Skinfaxi - 01.07.1926, Blaðsíða 44

92
SKINFAXI
Næsta dag fórum vér til Stávangurs með járnbrautar-
lest. pað var dimt í lofti og rigningarúði og naut því
illa útsýnis. Hér liggur brautin eftir endilöngum Jaðr-
inum. Jaðarinn er eilt af víðfrægustu héruðum Noregs.
J?að er ekki vegna sérstakrar náttúrufegurðar að Jað-
ars er svo mjög getið. Landið þar er yfirleit flatt og
sviplítið. J?ar skiftist á grjótöldur og ásar með lyng-
gróðri og mýrasund. Hér liggur Noregur að opnu út-
hafi og ber viða á folcsandi við ströndina. Hér liefir
jörðin borið þyrna og þistla. Milcið af þessu landi er nú
ræktað og ber góðan ávöxt. Jkiö eru bæudurnir, sem
hafa gert Jaðarinn frægan. J?eir liafa iátið jörðina lilýða
sér með föstum vilja og þéttum handtökum. Foksand-
urinn er mjög heftur og stór landsvæði eru sem óðasl
að klæðast i iðgræna barrskóga. Reisuleg bændabýli í
skjóli laufríkra lunda umvafin bylgjandi kornökrum
eru livervetna á Jaðrinum. pannig hafa Jaðarsbænd-
urnir skapað sér land.
pegar vér komum til Stavangurs tók A. Sövik í móti
oss. og bauð oss velkomna. Sövik er einn af þeim norslui
gestum, sem kom til íslands 1924. Seinna um daginn
höfðum vér sýningu á Bjergsted, sem er skemtistaðúr
í útjaðri bæjarins. Yar þar fjöldi áhorfenda og oss vel
fagnað. Meðal þeirra, er gáfu sig á tal við oss, var Ivar
Hövik; er hann ritstjóri „Rogalands“. Hann hefir dvat-
ið á íslandi og hefir allmikinn áhuga fyrir íslenskum
bókmentum. í norskri þýðingu er til eftir hann „Piltur
og stúlka“.
Að kveldi næsta dags fórum vér frá Stavangri til
Björgvinjar. Veður var hið besta og ekkert var til þess
að liindra oss frá því að njóta útsýninnar. Á bryggjunni
í Björgvin biðu komu okkar þeir Andres Skásheim
bankagjaldkeri og E. Hirth. Sýndu þeir oss, sem fyr,
hina mestu umhyggju. Nú brosti Björgvin við oss, en
vér máttum ekki tefja lengi, þvi að nú urðum vér að
búa oss sem fyrst undir lieimferðina. Vér heimsóttum