Morgunblaðið - 10.10.2008, Blaðsíða 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. OKTÓBER 2008 29
Snorra og öðrum ástvinum mínar
dýpstu samúðarkveðjur.
Gunnar Snorrason.
Við feðginin viljum með fátækleg-
um orðum minnast manns sem við
eigum miklar þakkir upp að inna.
Agnar Gústafsson var prýddur
mannkostum sem hægt er að öfund-
ast yfir. Kostum sem við reyndum í
vináttu okkar um langt árabil.
Agnar var sérstaklega góður mað-
ur, hann tók okkur sem hluta af eigin
fjölskyldu. Við vorum tíðir gestir á
fallegu heimili þeirra Agnars og
Ingu Dóru. Gestrisni þeirra var ein-
stök og þau umvöfðu okkur ávallt
hlýju og umhyggju.
Agnar var fjölfróður og víðlesinn.
Hann hafði sérstakan áhuga á ís-
lenskri tungu. Það kom ljóslega fram
í fallegu málfari hans og vönduðum
ritstíl. Agnar naut mikillar virðingar
og trausts sem lögmaður. Hann
sinnti sörfum sínum af stakri alúð og
lét sér sérstaklega annt um þá sem
minna máttu sín. Eitt er víst að alltaf
var hægt að treysta ráðum Agnars.
Á tímabili þegar við stóðum
frammi fyrir grimmum örlögum
varði Agnar gæfu okkar og líf með
þrautseigju sinni og visku. Hann
kenndi okkur hvernig fara skal með
dyggðir eins og hugrekki og réttsýni.
Síðustu árin gekk Agnar í gegnum
erfið og alvarleg veikindi og fyrir
tæpu ári missti hann son sinn Gústaf.
Mótlætinu tók Agnar með æðruleysi.
Hann var sönn hetja.
Við söknum Agnars og minningin
um þennan einstaka mann verður
alltaf í hjarta okkar. Við biðjum Ingu
Dóru og fjölskyldunni blessunar
Guðs.
Jón Gunnar,
Magnea Þóra.
Fallinn er frá mikill mannkosta-
maður og góður vinur okkar. Við fé-
lagarnir kynntumst Agnari ekki fyrr
en nokkuð var liðið á starfsævi hans
og urðu samskiptin nokkur og þá að-
allega í tengslum við atvinnu okkar,
sölu og mat fasteigna. Í öllum þeim
samskiptum var Agnar strangheið-
arlegur og nákvæmur. Öll okkar
samskipti einkenndust af nákvæmni
og virðingu fyrir verkefninu, sem
fengist var við hverju sinni. Oft
þurftum við að leita til hans varðandi
álitaefni sem okkur fannst erfið, en
eftir að Agnar var búinn að tjá sig,
var úrlausnin yfirleitt ljós og skýr.
Við undruðumst oft starfsþrek hans,
en hann vann við flókin lögfræðileg
verkefni og sinnti lögmannsstörfum
óslitið fram að dánarstund.
Agnar var að eðlisfari fámáll og
ræddi ekki mikið um sína einkahagi,
en gat verið mjög glettinn og spaug-
samur á góðri stund og kunni þá að
segja frá skemmtilegum atvikum,
gjarnan í tengslum við hesta-
mennsku og samskipti við samferða-
menn sína og þá sérstaklega lög-
menn. Aldrei hallaði hann orði og
aldrei heyrðum við hann tala illa um
nokkurn mann. Agnar var þátttak-
andi í öllum félögum fasteignasala,
sem stofnuð voru á hans starfsævi og
var hann um árabil kosinn í sam-
skiptanefnd Félags fasteignasala.
Var hann ævinlega fenginn til þess
að rita álitsgerðir nefndarinnar og
koma þeim á framfæri. Um árabil
var hann í yfirfasteignamatsnefnd.
Við úrlausnir á þeim viðfangsefnum
sem nefndin fékk til meðferðar,
sýndi hann ævinlega mikla sann-
girni, var fastur fyrir og fljótur að
átta sig á aðalatriðum hvers máls.
Agnar var hin síðari ár elsti starf-
andi fasteignasali Íslands. Hann var
hlédrægur maður og hafði sig lítið í
frammi, en þeir sem höfðu samskipti
við hann treystu honum og leituðu
eftir hans þjónustu æ síðan. Einn
þáttur í fari hans var hversu vel Agn-
ar fylgdist með og tileinkaði sér nýj-
ustu tækni og var vel að sér í öllu er
sneri að fasteignaviðskiptum og lög-
mannsstörfum. Agnar sinnti lög-
mennsku og málflutningi óslitið fram
á síðustu stundu. Mikill sjónarsviptir
er að Agnari og verður hans lengi
minnst. Viljum við votta eiginkonu
hans og fjölskyldu okkar dýpstu
samúð og þökkum samfylgdina.
Dan Wiium og
Ingileifur Einarsson.
Fyrir rúmum tutt-
ugu og tveimur árum
kynntist ég þér Kristinn Ásgrímur.
Þú varst alltaf svo hlýr og góður
við alla sem þú umgekkst. Þú varst
einnig alveg ótrúlega duglegur,
þótt þú ættir ekki alltaf auðvelt
með hreyfingar eftir að hafa
hryggbrotnað í slysi ungur varstu
alltaf boðinn og búinn að hjálpa
börnunum þínum og ekki síst okk-
ur Tona. Þú komst margar ferðir í
sveitina til okkar og hjálpaðir okk-
ur mikið. Takk fyrir alla hjálpina.
En svo kom þessi bölvaður krabbi
og herjaði á þig. En þú varst
sterkur og gafst honum langt nef í
langan tíma, en nú hefur hann náð
yfirhöndinni. Takk fyrir góð kynni.
Vonandi hefur þú það gott þar sem
þú ert núna.
Sofðu rótt, sofðu rótt,
nú er svartasta nótt.
Sjáðu sóleyjarvönd
geymdu’ hann sofandi í hönd.
Þú munt vakna með sól
Guð mun vitja um þitt ból.
Góða nótt, góða nótt,
vertu gott barn og hljótt.
Meðan yfir er húm
situr engill við rúm.
Sofðu vært, sofðu rótt
eigðu sælustu nótt.
(Jón Sigurðsson
frá Kaldaðarnesi)
Kær kveðja frá tengdadóttur
þinni
Helga Sveinsdóttir.
Diddi, eins við kölluðum hann
ávallt, er nú fallinn frá eftir hetju-
lega baráttu við illvígan sjúkdóm.
✝ Kristinn Ás-grímur Eyfjörð
Antonsson fæddist á
Akureyri 18. sept-
ember 1935. Hann
lést á krabbameins-
deild 11E á Land-
spítalanum sunnu-
daginn 28.
september síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Selja-
kirkju 6. október.
Þær eru margar
hlýjar minningarnar
sem rifjast upp þegar
við lítum til baka og
hugsum til þeirra
skemmtilegu og hlýju
stunda sem við áttum
á heimili þeirra
Didda og Hjöddu,
fyrst á Ferjubakka
og síðan Stafnasel-
inu. Samheldni og
hlýja einkenndi
hjónaband þeirra og
heimilið sem þau
bjuggu um fjölskyldu
sína. Þetta upplifðum við, þar sem
við vorum tíðir gestir á heimili
þeirra hjóna þegar við vorum börn
og fram til dagsins í dag. Eftir
standa minningar um stóran og
fallegan mann sem hélt þéttings-
fast um fólkið sitt í blíðu og stríðu.
Didda sá maður aldrei bugast enda
stoltur fjölskyldufaðir með hjartað
á réttum stað. Hann tók veikindum
sínum af yfirvegun og æðruleysi
eins og öðru sem að höndum bar í
lífinu. Góður og hlýr maður með
glettið bros sem tók öllum opnum
örmum sem til hans leituðu. Diddi
hafði alltaf tíma aflögu hvort sem
var fyrir fullorðna eða börn og
naut þess að eiga stóra fjölskyldu
sem hann sinnti ásamt Hjöddu
sinni af alúð og kærleika svo lengi
sem hann gat. Hans verður sárt
saknað og missir fjölskyldunnar er
mikill. Um leið og við minnumst
Didda með þessum orðum, kveðj-
um við hann nú í hinsta sinn og
biðjum almættið að styrkja fjöl-
skylduna sem hann var svo stoltur
af. Elsku Hjördís, börn, tengda-
börn, barnabörn og barnabarna-
börn, við dáumst að þeim styrk og
kærleika sem hefur einkennt bar-
áttu ykkar síðustu misseri.
Við sendum okkar einlægustu
samúðarkveðjur til ykkar allra,
elsku fjölskylda.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Blessuð sé minning hans.
Sjöfn og Sigrún Margrét.
Kristinn Ásgrímur
Eyfjörð Antonsson
Sjöfn, mín kæra
vinkona, er látin. Það
er svo erfitt að trúa
því að þú sért farin frá okkur, allt í
einu, eins og hendi sé veifað. Við
vorum búnar að hittast og fara
saman í bæinn, skreppa í búðir og
útrétta ýmislegt, það voru jú mán-
aðamót og þá þurfti að standa í
skilum.
Þér fannst svo gott þegar ég tók
þig með í bílinn og keyrði þig það
sem þú þurftir að fara, maður fékk
það alltaf margfalt þakkað. Og nú
varstu svo ánægð að vera flutt aft-
ur út í Þorp, af því að þar vildir þú
eiga heima og hvergi annars stað-
ar. Þú varst nýflutt í íbúðina og
hún var strax farin að verða eins
og þú vildir hafa hana, hlýja og
notalega og fallega skreytta með
kertaljósum og blómum og góðum
ilmi um alla íbúð. Þú varst svo
✝ Sjöfn Ósk-arsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 25.
mars 1937. Hún
varð bráðkvödd á
heimili sínu mið-
vikudaginn 3. sept-
ember síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Gler-
árkirkju 12. sept-
ember.
mikið fyrir að hafa
fallegt í kringum þig,
þú varst svo mikill
fagurkeri, hlý og
kærleiksrík kona sem
vildir öllum gott. Ég
var búin að þekkja
þig í tæp 40 ár og ég
hefði ekki viljað
missa af því, það var
oft gaman þegar við
komum saman í kaffi
heima hjá mér eða
þér, þá var oft mikið
spjallað og mikið
hlegið. Ég sakna þín
mikið, vinkona mín. Þakka þér fyr-
ir öll árin sem við áttum og minn-
ingar um þig lifa í hjarta mínu.
Ég sendi börnum Sjafnar,
barnabörnum og öðrum aðstand-
endum mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Ég kveð þig, Sjöfn mín, með
þessari ljóðlínu, sem mér finnst
eiga svo vel við þig.
Hún ber með sér blómaangan,
hún ber með sér vorsins þrá.
Það var yndisleg alþýðustúlka
Austurstræti frá.
(Höf. ók.)
Hinsta kveðja,
Kristín Þórodds.
Sjöfn
Óskarsdóttir
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ERLU VALDIMARSDÓTTUR
frá Ísafirði,
Dofraborgum 9,
Reykjavík.
Sigríður Þórunn, Lára Bylgja,
Guðmundur Viðar, Valdimar Lárus,
Kristinn Reynir, Sigurður Brynjar,
Þórdís Elva, Hjörtur Sævar,
Soffía Kristbjörg, Sigurbjörg Stella,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir færum við þeim sem veitt hafa
okkur stuðning, samúð og vinarhug við andlát og
útför elsku sonar okkar, bróður og unnusta,
SVERRIS FRANZ GUNNARSSONAR,
Birtingakvísl 14,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 8. september.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunnar Kristján Sigmundsson, Guðný Sverrisdóttir,
Ari Þór Gunnarsson,
Vala Hrönn Guðmundsdóttir.
✝
Hjartans eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ANNA STEINUNN HJARTARDÓTTIR,
áður til heimilis að Melhaga 6,
Reykjavík,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
aðfaranótt miðvikudagsins 8. október.
Hannes Þorsteinsson,
Hjörtur Hannesson, Sigrún Axelsdóttir,
Guðrún Hannesdóttir, Vilhjálmur Þór Kjartansson,
Una Hannesdóttir, Geir Ingimarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARGRÉT BJÖRGVINSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni í Reykjavík
þriðjudaginn 7. október.
Björgvin Richard Andersen, Hafdís Helgadóttir,
Karl Andersen, Lóa K. Sveinbjörnsdóttir,
Fríða Bonnie Andersen, Sjöfn Kristjánsdóttir,
Thelma Margrét Andersen,
Daði Örn Andersen,
Viktor Orri Andersen,
Kristófer Atli Andersen.
✝
Eiginmaður minn,
ÞORKELL SIGURÐSSON,
Barkarstöðum,
Svartárdal,
lést á Heilbrigðisstofnuninni á Blönduósi þriðju-
daginn 7. október.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Birna María Sigvaldadóttir.
MOSAIK Hamarshöfða 4 - 110 Reykjavík
sími 587 1960 - www.mosaik.is
Legsteinar og fylgihlutir
Vönduð vinna og frágangur
Yfir 40 ára reynsla
Sendum myndalista