega.
B: Standist líffræðilega.
C: Standist löggilta endurskoðun
um mældar og skráðar stærðir.
Ef HÍ ætlar að komast í hóp 100
bestu í heimi á sviði fiskifræði verð-
ur að bretta upp ermarnar í þessu
álitaefni svo „uppfæra“ megi
kennslu í fiskifræði og fiskihagfræði
þannig að það sú kennsla standist
þrjú áðurnefnd grundvallaratriði.
Jafnframt verði spurningunni svar-
að hvort HÍ hafi óvart stundað
kennslu í bulli.
KRISTINN PÉTURSSON,
fiskverkandi á Bakkafirði.
Opið bréf til
Háskóla Íslands
Frá Kristni Péturssyni
Kristinn Pétursson
SAMKVÆMT ákvörðun heil-
brigðisyfirvalda 1. apríl síðastliðinn
hafa heilsugæslulæknar einir heim-
ild til að vísa sjúklingum til sjálf-
stætt starfandi hjartalækna.
Sjúklingar með hjartasjúkdóm
verða þess vegna að panta tíma hjá
heimilislækni til að fá beiðni til
hjartalæknis. Eins og fram kom í
grein Ásgeirs Jónssonar og Þór-
arins Guðnasonar í Morgunblaðinu
hinn 13.5. sl., leiðir þetta til aukins
kostnaðar og tímasóunar fyrir
sjúklinginn og þar að auki ónauð-
synlegt álag á heilsugæslustöðvar
sem þegar eru undir miklu álagi og
þar sem enn skortir starfskraft.
Ákvörðunin hefur líka neikvæðar
afleiðingar fyrir möguleika annarra
sérgreinalækna að vísa sjúklingi til
hjartalæknis. Við undirrituð erum
sjálfstætt starfandi taugalæknar og
viljum við með þessu bréfi sýna
fram á þá ókosti sem ofangreind
ákvörðun hefur fyrir okkur og
sjúklinga okkar. Einkenni frá heil-
anum og öðrum hlutum taugakerf-
isins stafa oft af sjúkdómum í
hjarta og æðakerfi. Svo dæmi séu
nefnd orsakast um 20% heilablóð-
falla af sjúkdómum í hjarta eins og
hjartadrepi, hjartalokusjúkdómi
eða hjartsláttartruflunum. Sjúk-
lingar með krampaköst, svima eða
aðrar tegundir truflana á meðvit-
und leita einnig oft til taugalæknis.
Orsakir slíkra einkenna geta verið
hjartsláttartruflanir, sem sumar
geta verið mjög alvarlegar og leitt
til hjartastopps og dauða. Það er
augljóst að þessir sjúklingar verða
að fá skoðun hjartalæknis en eftir
1. apríl hefur orðið alvarleg skerð-
ing á þessum möguleika. Eftir
þessa dagsetningu verðum við að
vísa sjúklingi til heimilislæknis sem
eftir skoðun á sjúklingnum ef til vill
skrifar slíka beiðni til hjartalæknis.
Þessi leið seinkar greiningu og
meðferð og eykur áhættu fyrir
sjúklinginn auk þess sem hún
bendir til vantrausts og vanvirð-
ingar heilbrigðisyfirvalda á þeim
sem hafa þekkinguna og ábyrgðina
á velfarnaði sjúklingana. Auðvitað
er alltaf möguleiki á að senda sjúk-
linginn beint til bráðamóttöku
hjartadeildar við Hringbraut og er
sú leið notuð ef um bráðatilvik er
að ræða.
Undirrituð hafa fleiri áratuga
reynslu af sænska heilbrigðiskerf-
inu sem einkennist af lítilli afkasta-
getu, stirðleika og miðstýringu.
Ólíkt Svíþjóð hefur Ísland í mörg
ár haft kosti sveigjanlegs heilbrigð-
iskerfis sem hefur byggt á sam-
vinnu og gagnkvæmu trausti ríkis-
stofnana og sjálfstætt starfandi
lækna. Höldum áfram að byggja
upp þetta kerfi til betri afkasta og
valmöguleika fyrir sjúklingana.
GUÐRÚN R.
SIGURÐARDÓTTIR,
MARTIN L. GRABOWSKI,
taugalæknar.
Skerðing á aðgangi að þjónustu hjartalækna
Frá Martin L. Grabowski og
Guðrúnu R. Sigurðardóttur
ÉG VERÐ annað veifið pirraður
yfir einhverju máli sem er ofarlega
á baugi í þjóðfélaginu.
Ég hef mjög oft orðið pirraður
yfir virkjana- og álversumræðunni
en núna er það flugvöllurinn í
Vatnsmýrinni. Þeir sem básúna um
flugvöll á Lönguskerjum hljóta að
vera í eitthvað annarlegu ástandi!
Það að eyða fleiri milljörðum króna
í það að fleygja fleiri milljörðum
rúmmetra af grjóti í sjóinn til þess
eins að gera flugvöll er hreint út
sagt fáránlegt að mínu mati. Foss-
vogurinn er fallegur eins og hann
er.
Flugvöllurinn í Vatnsmýrinni er
barn síns tíma og hefur sinnt sínu
hlutverki með prýði en nú er tími
hans liðinn. Ríkið er í þann mund
að taka við Keflavíkurflugvelli sem
mun kosta þjóðfélagið gríðarlega
fjármuni og er það mín skoðun að
þar með verði Reykjavíkurflug-
völlur blásinn af. Fyrir jafn litla
þjóð og íslendinga að halda úti
tveimur fullkomnum flugvöllum
svona nálægt hvor öðrum er ekki
gáfulegt. Hvort sem Hólmsheiði
eða Löngusker yrðu fyrir valinu.
Þær raddir hafa heyrst að það
myndi setja sjúkraflugi skorður að
færa innanlandsflug til Keflavíkur.
En það má benda á að þeir sjúk-
lingar sem eru fluttir með flug-
vélum eru í flestum tilfellum í það
stöðugu ástandi að þeir eru full-
færir um að lifa af flutning til
Reykjavíkur. Sjúklingar í bráðri
lífshættu eru fluttir með þyrlu og
þyrlur lenda auðveldlega við Land-
spítalann í Fossvogi. Það myndi að
mínu mati einnig styrkja þá kröfu
að þyrlukostur Landhelgisgæsl-
unnar verði efldur.
Einnig má leiða getum að því að
verslun í héraði muni eflast við
færslu innanlandsflugs til Keflavík-
ur. Það mætti ætla að það yrði
vænni kostur að kaupa sokkaparið
heima frekar en fljúga til Reykja-
víkur. Og svo má einnig vekja at-
hygli á því að Akureyrarflugvöllur
er steinsnar frá blómlegri verslun.
Víðast hvar erlendis er innan-
landsflug og millilandaflug á sama
flugvellinum. Þar þykir ekkert til-
tökumál að sitja í rútu eða lest allt
að klukkutíma til að komast inn í
borgina.
Suðurnesjamönnum veitir heldur
ekki af þeim störfum sem fylgja
þeirri uppbyggingu sem þar á að
eiga sér stað og við að veita þá
þjónustu sem flugið krefst.
Það er svo ríkt í okkur Íslending-
um að hafa allt í seilingarfjarlægð.
Það er ekki meitlað í stein að það
verði að taka 45 mínútur að aka bíl
til Keflavíkurflugvallar, með tíð og
tíma væri það vel athugandi að
koma á fót lestarsamgöngum við
Keflavíkurflugvöll og með því móti
mætti stytta þennan tíma niður í
20–25 mínútur eða jafnvel skemmri
tíma.
Við verðum að temja okkur horfa
lengra fram í tímann en stjórn-
málamenn. Það vita allir að í þeirra
augum er Ísland einungis til í eitt
kjörtímabil í einu. Við hin vitum
aftur á móti að það er framtíð eftir
kjörtímabilið og við verðum að
hvetja stjórnmálamennina, hvar
svo sem þeir eru staddir í hinu póli-
tíska litrófi, til að líta lengra fram í
tímann.
SVERRIR ÁRNASON,
Víðimel 53, Reykjavík.
Flugvallar-
pirringur
Eftir Sverri Árnason
AÐ UNDANFÖRNU hefur bókin
hans Andra Snæs Magnasonar farið
sigurför um landið og hlotið maklegt
lof þakklátra lesenda, sem grípa feg-
ins hendi skýra og aðgengilega fram-
setningu hans á því stóra og afdrifa-
ríka máli, sem álvæðing stjórnvalda
er fyrir land og þjóð. Með sinni
skemmtilegu og rökföstu framsetn-
ingu er honum líka að takast að koma
af stað víðtækri umræðu um stefnu
valdhafa þjóðarinnar í atvinnu-
málum.
Fólk rumskar við og fer að velta
fyrir sér hvers konar þjóðfélagsgerð
það vill byggja hér upp og búa við í
framtíðinni.
Oft hefur verið bent á ýmsar væn-
legri leiðir til menningar og fram-
fara, en hingað til hafa stjórnvöld,
með Landsvirkjun í broddi fylkingar,
komist upp með að þegja í hel allar
athugasemdir um vafasaman ábata
af þessu álverabrölti sínu, en nú er
orðið svo uggvænlega langt gengið á
þeirri leið að landsmenn allir hljóta
að krefjast svara og haldbærra raka
fyrir þeirri forgangsröðun.
Meðan menntamálin, velferðar-
málin, vísindi og heilsugæsla sitja á
hakanum og siðgæðisvitund þjóðar-
innar hrakar er ekki hægt að sitja
þegjandi hjá og láta eins og ekkert sé
að.
Allt of lengi hefur handhöfum pen-
ingavaldsins, með Landsvirkjun í
broddi fylkingar, liðist að ráðskast
með ríkissjóð allra landsmanna til
óhæfuverka í misþyrmingu á lands-
ins gæðum í þágu erlendra auðhringa
og með undanslætti viðhlæjandans,
láta allt falt fyrir lágt verð og litla
tryggingu sé til framtíðar litið.
Sem fulltrúi úr hópi yngri kynslóð-
anna hefur Andri Snær sýnt með
þessari bók að það er ekki í þágu
uppvaxandi fólks og framtíðar sem
svo miklu er fórnað fyrir vafasaman
stundargróða.
Eftirlaunafólkið, sem hefir séð
tímana tvenna og þrenna, veit að það
þurfti engin álver til að ljós- og vél-
væða þetta land og mennta þessa
þjóð. Þetta fólk sem kom henni úr
verkfærafátækt og vöruskorti á dög-
um konungsvaldsins í velmegun og
allsnægtir fullvalda lýðræðisríkis
með eigin stjórn og löggjafarþing.
En það veit að það þurfti hugsjóna-
eld, kjark og áræði, ódrepandi seiglu,
útsjónarsemi, nýtni og ráðdeild til
þess að ná settu marki. Vinnulöggjöf
og mannréttindi voru heldur ekki
sjálfgefin, en kostuðu bæði blóð, svita
og tár. –
Það væri svo sannarlega ástæða til
fyrir þennan þjóðfélagshóp að fylkja
liði til mótmæla nú, þegar réttindi
launafólks eru fótumtroðin, útlent
vinnufólk hlunnfarið og notað til að
halda niðri lægstu smánarlaunum í
ómennsku vinnuálagi við undir-
mönnuð láglaunastörf, gjarnan ein-
mitt til umönnunar á elliheimilum og
fjársveltum sjúkrahúsum.
Sjálfstæði landsins er ógnað með
skuldasöfnun, óráðsíu og álverabrölti
sem hefur nú þegar gefið laust undir
erlent vald allt of mikið af ákvarð-
anatöku þjóðarinnar í eigin málum.
Er ekki ástæða til að spyrja:
„Hvar er þín fornaldar frægð, frelsið
og manndáðin best?“
Þakka þér fyrir, Andri Snær, að
gefa tilefni til að krefjast undan-
bragðalausra svara og opinbers upp-
gjörs stjórnvalda á þessum málum.
GUÐRÍÐUR B. HELGADÓTTIR,
Austurhlíð 2, Blönduósi.
Draumalandið Ísland
Frá Guðríði B. Helgadóttur
Innihaldið skiptir máli