Morgunblaðið - 19.10.2008, Blaðsíða 20

20 Sakamál
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. OKTÓBER 2008
Eftir Ragnhildi Sverrisdóttur
rsv@mbl.is
Þ
egar lögreglan kom að
húsinu við Hringbraut
fyrir rúmu ári tók á móti
henni maður. Hann sagð-
ist hafa komið að félaga
sínum látnum skömmu áður. Hinn
látni var með mikla höfuðáverka og
grunaði lögreglumenn að honum
hefði verið ráðinn bani með því að slá
slökkvitæki ítrekað í höfuð hans. Duft
úr slökkvitækinu sveif enn um íbúð-
ina.
Maðurinn sem tók á móti lögregl-
unni var hjálplegur. Hann gat meira
að segja bent á líklegan árásarmann,
konu sem bjó í sama fjölbýlishúsi. Sú
kona kom af fjöllum þegar lögreglan
bankaði upp á hjá henni og grunur
lögreglunnar beindist aldrei að henni.
Hins vegar var hinn hjálplegi strax
grunsamlegur. Hann var með nýtt
sár á fingri og duft úr slökkvitækinu á
handarbaki.
Neitaði staðfastlega
Maðurinn neitaði alltaf að hafa átt
nokkurn þátt í dauða félaga síns.
Hann sagði að þeir hefðu setið að
drykkju fram undir hádegi, en þá
skilið um stund og hvor lagt sig á sínu
heimili. Svo hefði hann farið
aftur til félaga síns og þá
komið að honum látnum. Koddi
hefði verið yfir andliti hans og þeg-
ar hann lyfti koddanum af hefði fé-
laginn hóstað eða frussað blóði.
Maðurinn var að vísu afleitt vitni,
enda hafði langvarandi vímuefna-
notkun af ýmsu tagi sett mark sitt á
hann. Fyrir dómi gat hann ekki lýst
hvenær lögreglan hefði komið á
staðinn, eða hvað hefði gerst í fram-
haldi af því. Framburður hans um
hvað gerðist þennan dag, þegar fé-
lagi hans lést, bar mjög keim af
þessu. En eitt hélt hann alltaf fast
við: Að hann hefði ekki ráðið mann-
inum bana.
Tæknideild lögreglunnar var ekki
sama sinnis. Björgvin Sigurðsson,
sérfræðingur tæknideildarinnar í
DNA-rannsóknum, sýndi fram á að
blóð úr hinum látna hefði verið á bol
mannsins, á úlpunni hans sem hann
hafði farið með yfir í sína íbúð, á
gallabuxunum sem hann var í þegar
lögreglan kom á vettvang og á galla-
buxum á baðherbergisgólfi heima hjá
honum, en þeir blettir samrýmdust
því að einhver hefði þurrkað blóð af
sér í buxurnar. Blóð var líka á
slökkvitækinu.
Þá sagði Björgvin að það gæti ekki
staðist að hinn látni hefði frussað
blóði, eins og félagi hans, sem nú var
ákærður fyrir manndráp, sagði hann
hafa gert. Lögun blóðblettanna sem
fundust á úlpunni og á öðrum fatnaði
sýndu að þetta gæti ekki hafa verið
raunin. Blóðdropar eftir fruss væru
bæði minni en þeir sem fundust á
fatnaðinum og lögun þeirra væri önn-
ur. Engir slíkir blóðdropar hefðu
fundist við rannsóknina. Þá komi
fram loftbólur í blóðdropum sem
koma eftir hósta eða fruss, auk þess
myndist hringir í slíkum blóðdropum.
Blettir allir eftir högg
Það var orðið fátt um varnir hjá
hinum ákærða félaga þegar hér var
komið sögu. En annar tæknideild-
armaður, Ragnar Jónsson, bætti um
betur. Hann hafði greint blóðferla í
herbergi hins látna, sem sýndu hvar
högg höfðu fallið og hvernig sá sem
sló hefði borið sig að. Í skýrslu Ragn-
ars sagði m.a.: „Gerandi hefur staðið
um 50 sm frá norðurvegg svefn-
herbergisins, milli fataskáps og rúm-
dýnu látna, og veitt honum þar a.m.k.
þrjú þung högg í höfuðið með ein-
hvers konar áhaldi eða barefli. Þetta
styður um 50 sm eyða (rof) í sam-
felldri blóðblettaslóð framan við fata-
skáp sem stendur vestan við rúm
látna. Aðrir blóðferlar á norðurvegg
(blóðslettur), á austurvegg (frákasts-
blettir) og á skápahurðum (frákasts-
Rannsóknir á blóðslettum og blóðferlum leiða sann-
leikann í ljós. Í tveimur nýlegum dæmum sýndi
tæknideild lögreglunnar fram á atburðarás, sem var í
ósamræmi við það sem fullyrt var. Í öðru málinu
felldu slíkar rannsóknir sök á mann , en í hinu var leitt
í ljós að frásögn meints fórnarlambs var röng.
Blóðið felldi dóminn
Vettvangur Liður í rannsóknum á vettvangi er að gera nákvæman uppdrátt
af aðstæðum. Þessi teikning sýnir aðstæður þar sem maður var stunginn til
bana. Afstaða allra hluta er merkt inn, hvar sá látni liggur og blóðug fót-
sporin sem liggja frá líkinu að útidyrum.
blettir) staðfesta að í eyðunni hafi
gerandi staðið.“
Þá segir í skýrslunni að fatnaður
geranda hafi átt að vera með smáum
blóðslettum að framanverðu, sem
sagt sams konar blettum og var að
finna á fatnaði hins grunaða, úlpu, bol
og gallabuxum.
Skýrslan er auðvitað miklu lengri
og ítarlegri. Og þar að auki kom
sænskur sérfræðingur fyrir dóminn,
sem var sammála skýrslu Ragnars í
öllum atriðum. Blóðblettirnir væru
allir eftir högg. Ekki hósta eða fruss.
Síbreytilegur framburður
Í niðurstöðum héraðsdómaranna
þriggja, sem dæmdu í málinu, er vís-
að til þess að framburður hins
ákærða hafi tekið miklum breyt-
ingum frá upphafi og hafi borið þess
glögg merki að hann hefði reynt að
aðlaga framburð sinn eftir því sem
nýjar upplýsingar hefðu komið fram.
Einkum á þetta við framburð hans
undir rannsókn málsins. „Óþarft er
að rekja það nánar en margt af því
sem ákærði hefur sagt hafa átt sér
stað á ekki við nein rök að styðjast,“
sögðu dómararnir og nefndu til sög-
unnar framburð um að hinn látni
hefði frussað blóði. „Ákærði breytti
enn framburði sínum þar um í lok að-
almeðferðar málsins og kvað sig hafa
minnt þetta.“
Dómararnir áttu ekki annarra
kosta völ en reiða sig á rannsóknir
tæknideildarinnar. Þær rannsóknir
sýndu fram á að maðurinn hefði ráðið
félaga sínum bana og hvernig hann
hefði borið sig að við verknaðinn.
Hann var dæmdur í 16 ára fangelsi
í Héraðsdómi Reykjavíkur. Málinu
var áfrýjað til Hæstaréttar og þar er
dóms að vænta fyrir jól.
rsv@mbl.is
Mán til mið 10–18.30, fim 10–21, fös 10–19, lau 10–18, sun 13–18 | Sími 517 9000 | www.kringlan.is