Morgunblaðið - 10.02.2007, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. FEBRÚAR 2007 45
Börnum hans og fjölskyldum
þeirra, Ásgeiri og Gunnu, svo og
öðrum syrgjendum, er vottuð djúp
samúð. Guð gefi ykkur styrk til að
finna gleði í minningum um geng-
inn öðling.
Blessuð sé minning Svavars
Guðjóns Jónssonar.
Sigurbjörg Björgvinsdóttir.
Góður vinur er fluttur frá okkur
og skilur svo mikið eftir sig af
margskonar minningum sem ljúft
er að rifja upp við margbreytilegar
aðstæður. Hann var sérstaklega
mikill grínisti, þar sem góðlátlegt
grínið kom jafnan frá innstu
hjartarótum.
Þar sem nikkan var var Svavar
að finna. Ungur stofnaði hann vísi
að danshljómsveit ásamt Ásgeiri
bróður sínum þar sem Ketilás í
Fljótum í Skagafirði var vettvang-
ur fyrir spilamennsku þeirra
bræðra. Sagt var að jafnvel Gaut-
landsbræður hefðu ýmislegt getað
lært af þeim bræðrum til að halda
uppi fjörinu á dansgólfinu.
Seinna þegar leið hans lá vestur
í Húnavatnssýslu að Öxl í Þingi
breyttist lífsmynstur hans í það að
verða bóndi ásamt konu og börn-
um. Þar byggði hann bæði íbúðar-
hús og útihús með fádæma dugn-
aði. Margs konar smíðar létu
honum sérlega vel og allar sínar
vélar gerði hann við sjálfur. Versl-
un stofnaði hann í Öxl og keypti
sér vörubíl sem hann flutti allar
vörur á, aðallega voru þetta fóð-
urvörur sem hann ók út til við-
skiptavinanna. Þessi akstur leiddi
svo það af sér að hann fór að aka
vörubíl í nokkur ár þegar upp-
bygging vega hér á þessum slóðum
stóð sem hæst, á meðan hugsaði
konan um búið með hjálp
barnanna.
Fyrir svo sem þrem til fjórum
árum fór að bera á þeim sjúkdómi
sem varð til þess að hann neyddist
til að hafa vistaskipti. Meðan á
þessari hnignun stóð var hann alla
jafna glaður og reifur eins og ekk-
ert væri að. Margir komu til hans
meðan biðtíminn stóð yfir. Á móti
öllum tók hann jafn ljúfmannlega í
risíbúðinni sinni í Öxl. Ég var einn
af þeim sem komu hvað oftast til
hans og á ég minningar um margar
glaðværar stundir frá þessum
heimsóknum sem ég geymi.
Vertu svo kært kvaddur.
Þinn vinur
Gestur.
Fyrir fjórum árum fluttum við
hjónin í túnfótinn hjá Svavari í Öxl.
Þetta bar brátt að og spurning
hvernig heimamenn tækju þessum
nýju nágrönnum. Kona mín var ró-
leg enda hafði hún oft komið í Öxl
á bernskuárum sínum og þekkti
vel til Svavars. Við gengum upp
heimtröðina að Öxl og bönkuðum
upp á. Svavar tók á móti okkur
með bros á vör og bauð þegar í
kaffi. Frá þeim degi urðum við
ekki aðeins nágrannar heldur góðir
vinir.
Svavar kom ungur í Öxl úr
Fljótunum. Þá voru öll hús úr torfi
og grjóti. Svavar var smiður góður
og reisti hann nýtt íbúðarhús og
nútíma fjárhús. Hann teiknaði
sjálfur fjárhúsið og var hægt að
moka út úr haughúsinu með trak-
tor sem þótti mikið nýmæli á þeim
tíma.
Svavar var höfðingi heim að
sækja. Hann sá um að aldrei væri
tómt í glösum og að meðlæti væri
ekki skorið við nögl. Að loknu
borðhaldi var harmonikan sótt og
Svavar lék af fingrum fram. Í augu
hans kom glampi er hann spilaði
og bros lék um varir. Tónarnir
bárust út á tún þar sem hestar
hættu að bíta gras og lögðu við
hlustir.
Svavar samdi fjölda laga og vann
hann að því síðustu árin að taka
þau saman og leika inn á snældur.
Vonandi auðnast okkur að koma
tónlist hans á framfæri við tónlist-
arunnendur í framtíðinni.
Við vottum afkomendum Svavars
innilega samúð.
Genginn er góður drengur.
Helgi og Selma Öxl II.
✝ Eggert Reyn-arð Pálsson
fæddist á Ill-
ugastöðum í Aust-
ur-Fljótum 4. des-
ember 1919. Hann
lést á Dvalarheim-
ilinu Hornbrekku
3. febrúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Ólöf
Grímea Þorláks-
dóttir húsfreyja, f.
1895, d. 1988, og
Páll Jónsson,
bóndi og sund-
kennari, f. 1876, d. 1938. Albræð-
ur Eggerts eru Kristinn, f. 1917,
d. 2006, og Rögnvaldur Guð-
mundur, f. 1925, sem dvelur nú á
vistheimilinu Kumbaravogi á
Stokkseyri. Hálfsystkini sam-
feðra voru Guðfinna, f. 1904, d.
1987, og Hartmann, f. 1908, d.
1983. Móðir þeirra var Kristín
Eðvaldsson frá Siglufirði, f. 3.
febrúar 1943, þau eiga tvö börn:
a) Björn Reynarð, f. 31. janúar
1962, maki Hugrún Ósk Heiðdal,
f. 21. mars 1964, þau og eiga fjög-
ur börn, og b) Bylgju Rúnu, f. 27.
desember 1964, maki Hinrik Karl
Hinriksson, f. 30. maí 1963, þau
eiga þrjú börn. 2) Margrét Ólöf, f.
21. júlí 1950, maki Pétur Guð-
mundsson frá Ófeigsfirði, f. 23.
júní 1944, þau eiga fimm börn: a)
Guðfinnu Dröfn, f. 24.október
1969, sambýlismaður Ásgeir
Hrafnkelsson, f. 6. maí 1967, hún
á þrjú börn; b) Guðmund, f. 2. júní
1972, maki Freyja Eiríksdóttir, f.
3. júlí 1976, þau eiga tvö börn; c)
Eyrúnu, f. 27. júní 1973, hún á tvo
syni; d) Björgu Maggý, f. 30. sept-
ember 1980, maki Aron Hall-
dórsson, f. 15. júní 1973, þau eiga
þrjár dætur, og e) Eggert Reyn-
arð, f. 10. janúar 1985. Fóst-
ursonur þeirra er Mikael Gestur
Mikaelsson, f. 20. október 1942,
búsettur í Noregi, hann á þrjú
börn og eitt barnabarn. Mikael
var bróðursonur Bjargar.
Eggert Reynarð verður jarð-
sunginn frá Ólafsfjarðarkirkju í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
Kristjánsdóttir, f.
1881, d. 1909.
Hinn 7. febrúar
1943 kvæntist Eggert
Björgu Maggý Guð-
mundsdóttur, f. 18.
júlí 1920, d. 22. júní
1993, foreldrar henn-
ar voru Friðrikka Að-
albjörg Gísladóttir og
Guðmundur Kristinn
Steinsson, ættuð úr
Austur-Fljótum í
Skagafirði. Eggert
og Björg hófu búskap
sinn hjá foreldrum
Bjargar og byggðu síðan hús á
Brimnesvegi 22 og bjuggu þar
lengst af. Mestan hluta starfsævi
sinnar var Eggert vörubílstjóri
og síðar verkstjóri í Frystihúsi
Magnúsar Gamalíelssonar hf.
Börn þeirra Eggerts og Bjargar
eru: 1) Minný Kristbjörg, f. 29.
nóvember 1944, maki Ari Sigþór
Í dag kveðjum við elskulegan föð-
ur okkar Eggert Reynarð Pálsson,
hann var okkur í senn góður faðir
og vinur, börnum okkar einstakur
afi og félagi.
Faðir okkar fæddist á Illugastöð-
um í Austur-Fljótum og ólst þar
upp fyrstu árin, hann lærði mjög
ungur að synda undir leiðsögn föð-
ur síns sem var sundkennari bæði í
Fljótum og Ólafsfirði.
Hann var góður sundmaður og
sagði okkur oft sögur af sundiðkun
sinni, og lagið mikla áherslu á hve
þetta væri heilsusamleg íþrótt.
Sum barnabörn hans lærðu
fyrstu sundtökin í litlu sundlauginni
okkar á Reykjum og hafði hann
mikla ánægju af að leiðbeina þeim.
Bílarnir hans voru honum hug-
leiknir, fyrst voru það vörubílarnir
og síðar fólksbílarnir, þó aðallega
Volvo árgerð 1971 sem hann átti í
35 ár, hann lagði mikla áherslu á að
hafa allt í fullkomnu lagi og vel bón-
aður bíll líkaði honum afar vel.
Ófáar ferðir voru farnar á sunnu-
dögum inn í Fljótin og voru þau
honum mjög hugleikin og kunni
hann margar sögur þaðan sem
hann miðlaði til okkar, svo og bæj-
arnöfn, nöfn á fjöllum og ýmsum
kennileitum, einnig var oft farið til
berja þangað.
Gestrisni var þeim hjónum í blóð
borin og oft gestkvæmt á því heim-
ili.
Foreldrar okkar voru mjög náin
og var söknuður hans mikill þegar
móðir okkar lést 1993.
Einkar kært var með Eggert og
systkinum hans og samband mikið
þar sem Guðfinna systir hans og
fjölskylda bjuggu alla tíð í Ólafs-
firði, Hartmann og fjölskylda
bjuggu þar líka fram yfir 1960,
Kristinn og fjölskylda fram yfir
1950, Rögnvaldur flutti ungur til
Reykjavíkur en þrátt fyrir fjar-
lægðina var samband þeirra alltaf
náið.
Síðustu æviárin dvaldist faðir
okkar á dvalarheimilinu Horn-
brekku í Ólafsfirði og fékk mjög
góða umönnun þar og viljum við
systur og fjölskyldur okkar þakka
starfsfólki og vistfólki fyrir mikla
ljúfmennsku og hlýhug í hans garð.
Minný Kristbjörg og
Margrét Ólöf.
Máltækið ungur nemur gamall
temur er það sem kemur upp í huga
minn þegar ég hugsa til afa, hann
hefur með sinni óþrjótandi þolin-
mæði miðlað margvíslegri þekkingu
til mín og langar mig að minnast
hans með nokkrum orðum.
Afi var mikill skákáhugamaður
og kenndi hann mér mannganginn
þegar ég var smápolli. Sátum við
oft lengi saman og tefldum, einnig
var það hann sem kenndi mér sund-
tökin, að hnýta hnúta, splæsa reipi,
fletja og flaka fisk og margt fleira.
Allt sem hann kenndi mér gerði
hann af mikilli þolinmæði og alúð.
Aldrei neinn flýtigangur í því sem
hann tók sér fyrir hendur.
Afi hafði dálæti á bílum og hugs-
aði hann alltaf vel um bílana sína.
Þetta mátti vel sjá á Volvonum
hans. „Sjáðu Gummi, það er ekki
ryðblettur í honum, það væru nú
margir sem vildu eiga svona flottan
bíl,“ sagði hann og veifaði bónklútn-
um. Ætli ég hafi ekki verið rétt
kominn yfir fermingu þegar afi
kenndi mér að keyra bíl og fór öku-
kennslan yfirleitt fram á flugvell-
inum eða á sandinum í Ólafsfirði,
því þar var jú nóg pláss, enda veitti
ekki af þar sem ökuneminn rétt sá
yfir stýrið. Þessir ökutímar enduðu
í fyrstu við afleggjarann inn í bæ-
inn, en lengdust svo eftir því sem
ökutímunum fjölgaði og ökuneminn
stækkaði.
Oft fórum við á rúntinn á Vol-
vonum og enduðu þessar ferðir oft-
ar en ekki úti í Múla. Þar sátum við
og fylgdumst með bátum sem
sigldu um fjörðinn. Þarna gátum
við setið lengi og sagði hann mér þá
oft ýmsar sögur, fjölluðu þær m.a.
um ferðir hans á vörubílum og voru
sumar hverjar þeirra oft ótrúlegar,
t.d þegar hann hossaðist á vörubíl
fullhlöðnum sprengiefni um ójafna
vegi við hafnargerð í Ólafsfirði eða
þegar hann keyrði með vörur um
Siglufjarðarskarð á hálf-bremsu-
lausum bílnum, ekki veit ég hvort
allar þessar sögur hafa verið sann-
ar en skemmtilegar voru þær.
Eitt sem einkenndi hann afa var
hversu mikið snyrtimenni hann var.
Hann rakaði sig á hverjum degi og
lét ekki þar við sitja heldur fékk
hann ömmu til þess að plokka á sér
nef- og eyrnahár. Fór þessi snyrt-
ing þannig fram að afi lá með höf-
uðið á lærunum á ömmu sem sat í
sófanum. Ég held svei mér þá að
amma hafi haft svolítið gaman af
þessu öllu saman þar sem afi lá og
kipptist við annað slagið þegar hún
plokkaði hann. Eftir að amma dó
fékk ég stundum þetta skemmti-
lega hlutverk, en hvað gerir maður
ekki til að eiga vel snyrtan afa.
Ég myndi ekki segja að afi hefði
verið mikill kokkur eða kannski var
það bara, að hann vissi hversu góð-
ar mér þóttu bjúgur og pylsur, því
þegar ég kom í heimsókn spurði
hann mig alltaf „Finnst þér ekki
sperðlar eða pylsur góðar“ og þar
með var matseðillinn fyrir þessa
heimsókn ákveðinn, hvort sem
heimsóknin varði í tvo daga eða
tvær vikur.
Ein af fyrstu minningum mínum
um afa var þegar amma kallaði á
mig innan úr eldhúsi „Stattu hérna
uppá kollinum og við skulum fylgj-
ast með þegar afi kemur heim“. Ég
lét ekki segja mér það tvisvar held-
ur stökk uppá kollinn og saman
horfðum við í átt að frystihúsinu.
Við fylgdumst með þegar gamli
maðurinn í brúnu pjónapeysunni
með derhúfuna kom röltandi heim
til að gæða sér á vellingi og brauð-
sneið sem amma hafði útbúið handa
honum. Nú er biðin á enda og afi
hefur fengið vellinginn sinn og
brauðsneiðina sem amma hefur
beðið með svo lengi, nú sitja þau
loks saman á ný.
Takk, afi, fyrir allt það sem þú
kenndir mér.
Guðmundur.
Eggert Reynarð
Pálsson
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
LEGSTEINAR
Tilboðsdagar
Allt að 50% afsláttur
af legsteinum og fylgihlutum
Sendum myndalista
MOSAIK Hamarshöfða 4 110 Rvk
sími 587 1960 www.mosaik.is
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur vináttu,
samúð og hlýju við andlát og útför ástkærs eigin-
manns, föður, afa og bróður,
LÁRUSAR ARNARS PÉTURSSONAR
tannlæknis,
Heiðarbraut 61,
Akranesi.
Samhugur ykkar hefur verið okkur ómetanlegur í
sorginni.
Innilegar þakkir til þeirra sem studdu hann og hjálpuðu í veikindum hans.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahúss Akraness og Heimahjúkrunar
Akraness fyrir mjög góða umönnun.
Svanhildur Thorstensen,
Pétur Atli Lárusson,
Lilja Björk Lárusdóttir,
Hulda Klara Lárusdóttir,
Lára Björk Liljudóttir,
Sólrún Pétursdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, afi, tengdafaðir og bróðir,
HALLDÓR SNORRASON,
Baldursgötu 37,
Reykjavík,
lést á Landspítala Fossvogi mánudaginn 5. febrúar.
Útförin verður gerð frá Hallgrímskirkju mánudaginn
12. febrúar kl. 15.00.
Kristín Guðbjartsdóttir (Kristín G. Magnús),
Magnús Snorri Halldórsson, Adine B. Storer,
Dóra Halldórsdóttir, Haraldur Arngrímsson,
Sigurlaug Halldórsdóttir, Pálmi Gestsson,
f.h. barnabarna og systkina hins látna.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við
fráfall og útför ástkærs eiginmanns, föður, tengda-
föður og afa,
GUNNARS SIGURÐAR VALTÝSSONAR,
Nesi,
Fnjóskadal,
Þingeyjarsveit.
Sérstakar þakkir til séra Arnaldar Bárðarsonar fyrir
veitta aðstoð.
Sigurlína Hrönn Halldórsdóttir,
Kristinn Elvar Gunnarsson,
Gunnar Helgi Gunnarsson, Edda Elvý Hauksdóttir,
Valtýr Smári Gunnarsson, Bjarney Sigurðardóttir,
Berglind Ýr Gunnarsdóttir,
Bríet Ýr Gunnarsdóttir.