Morgunblaðið - 29.04.2007, Blaðsíða 74

74 SUNNUDAGUR 29. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ástvaldur Gunn-laugsson fæddist
í Dölum í Vest-
mannaeyjum 3. sept-
ember 1924. Hann
lést miðvikudaginn
11. apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Gunnlaugur Ás-
mundsson sjómaður,
f. í Seli í Vöðlavík í
S-Múlasýslu 19.4.
1889, d. 19.2. 1951,
og Þorgerður Guð-
rún Jónsdóttir hús-
móðir, f. í Bólstað í
Höfðabrekkusókn 6.5. 1895, d. 5.2.
1933. Systkini Ástvaldar voru Jóna
Þorgerður, f. 2.10. 1917, d. 25.10.
1987, og Matthías Vilhjálmur, f.
24.7. 1919, d. 21.3. 1973.
Ástvaldur kvæntist 10.11. 1951
Turid F. Ólafsson, f. 9.7. 1927. For-
eldrar hennar voru Jón S. Ólafsson
sjómaður, f. 11.10. 1893, d. 22.5.
1969, og Frida D. Ólafsson hús-
Perla Kristín, b) Ástvaldur, sam-
býliskona Sandra Þóroddsdóttir og
c) Valtýr. 3) Jón S., f. 24.1. 1951,
kvæntur Sigrúnu Haraldsdóttur.
Synir þeirra eru: Haraldur Páll,
sambýliskona Brynja Guðjóns-
dóttir, sonur hans er Fannar
Freyr, og Ólafur. 4) Sólveig, f. 19.1.
1955, gift Garðari Haraldssyni.
Börn þeirra eru: Alda Þórunn
Jónsdóttir, Auðbjörg, sonur henn-
ar er Garðar Valur, Gunnlaugur og
Vigdís. 5) Pétur, f. 3.2. 1957, börn
hans eru: Karel, Alexander, Tinna
og Viktoría. 6) Sigríður, f. 7.9.
1958, gift Bernharði Heiðdal. Börn
þeirra eru: Helga Ragnheiður,
sambýlismaður Ísak Gígja, Silja og
Brynjar.
Ástvaldur vann ýmis verka-
mannastörf til sjós og lands sem
ungur maður, en lengst af sem
sjálfstæður verktaki við jarðvegs-
framkvæmdir.
Útför Ástvaldar var gerð í kyrr-
þey.
móðir, f. 8.3. 1908, d.
25.10. 1983. Börn Ást-
valdar og Turidar
eru sex, þau eru: 1)
Gunnar, f. 27.1. 1948,
kvæntur Þuríði Guð-
mundsdóttur. Börn
þeirra eru: a) Fjóla
Eyfjörð, f. 26.12.
1972, d. 19.3. 1985, b)
Turid Rós, gift Þór-
halla Haraldssyni,
börn þeirra eru Íris
Björg, Sóley María og
Þórhalli Gunnar, c)
Gunnar Örn, kvæntur
Svövu Sólveigu Svavarsdóttur, d)
Kári, sambýliskona Helena Stef-
ánsdóttir, sonur þeirra fæddur 19.
apríl sl. og e) Lilja. 2) Fríða María
S., f. 11.12. 1949, gift Sigurði Þór
Jónssyni. Synir þeirra eru: a) Jón
Freyr, sambýliskona Berglind Þór-
oddsdóttir, dóttir þeirra er Fríða
María, dætur hans eru: Ásdís Lilja,
Björg C., dóttir Berglindar er
Okkur systkinin langar að minn-
ast afa okkar með nokkrum línum.
Ási afi var okkur mjög kær og erfitt
að hugsa sér lífið án hans. Hann var
stór og sterkur með hjarta úr gulli
og hlý blá augu. Traust og hlýja var
hans aðalsmerki. Afi fylgdist alltaf
vel með okkur barnabörnunum,
bæði í leik og starfi. Hann var já-
kvæður og yndislegur og kom okkur
oft til að hlæja með sögum úr
bernsku þegar hann var peyi í Eyj-
um.
Elsku amma, við vitum að þetta
eru erfiðir tímar fyrir þig en við vilj-
um að þú vitir að þú átt marga að
sem vilja hugga þig og styðja.
Þó sorgin sé sár og erfitt sé við hana að
una,
við verðum að skilja og alltaf við verðum
að muna,
að guð, hann er góður og veit hvað er best
fyrir sína.
Því treysti ég nú að hann geymi vel sálina
þína.
Þótt farin þú sért og horfin burt þessum
heimi.
Ég minningu þína þá ávallt í hjarta mér
geymi.
Ástvini þína ég bið síðan guð minn að
styðja,
og þerra burt tárin, ég ætíð skal fyrir þeim
biðja.
(Bryndís Jónsdóttir)
Elsku afi, minning þín mun ávallt
lifa í hjörtum okkar.
Helga, Silja og Brynjar.
Ég var fyrsta barnabarn afa og
ömmu. Margar minningar eru
tengdar Hraunbænum þar sem
amma og afi bjuggu lengi. Eftir-
minnilegar eru bíóferðirnar þá sér-
staklega hvað afi hafði gaman af has-
armyndum. Man ég eftir stóra rauða
ameríska drekanum sem amma og
afi áttu og þótti okkur barnabörn-
unum ekki amalegt að fara í ísbíltúr
með þeim á stóra bílnum.
Afi var alltaf góður og gjafmildur,
já og svo mikill og sterkur. Litlir
strákar eru oft uppteknir af því að
vera stórir og sterkir og var oft sagt
við mig að ég ætti nú að borða allan
matinn minn ef ég ætlaði að verða
jafn sterkur og afi Ási.
Fyrsta alvöru sumarvinnan mín
var fermingarárið mitt 1986, í hita-
veituframkvæmdum hjá afa. Verið
var að endurnýja hitaveitulagnir í
Þingholtunum. Eitthvað voru menn
að sýnast og margir með kraftadellu
enda mikið unnið með höndum á
þessum tíma og ennþá voru heilu
skurðirnir teknir með skóflu og
haka. Eitt sinn var verið að rífa
hellur og kantsteina af gangstéttum,
en gömlu kantsteinarnir voru bæði
stórir og mjög þungir. Vorum við
þrír að basla við að vega suma stein-
ana með járnkarli upp í traktors-
skóflu þegar afi kom þarna að og
fannst þetta eitthvað aumingjalegar
aðferðir hjá okkur. Vippaði hann
með berum höndum nokkrum
stórum kantsteinum upp í skófluna
án þess að svo mikið sem að blása úr
nös, svona var kallinn ennþá ramm-
ur að afli þrátt fyrir að vera kominn
á sjötugsaldur.
Afi fór snemma að vinna og var
vinnan hans líf og yndi alla ævi. Síð-
asta kvöldið hans í þessu lífi áttum
við gott spjall sem að venju snérist
um vinnuna, byggingaframkvæmd-
irnar sem við stöndum í þessa dag-
ana og liðnir tímar. Hann var áhuga-
samur um allt sem snéri að
framkvæmdum enda búinn að vinna
sem verktaki meira og minna alla
ævi. Hann sagði við mig að atvinnu-
rekstur hefði verið það skemmtileg-
asta sem hann gerði um ævina, hann
hefði alltaf haft gaman af vinnunni.
Afi rak í mörg ár verktakafyrir-
tæki sem lagði hitaveitu um land allt
og var stoltur af því sem hann hafði
áorkað og umfram allt hafði hann
mjög gaman af vinnunni. Afi settist
aldrei í helgan stein, þrátt fyrir að
vera kominn fyrir löngu á svokall-
aðan eftirlaunaaldur hélt hann
áfram að vinna. Afi Ási var umfram
allt rosalega góður maður, alltaf já-
kvæður og leit á björtu hliðar lífsins.
Á seinni árum var hann mjög fótalú-
inn, stöðugt kvalinn vegna lélegs
blóðstreymis til fóta. Talaði hann
samt sem áður um að koma í vinnu,
hann gæti séð um létt verk og sendi-
ferðir. Bjartsýnin var svo mikil að
tveimur dögum fyrir andlátið sagðist
hann helst vilja kaupa sér bíl til að
geta skotist þegar hann vildi þótt
hann væri mikið til rúmfastur. Ef
þeir sem horfa svartsýnum augum á
lífið og tilveruna hefðu aðeins hluta
af þeirri jákvæðni og bjartsýni sem
afi hafði þá væri lífið auðveldara fyr-
ir marga. Afi var reglumaður í alla
staði og góð fyrirmynd barna sinna
og annarra afkomenda, alltaf úr-
ræðagóður og miklaði ekki fyrir sér
vandamálin. Afi kvaddi þennan heim
án þess að missa reisn og var and-
lega mjög ern fram á síðustu stundu.
Jón Freyr Sigurðsson.
Látinn er heiðursmaðurinn Ást-
valdur Gunnlaugsson, ávallt kallaður
Ási. Að minnast hans með örfáum
orðum er ljúft því frá barnæsku var
Ási stór hluti af lífi mínu og fjöl-
skyldu minnar þar sem kona hans
Turid og móðir mín Sunna eru syst-
ur. Gamla Laugarnesið var hverfið
þar sem við áttum heima og var stutt
á milli heimila okkar. Þar voru
frændur og frænkur, og ungir menn
og konur höfðu nóg fyrir stafni og
uppátækin voru oft ótrúlega fjöl-
breytt hjá okkur börnunum og
reyndu oft á þolinmæði uppalenda.
Eiginlega veit ég ekki hvenær ég
man fyrst eftir Ása því að það er eins
og að hann hafi alltaf verið til staðar.
En sterk er í minningunni ákveðin
persónumynd barnæsku sem tengist
starfi hans, en hann vann við verk-
töku sem sprengingamaður og síðar
sem sjálfstæður verktaki. Oftar en
ekki fórum við frændur að sjá hann
sprengja, og enn get ég séð þessa
mynd fyrir mér þar sem hann stend-
ur við vinnu sína þessi hraustlegi
myndarlegi maður á skyrtunni einni
saman með uppbrettar ermar hvern-
ig sem viðraði. Ljúflyndi hans og
elska í garð okkar barnanna var
ótakmörkuð og þótti okkur afar
vænt um hann. Hann var kátur og
skemmtilegur og sögumaður af Guðs
náð. En lífið líður áfram og ævin-
týralandið í Laugarnesi þar sem við
lifðum óbeisluðu lífi var yfirgefið fyr-
ir betra húsnæði í nýrri hverfum
borgarinnar. Við tóku uppgangsár
hjá Ása þar sem að brotist var í að
koma upp góðu húsnæði fyrir stóra
fjölskyldu, fyrst í Gnoðarvogi og síð-
ar í Hraunbæ. Á þessum árum var
Ási einn af hærri skattgreiðendum
bæjarins enda dugnaðurinn ótak-
markaður. Oft hefur reynt á þolrifin
að standa sig. Við frændur komumst
á unglingsár og öðruvísi uppátæki
tóku við, svo sem að fara rúntinn eða
eittvað lengra á lánsbílum sem oftast
voru fengnir hjá Ása sem var ótrú-
lega langlyndur við okkur, því að
ekki komu bílarnir alltaf heilir heim.
Ástvaldur Gunnlaugsson varð
þekktur og vinsæll verktaki á þeim
árum sem menn þurftu að hafa mikið
langlyndi gagnvart bankastjórum er
rekstrarfé fékkst ekki með góðu
móti og reikningar fyrir unnið verk
gátu verið erfiðir í innheimtu. Hann
naut virðingar fyrir störf sín og var
vinsæll meðal samferðamanna sinna
og skyldmenna og minningin um
hann er góð. Samúðarkveðjur sendi
ég eiginkonu hans, börnum og öðr-
um ættingjum.
Sigþór Guðmundsson.
Ástvaldur Gunnlaugsson

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% ✝
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma og
langamma,
ODDNÝ SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Ossý,
lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn 20. apríl.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
3. maí kl. 13.00.
Jón Gunnar Sigurðsson,
Guðrún Jónsdóttir, Stefán Pálsson,
Ólöf Jónsdóttir, Viðar Sigurjónsson,
Auður Jónsdóttir, Kristinn H. Þorsteinsson,
Ólafur Th. Jónsson, Hildur Guðjónsdóttir,
Geir Hafsteinn Jónsson,
ömmubörn og langömmubörn.


  


 



 
    
       
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
EMILÍA GUÐRÚN BALDURSDÓTTIR,
Hamraborg 36,
Kópavogi,
sem lést föstudaginn 20. apríl verður jarðsungin frá
Digraneskirkju mánudaginn 30. apríl kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningar-
sjóð líknardeildarinnar í Kópavogi og heimahlynn-
ingu Krabbameinsfélagsins.
Sæmundur Þorsteinsson,
Guðrún S. Sæmundsdóttir, Sigurgeir H. Högnason,
Þorsteinn B. Sæmundsson, María J. Hauksdóttir,
Sigurður B. Sæmundsson, Svava Bjarnadóttir,
Jakob Sæmundsson, Sunneva Jörundsdóttir,
Guðlaugur Sæmundsson, Fríður Brandsdóttir,
Baldur Sæmundsson, Ólöf Kr. Guðjónsdóttir,
Sigurlín S. Sæmundsdóttir, Magnús P. Halldórsson,
Kristján N. Sæmundsson, Unnur Þorbjargardóttir,
Hallgrímur Sæmundsson, Þórhildur Þorbergsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Sambýlismaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
bróðir, afi og langafi,
JÓN ÁSGEIR STEFÁNSSON
frá Mjóafirði,
verður jarðsunginn mánudaginn 30. apríl frá
Grafarvogskirkju kl. 15.00.
Alda Gunnarsdóttir,
börn hins látna, tengdabörn, systir, barnabörn og langafabörn.