Morgunblaðið - 10.10.2008, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. OKTÓBER 2008 27
MINNINGAR
✝ Ævar Guð-mundsson fædd-
ist í Reykjavík 8.
október 1939. Hann
lést á Heilbrigð-
isstofnun Suð-
urnesja að morgni
3. október síðastlið-
ins. Hann var sonur
hjónanna Guð-
mundar Jónassonar,
f. 21.9. 1915, d. 10.2.
2007, og Kristínar
Magnúsdóttur, f.
7.1. 1920, d. 18.8.
2001. Ævar átti tvo
bræður, Magnús, f. 21.8. 1938, og
Jónas Magnús, f. 31.12. 1944, d.
20.10. 2002.
Ævar kvæntist 21. apríl 1962
Guðrúnu Eyjólfsdóttur, f. 3.2.
1944. Foreldrar hennar eru Eyj-
ólfur Þórarinsson, f. 26.11. 1918,
d. 30.5. 1987, og María Her-
mannsdóttir, f. 13.7. 1923. Börn
Ævars og Guðrúnar eru 1)
Sveinn, f. 15.5. 1962, kvæntur
Guðrúnu Birnu Guðmundsdóttur,
f. 1965, börn þeirra eru Ævar
Örn, f. 1987, Hildur María, f.
1992, og Guðmundur Ármann, f.
2003. 2) Ragnhildur, f. 12.3. 1964,
gift George Coutts, f. 1956, börn
þeirra eru Skarphéðinn, f. 1987,
og Elenora Rós, f. 2000, 3) Eiður,
f. 5.3. 1971, sambýliskona Að-
alheiður Nielsdóttir, f. 1974, börn
þeirra eru Krist-
björg Lind, f. 1995,
Eyjólfur Andri, f.
1998, og Niels Atli,
f. 2002. 4) Eyrún
Helga, f. 23.6. 1979,
dóttir hennar er
Carmen Diljá, f.
2004
Ævar flutti
þriggja ára til
Keflavíkur og bjó
þar alla sína tíð.
Hann fór ungur til
náms í Tulsa í Oklo-
homa í Bandaríkj-
unum, þar sem hann lærði flug-
virkjun við Spartan School of
Aeronautics. Hann starfaði sem
flugvirki og flugvélstjóri m.a. hjá
Flugmálastjórn, Loftleiðum og
Air Viking. Ævar var einn af
stofnendum Arnarflugs og vann
hjá fyrirtækinu í mörg ár. Hann
starfaði mikið erlendis og hafði
farið víða. Árið 1987 fór hann að
vinna hjá Toyota í Kópavogi,
starfaði hann þar sem versl-
unarstjóri, fór þaðan til Raf-
magnsverktaka og vann þar í
nokkur ár. Síðustu starfsár sín
vann Ævar hjá Húsasmiðjunni í
Keflavík. Ævar hætti störfum ár-
ið 2004 sökum heilsubrests.
Útför Ævars fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku Ævar minn, ég hef engin orð
til að lýsa mínum tilfinningum og
þeim söknuði sem ég ber í hjarta
mínu við þitt andlát sem bar svo brátt
að. Ekki grunaði mig þegar við vorum
á Spáni sl. ágúst að fjölskyldan stæði
við kistulagningu þína á 69 ára afmæl-
isdaginn þinn til að kveðja þig í hinsta
sinn.
Ég vil þakka alla þá umhyggju,
skilning og ást sem þú sýndir mér alla
tíð, eins og þegar þú sárveikur fórst
út í búð og keyptir handa mér arm-
bandsúr og hálsmen af því þú vildir
gleðja mig. Það eitt segir meira en
mörg orð. Allar mínar góðu endur-
minningar geymi ég hjá mér, þær
munu ylja mér um hjartarætur þar til
við hittumst á ný. Ég kveð þig um
stundarsakir með þessum fallega
sálmi.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Með ást og söknuði, þín eiginkona
Guðrún Eyjólfsdóttir.
Lífið er hverfult, eina stundina er
gleði og glaumur en svo skellur brim-
ið á. Baráttan var erfið en gaf okkur
tíma til að kveðja og syrgja. Og nú er
stóra kveðjustundin runnin upp.
Hann pabbi var maður með sterkar
skoðanir sem hann lá ekki á, en hann
virti skoðanir annarra. Hann var
þrjóskur en sanngjarn. Þegar ég var
barn og unglingur var hann mikið er-
lendis vegna vinnu sinnar en þegar
hann var heima áttum við oft góðar
stundir. Við dunduðum okkur í bíl-
skúrnum og hann kenndi mér margt.
Það lá allt vel fyrir honum pabba,
hann lagaði bíla, gerði upp gamlan
Willis, smíðaði kanó, skar út og margt
fleira. Hann gat lagað allt. Hann var
handlaginn og natinn við það sem
hann tók sér fyrir hendur.
Ferðirnar sem við fórum bæði inn-
anlands og erlendis eru ógleymanleg-
ar. Hann var veraldarvanur og sög-
urnar sem hann sagði okkur af
ferðum sínum voru oft líkt og úr
skáldsögu. Pabbi var mikill veiðimað-
ur hér áður fyrr og smitaði okkur
bræðurna af veiðibakteríunni. Veiði-
ferðirnar á Arnarvatnsheiði og fleiri
staði og skotveiðiferðirnar á Mýrarn-
ar skilja eftir góðar minningar. Hann
kenndi okkur að virða og þekkja land-
ið okkar og náttúruna. Hann var fróð-
ur maður sem miðlaði til afkomenda
sinna. Hann hafði oft tækifæri til að
flytja með fjölskylduna til útlanda en
hann var Íslendingur og Keflavíking-
ur og hér vildi hann búa. Hann ól okk-
ur systkinin upp í því að kunna að
meta ættjörðina og vita hvar rætur
okkar eru. Hann var snyrtilegur mað-
ur sem vildi hafa hreint í kringum sig
og skipulagður var hann með ein-
dæmum. Að fara að finna verkfæri í
bílskúrnum hjá pabba var ekki mikið
mál, hann gat alltaf sagt hvar tiltek-
inn hlutur var, því í bílskúrnum var
öllu raðað, öllu haganlega fyrir komið.
Nú hefur hann kvatt landið og fjöl-
skylduna sem hann unni og farið yfir
á veiðilendurnar miklu.
Ég kveð kæran föður.
Sveinn.
Elsku, elsku pabbi minn. Ó, hvað
þetta er ótrúlega erfitt. Hvernig er
hægt að sætta sig við þetta. Hér sit ég
og hugsa um allar þær frábæru minn-
ingar sem ég á um okkur saman, ég
get bara ekki skilið það að þú sért far-
inn frá mér. Þú sem varst mér allt, ef
mig vantaði hjálp, ráðleggingar, bara
að tala við einhvern, gat ég alltaf leit-
að til þín. Þú komst mér alltaf á rétta
braut aftur með góðum ráðleggingum
og hjálp. Ég er svo glöð vegna allra
þeirra góðu minninga sem ég á um
þig. Öll fríin sem þú, mamma og mín
fjölskylda höfum farið saman í, ég
geymi þessar minningar í mínu hjarta
og þakka fyrir þær.
Ein af mínum mörgu minningum
er þegar ég bjó í Skotlandi og þú og
mamma birtust óvænt og sátuð í stof-
unni heima hjá mér þegar ég kom
heim úr vinnunni og hrópuðuð „supr-
ise“. Svona gátu uppátækin þín verið
skemmtileg. Eftir að veikindin þín
greindust varst þú fljótt mikið veikur
og svo allt of snemma tekinn frá okk-
ur. Elsku pabbi minn, ég veit að þér
líður betur núna og ert hjá Guði og
fjölskyldunni þinni á himnunum.
Takk fyrir allt sem þú hefur kennt
mér og gefið mér í lífinu, ég er stolt að
hafa átt þig fyrir föður.
Guð veri með þér og geymi þig
elsku besti pabbi minn. Elska þig af
öllu hjarta.
Þín dóttir,
Ragnhildur.
Elsku pabbi minn, ég kveð þig nú í
hinsta sinn, ekkert hefði getað búið
mig undir þá sorg að þurfa að kveðja
þig. Veikindin þín bar svo snöggt að,
ég hefði ekki getað trúað því, fyrir 2
mánuðum varst þú úti á Spáni að sóla
þig og njóta lífsins. Ég mun alltaf
geyma í brjósti mér samtalið sem við
áttum sunnudaginn fyrir andlát þitt,
við töluðum mikið saman þó þú ættir
mjög erfitt með að tjá þig, þú sagðir
mér eins og svo oft áður að þetta væri
góður dagur.
Elsku pabbi minn, veturinn er kom-
inn eins og þú talaði um og við sáum
það daginn, sem þú kvaddir okkur er
fyrstu snjókornin féllu til jarðar.
Ég elska þig meira en orð fá lýst en
veit að þú ert á betri stað núna og þér
líður betur.
Þó að þú sért farinn frá okkur mun
minning þín lifa með okkur um
ókomna tíð.
Hvíl í friði, pabbi minn.
Ég kveð þig nú með orðum sem ég
skrifaði til þín, elsku pabbi minn. Í
kapellu vonarinnar kveð ég þig, elsku
besti pabbi minn. Hvíl í friði, sofðu
rótt. Far á fund feðra, vinur minn, þú
varst minn faðir og vinur, stoð mín og
stytta. Guð blessi þína ferð í ljósið
fagra, kyrra.
Eyrún Helga Ævarsdóttir og Car-
men Diljá Guðbjarnardóttir
Mikill er söknuður minn þegar
elsku pabbi minn hefur kvatt þennan
heim og allt er einhvern veginn í kyrr-
stöðu.
Allar góðu minningarnar flæða yfir
mann um hversu hjartagóður og ráða-
góður maður þú varst. Hjálpsemi þín
var engu lík og ef einhvern í fjölskyld-
unni vantaði hjálp varst þú yfirleitt sá
fyrsti sem leitað var til og aldrei
varstu of upptekinn til þess að hjálpa
og ekkert var ómögulegt í þínum
huga. Það stóð aldrei á því að hægt
var að leita til þín ef eitthvað bjátaði á
og voru þá ráðin þín oft góð, og það má
segja að þú hafir verið einn sá besti
kennari sem ég hef haft á lífsleiðinni.
Þolinmæði þín hlýtur að hafa verið
mikil þegar þú varst að kenna okkur
að gera við bíla og tæki úti í bílskúr
þegar ég var polli. Það má segja að
þar hafi maður lært hvernig lífið
gengur fyrir sig og ég lifi ennþá eftir
lögmáli þínu sem er; „allt í lagi að gera
mistök einu sinni og læra að þeim en
ekki gera sömu mistökin aftur“.
Stundirnar í bílskúrnum eru mér
ógleymanlegar þó að maður hafi ekki
alltaf farið viljugur með þér þangað en
þegar maður var búinn að vera þar í
tíu mínútur var fýlan farin úr manni
og maður kominn á fullt í eitthvert
skemmtilegt verkefni í jeppaviðgerð-
um á Willys ’42. Á þeim bíl fórum við í
allar jeppaferðirnar sem voru farnar
upp á hálendið þar sem ýmislegt
skemmtilegt gerðist og ég tala nú ekki
um allar gæsaveiðiferðirnar sem farn-
ar voru, sem mér eru ógleymanlegar.
Eftir hverja einustu ferð var yfirleitt
farið aftur í bílskúrinn til að gera við
eitthvað sem fór úrskeiðis í þeirri ferð.
Seinni árin þróaðist vinskapur okk-
ar mikið og brölluðum við ýmislegt
skemmtilegt saman og er ég stoltur
yfir því að segja frá því að þú hafir
verið einn besti vinur minn í gegnum
tíðnina, allar kvöldstundirnar sem við
eyddum saman og ræddum um heima
og geima eru ógleymanlegar. Helg-
arnar uppi í sumarbústað þar sem yf-
irleitt var fundið eitthvað til þess að
gera og þar notaðir þú stundum séns-
inn til að kenna barnabörnunum sitt-
hvað. Ekki má þá gleyma Kiwanis-
fundunum þar sem þú hafðir alltaf
eitthvað til málanna að leggja og leit-
uðu félagar okkar oft ráða hjá þér.
Ég er mjög þakklátur fyrir að hafa
átt með þér góðar stundir síðustu
mánuðina sem þú varst á meðal okkar
og þegar litið er yfir farinn veg og
horft aftur í tímann þá fyllist hjarta
mitt gleði og stolti yfir því að hafa
fengið að njóta þeirra forréttinda, því
það voru forréttindi að eiga þig sem
pabba. Ég kem alltaf til með að sakna
þín, elsku pabbi minn, þú munt alltaf
lifa í huga mér.
Eiður Ævarsson, Aðalheiður
Níelsdóttir og börn.
Þú varst besti afi í öllum heiminum
og þú munt lifa að eilífu í hjarta mínu.
Ég mun aldrei gleyma öllum góðu
stundunum sem við eyddum saman
uppi í sumarbústað og þegar við fór-
um í útilegur. Þú varst alltaf til staðar
ef einhver þarfnaðist þín. Ég gleymi
aldrei minni fyrstu ferð til útlanda því
að þú fórst með mér, mér leið æð-
islega úti á Spáni, öll fjölskyldan sam-
an, ég, þú, amma, mamma, pabbi,
Eyjólfur og Níels. Við fórum á
ströndina og þið pabbi hentuð mér út
í sjóinn, þið hlóguð svo mikið og á
endanum hló ég líka.
Ég mun aldrei gleyma þér afi, þú
varst besti afi í öllum heiminum. Ég
sakna þín svo mikið að orð fá því ekki
lýst. Minning þín lifir í hjörtum okkar
allra, þú varst alltaf svo góður við
mig, Eyjólf og Níels og alla. Ég elska
þig afi og mun alltaf gera það.
Elsku afi minn ég sakna þín en ég
veit að þú ert kominn á betri stað
núna. Ég hugga mig með því að
hugsa um að þú hafir ekki þjást og
það er gott.
Elsku afi, ég elska þig og sakna þín
og ég mun minnast þín að eilífu.
Kristbjörg Lind.
Elsku afi minn, nú er komið að því
að þú ert farinn frá okkur. Þú hefur
alltaf verið svo góður við mig og
hjálpaðir mér mjög mikið í gegnum
tíðina. Ég veit að þetta verður ekki
endirinn hjá okkur því þú munt alltaf
lifa áfram í hjarta mínu og veit ég að
við munum hittast á ný í eftirlífinu.
Ég sé það með hverju ári hversu líkir
við erum og hversu mikil áhrif þú
hafðir á líf mitt bæði sem barn og al-
veg til endaloka. Í gegnum ævi mína
hef ég alltaf litið mjög mikið upp til
þín og varst þú mitt átrúnaðargoð og
fyrirmynd. Ég mun aldrei gleyma
þér og þeim góðu stundum sem við
eyddum saman.
Guð geymi þig, afi minn. Þitt
barnabarn,
Skarphéðinn Njálsson.
Í dag er lagður til hinstu hvílu vin-
ur okkar og samferðamaður Ævar
Guðmundsson.
Hinn glaðbeitti og síkviki Ævar,
sem allra vanda vildi leysa, hvarvetna
lifandi og virkur og ævinlega tilbúinn
að leggja sitt af mörkum til þess að
gefa lífinu lit, var svo að segja á
snöggu augabragði hrifinn á vit hins
óræða og óskiljanlega, okkur, sem
áttum með honum samfylgd og sam-
leið. Við höfðum notið vináttu hans og
Guðrúnar um nokkurt skeið sem
hófst í tengslum við nám Guðrúnar og
Steinunnar við Háskóla Íslands. Lítill
hópur nemenda í bókasafnsfræðum
varð smám saman að vinahópi sem
hélt saman löngu eftir að námi lauk.
Margs er að minnast frá ferðalög-
um og samverustundum, m.a. frá
Frakklandsferðinni sem við fórum
saman og var eins konar útskriftar-
ferð stallsystranna. Á slíkum sam-
verustundum var Ævar, eins og hvar
sem hann fór, hrókur alls fagnaðar og
leiddi okkur inn í ævintýraheima en
hann hafði vegna starfa sinna ferðast
um allar álfur og heimsótt fjölmarga
staði sem flestum voru á þeim tíma
framandi og eru jafnvel enn í dag.
Sumarbústaðurinn í Borgarfirði var
oftar en ekki griðastaður þessara
samvista og þar nutum við rausnar-
skapar og gestrisni húsráðenda.
Heimili þeirra í Vatnsholtinu stóð öll-
um opið og það var notalegt að stinga
úr einum kaffibolla eða svo á leið heim
úr utanlandsferð um leið og bíllinn,
sem þar hafði verið geymdur meðan á
ferðinni stóð, var sóttur.
Ævar var mikill gæfumaður í
einkalífi sínu og fyrir okkur vini
þeirra voru þau Guðrún eitt í öllu því
sem þau tóku sér fyrir hendur í smáu
og stóru. Þótt stundum liði langt á
milli samverustunda var ávallt eins og
við hefðum sést liðinn dag. Við áttum
vináttu þeirra og fjölskyldunnar allr-
ar sem aldrei bar skugga á. Síðasta
skiptið sem við hittumst var á Ljósa-
nótt nú fyrir nokkrum vikum og þá
hafði sjúkdómurinn náð yfirhöndinni,
þrek og kjarkur dvínandi. Þrátt fyrir
það áttum við yndislegan dag og
fundum oftar en ekki fyrir þeim við-
brögðum sem við þekktum svo vel frá
fyrri tíð. Þegar við kvöddumst í kvöld-
kyrrðinni við endurskin flugelda há-
tíðarinnar var handtakið jafn hlýtt og
ævinlega. Nú er Ævar allur, lífssólin
hnigin til viðar og handan móðunnar
miklu víddir hins eilífa lífs. Góður
drengur og vinur er genginn og minn-
ingin merlar og fyllir hugann á þess-
ari kveðjustundu. Megi algóður Guð
vera Guðrúnu, fjölskyldunni og ást-
vinum öllum stoð á sorgarstundu.
Blessuð sé minning Ævars Guð-
mundssonar.
Steinunn og Magnús, Hvanneyri.
Kiwanisklúbburinn Keilir í Kefla-
vík kveður í dag kæran samferða-
mann og vin, Ævar Guðmundsson.
Ævar var einn af stofnendum klúbbs-
ins okkar og var frá upphafi virkur fé-
lagi, hann var drifkrafturinn á bak við
mörg af þeim verkefnum sem fé-
lagsskapur okkar stendur fyrir. Æv-
ar var sérlega rökfastur maður og
lagði mál sín þannig fram að eftir var
tekið. Vegna þekkingar sinnar á mál-
efnum Kiwanis voru honum falin
mörg af helstu embættum Kiwanis-
klúbbsins Keilis og má við bæta að
fyrir nokkrum árum var hann sæmd-
ur æðstu orðu Kiwanishreyfingarinn-
ar. Fyrir nokkrum mánuðum, þegar
Ævar kom úr fríi með fjölskyldu
sinni, greindist hann með illkynja
sjúkdóm. Þrátt fyrir að verulega væri
af honum dregið kom hann á fyrsta
fund okkar í september, eftir á að
hyggja var hann að kveðja okkur. Að-
faranótt föstudagsins 3. október hafði
hinn illkynja sjúkdómur betur.
Það er með mikilli sorg og söknuði
sem við félagar hans fylgjum honum
til grafar í dag. Við vottum Guðrúnu
Eyjólfsdóttur, eiginkonu Ævars, og
fjölskyldu þeirra okkar innilegustu
samúð.
Blessuð sé minning vinar okkar
Ævars Guðmundssonar.
Fyrir hönd Kiwanisklúbbsins Keil-
is í Keflavík,
Karl Taylor.
Ævar Guðmundsson
til afa.
Nú liðin er hin þunga þraut
og þreytta brjóstið rótt.
Þinn andi svífur bjarta braut
á bak við dauðans nótt.
Þú tókst mig barn að brjósti þér
með blíðu kærleikans.
Þú vildir ungum vísa mér
á veginn sannleikans
Ég kveð með þökk, í traustri trú
um tilverunnar geim,
að sál þín örugg svífi nú
til sigurlandsins heim.
(I.Þ.)
Ævar Örn, Hildur María
og Guðmundur Ármann.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að tengja
viðhengi við síðuna.
Myndir | Ef mynd hefur birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið sé
um annað. Ef nota á nýja mynd er
ráðlegt að senda hana á mynda-
móttöku: pix@mbl.is og láta um-
sjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar