Morgunblaðið - 08.06.2006, Page 20

20 FIMMTUDAGUR 8. JÚNÍ 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNSTAÐUR
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
AUSTURLAND
fjórðungnum,“ segir Þórhallur.
Hand- og fótaþjálfunarhjólið, sem
gefið er af Giljasjóði, hentar vel til
þjálfunar fyrir þá sem eru með
Egilsstaðir | Heilbrigðisstofnun
Austurlands á Egilsstöðum hafa
borist tvær góðar gjafir nú á síðustu
dögum. Annars vegar er um að ræða
skoðunarstól, en hins vegar hand- og
fótaþjálfunarhjól. „Gjafirnar hafa
mikið gildi og gefendur eru okkur
mjög mikilvægir og kærir,“ segir
Þórhallur Harðarson, rekstrarstjóri
Heilbrigðisstofnunar Austurlands.
„Þær eru ómetanlegur stuðningur
við stofnunina og hjálpa mikið við að
auka gæði þjónustu og meðferðar.
Nýlega gerði framkvæmdastjóri
HSA samning við Fjórðungssjúkra-
húsið á Akureyri um að útvega kven-
sjúkdómalækna, fjölga komum
þeirra og auka þannig þjónustu í
skerta eða enga hreyfigetu og einnig
fyrir skjólstæðinga með Parkinsons-
og ýmsa taugasjúkdóma s.s. MS og
MND.
Ljósmynd/HSA
Góðvilji Hluti kvennanna í kvenfélaginu Bláklukku við nýja skoðunarstól-
inn, ásamt rekstrarstjóra og lækni HSA á Egilsstöðum.
Stutt við
bakið á HSA
Seyðisfjörður | Nk. laugardag kl.
16 verður opnuð sýning bræðranna
Sigurðar Guðmundssonar og Krist-
jáns Guðmundssonar í Menningar-
miðstöðinni Skaftfelli á Seyðisfirði.
Jafnframt verður opnuð í dag kl.
17 sýning Harnar Harðardóttur og
Rakelar Gunnarsdóttur undir heit-
inu AH!, en hún er sú fyrsta í röð
sýninga Vesturveggjarins þetta
sumarið.
Sigurður og Kristján er báðir vel
þekktir fyrir verk sín og voru báðir
meðal forsprakka SÚM-hreyfingar-
innar, þegar íslenskir listamenn
byltu listalífinu í landinu. Þótt
myndlist þeirra eigi sterkar rætur í
hugmynda- eða konseptlist sem
mótaðist á 7. áratuginum er óhætt
að segja að þeir hafi farið sínar eig-
in leiðir og myndlist þeirra spretti
gjarnan af misjöfnum meiði.
Konfektmolar í yfirstærð
Það er erfitt að skilja list Sig-
urðar Guðmundssonar frá orku-
miklum og hugmyndaríkum lista-
manninum sjálfum. Sigurður lætur
hugmyndina ráða og verk hans eru
margvísleg, allt frá ljósmyndum og
skáldsögum til konfektmola í yf-
irstærð úr málmi og steini. Sig-
urður er einn alþjóðlegasti lista-
maður þjóðarinnar og býr og
starfar í Hollandi, Svíþjóð, Kína og
á Íslandi.
Undanfarin ár hefur Kristján
Guðmundsson m.a. unnið verk úr
galvaniseruðum járnrörum, sem
eru stundum lituð, og segja má að
verkin fjalli fremur um bilið á milli
hlutanna en hlutina sjálfa eins og
heiti þeirra gefa til kynna; t.d. Gul-
ar traðir og Rauð göng. Í þessu
samhengi eru göngin innra byrði
röranna, en traðirnar ytra byrði
þeirra. Í teikningum sínum er
Kristján sömuleiðis fremur að vinna
með efnivið teikningarinnar en
teikningu í hefðbundnum skilningi,
því hann lætur efniviðinn, þ.e.a.s.
blýið, mynda teikninguna sjálfa.
Þannig hafa teikningar Kristjáns
eins og málverkin öðlast nýja vídd
sem rýmisverk auk þess að vera
teikningar í ramma.
Sýning bræðranna verður opin
daglega í sumar frá kl. 14 til 21.
Sigurður og Kristján Guðmunds-
synir sýna í Skaftfelli
Súmarar á
Seyðisfirði
Reyðarfjörður | Um liðna
helgi stóð Krabbameinsfélag
Austfjarða í fyrsta sinn fyrir
heilsuhlaupi karla á Reyð-
arfirði. Lagt var af stað frá
Molanum og vegalengdir voru
þrír og sjö kílómetrar. Veðrið
lék við hlauparana sem voru
mjög ánægðir með þetta
framtak Krabbameinsfélags-
ins og ætla að mæta aftur að
ári. Þeir sögðust vonast til að
bolirnir þeirra yrðu þá merkt-
ir karlahlaupinu. Þegar mynd-
in var tekin biðu þessir vösku
hlauparar eftir að Álfheiður
Hjaltadóttir formaður ræsti
hópinn.Morgunblaðið/Hallfríður Bjarnadóttir
Vilja
merkta
boli næst
NÝSTÁRLEGT kort sem sýnir leiða-
kerfi strætisvagna höfuðborgarsvæð-
isins er nú komið út á ensku. Kortið,
sem minnir helst á erlend neðanjarð-
arlestakort, er hannað af Inga Gunn-
ari Jóhannssyni, land- og iðnrekstr-
arfræðingi, og er þar bryddað upp á
ýmsum nýjungum sem ekki hafa sést
áður hér á landi.
„Það eru tvær útgáfur af kortinu,
sú íslenska sem áður var komin út og
nú sú enska, en hún er stærri en sú ís-
lenska. Í þessari útlensku útgáfu eru
allskonar upplýsingar sem gagnast
erlendum gestum okkar,“ segir Ingi
Gunnar á meðan hann breiðir úr kort-
unum. Það er ekki laust við að manni
líði eins og Reykjavík sé mun stærri
en hún er þegar maður skimar yfir
þau. Ástæðan er líklega sú að fram-
setningin minnir á samgöngukort af
erlendum stórborgum. En hvernig
kom til að ráðist var í útgáfuna?
„Ég byrjaði á svona kortagerð fyr-
ir rútufyrirtækin fyrir um fimm til
sex árum síðan. Fljótlega eftir það
hófst samstarfið við Strætó sem er
löng saga. Ég byrjaði fyrir tæplega
fimm árum að tala um þetta við
Strætó en þeir vildu bara sjá til þann-
ig að ég tók frumkvæðið. Þegar örlaði
á fyrstu drögum að nýja leiðakerfinu
byrjaði ég að teikna. Ég réð auglýs-
ingateiknara til að vinna þetta með
mér. Ég og Auglýsingastofa Þórhild-
ar höfum svo unnið þetta skref fyrir
skref og þegar leiðakerfið var klárt
var ég tilbúinn með þessa teikningu.“
„Strætó þorði hins vegar ekki að
skipta um teikningu og notaði áfram
sína gömlu landakortsteikningu sem
er ekkert annað en landakort frá
Landmælingum þar sem búið er að
teikna strik ofan í göturnar. Það er
19. aldar tækni. Það eina sem Strætó
hefur gert er að veita mér einn lítinn
útgáfustyrk sem dugði fyrir prentun
á einni af útgáfunum. Auglýsingar
standa að öðru leyti undir útgáfunni.
Aftur á móti stendur eftir stofnkostn-
aður við að búa til þetta kort, en hann
er fenginn úr eigin vasa og er því mín
eigin fjárfesting. Það virðist hrein-
lega vera þannig að undir stjórn R-
listans hafi ekki verið vilji til að mark-
aðssetja strætókerfið með afgerandi
hætti. Menn skreyttu sig sífellt með
yfirlýsingum um mikilvægi almenn-
ingssamgangna en þegar á hólminn
var komið var ekki áhugi fyrir að búa
til aðlaðandi umbúðir utan um vör-
una.“
Ýmsar nýjungar
Það sem er helst nýstárlegt við
kortið er að það byggir á því sem er
kallað „huglægt beinlínukerfi“. Slíkt
kerfi einfaldar uppdrátt landakorts-
ins og gefur möguleika á að hafa línur
beinar. Það er einmitt mjög heppilegt
þegar samgöngukort eiga í hlut. Ingi
fullyrðir að þetta sé fyrsta bein-
línukortið sem teiknað er af höf-
uðborgarsvæðinu. Þetta geri kortið
skýrara og auðveldara aflestrar.
Önnur nýjung sem Ingi kynnir til
leiks er að gefa öllum stoppistöðvum
höfuðborgarsvæðisins nafn. „Ég er
búinn að hafa fyrir því prívat og per-
sónulega að fara um allt höfuðborg-
arsvæðið og gefa öllum stoppistöðv-
um nafn. Þetta var hellingsvinna. Ég
hef ekki tölu á því hversu margar
stöðvar þetta eru en mér skilst að
þær séu hátt í 400.“
Ingi hefur ýmis kennileiti til hlið-
sjónar við nafngiftina. „Oftast nefni
ég stöðvarnar eftir nálægum hlið-
argötum eða byggingum eins og
Þjóðminjasafninu, Kringlunni eða
Smáralind.“
En hvað með þá nýjung að hafa
leiðirnar merktar með litum á kort-
inu? Skildu strætisvagnarnir vera
merktir með þessum litum? „Nei, og
það er vegna þess að ég er langt á
undan þeim hjá Strætó. Ef maður
fengi einhverju ráðið um hvernig
strætisvagnarnir eru merktir þá
væru þeir litamerktir. Ég styðst
mikið við hvernig þetta er í Þýska-
landi því ég bjó þar. Þar eru allir
strætisvagnar, lestir og sporvagnar
merktir með lit og númer er aðeins
haft við endastöðvar. Þetta er ekki
enn komið hér á landi,“ segir Ingi.
„Þetta er alveg eins og með merk-
ingarnar á stoppistöðvunum. Ég hef
gefið öllum stoppistöðvunum nafn en
ennþá vantar skilti á biðskýlin.
Grundvallarforsenda þess að svona
kerfi virki er að kortið og umhverfið
tali saman. Hvernig á til dæmis út-
lendingur að vita að hann sé kominn
upp í Mjódd með strætó? Það stendur
hvergi „Mjódd“ við biðskýlið. Það er
alltaf gengið út frá því sem vísu að all-
ir viti allt.“
Sama hvaðan gott kemur
Að lokum leikur blaðamanni for-
vitni á að vita hvers vegna það er ekki
tímaáætlun inni á kortinu. „Tíma-
áætlanirnar komast alveg fyrir. Ein-
hver þarf samt að borga fyrir plássið
því ég fjármagna þessa útgáfu með
sölu auglýsinga. Strætó bs. er ekki
tilbúið til þess. Enn og aftur þarf ég
að skjóta á vini mína hjá Strætó því
að viðmótið hjá þeim virðist vera að
styðja ekki frumkvöðlastarf eins og
þetta sem ég hef unnið. Ef þeir eiga
ekki hugmyndina að verkefninu fær
það ekki stuðning. Af hverju er þeim
ekki sama hvaðan gott kemur?“
Spurður að því hvort hann hyggist
halda kortaútgáfunni áfram jánkar
Ingi því. „Ég stefni á það að þetta
kort verði notað sem aðalmiðillinn um
strætókerfið á öllum vígstöðvum. Ég
vil sjá þetta kort inni í strætis-
vagnaskýlunum, á Hlemmi, inni í
Mjóddinni, kannski á stóru plakati í
Kringlunni og Smáralindinni. Það er
mikilvægt að fólk hafi gott aðgengi að
miðlægu korti eins og þessu sem sýn-
ir allar strætóleiðirnar. Þannig tíðk-
ast þetta alls staðar í hinum vestræna
heimi,“ segir Ingi að lokum.
Leiðalyklarnir, sem hannaðir eru
af Inga Gunnari og fyrirtækinu Hug-
arflugi í samstarfi við Strætó bs., eru
fáanlegir víðsvegar um borgina án
endurgjalds.
Nýstárlegt kort sem sýnir leiðakerfi Strætó komið út fyrir erlenda ferðamenn
Nýjung leysir
af hólmi
19. aldar tækni
Eftir Berg Ebba Benediktsson
bergur@mbl.is.
Morgunblaðið/Jim Smart
Ingi Gunnar Jóhannsson með nýstárlega strætókortið sem hann hannaði.