Skinfaxi - 01.07.1926, Síða 45

SKINFAXI
93
gömlu kunningjana þar í Björgvin og að lokum var
oss öllum boðið til E. Hirts. Voru þar í'leiri gestir, þar
á meðal Gullvág ritstjóri „Gulutíðinda“. Hann bað oss
að syngja „Ó, guð vors lands“, og það gerðum vér, þó
ekki væru miklir söngkraftarnir. Sagðist Gullvág vera
mjög hrifinn af þessum þjóðsöng vorum og kvaðst oft
hafa reynt að snúa lionum á norsku, en sér reyndist
það ókleift, á þann veg er bann vildi, einkum þó þetta:
„Eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár, | sem tilbiður
guð sinn og deyr.“ Hann fór mörgum fögrum orðum
um það, sem Norðmenn ættu íslendingum að þakka.
Gullvág er maður liinn glæsilegasti, vel á sig kominn,
bæði að vöxt og vænleilc. Hann er lirífandi, eldlieitur
áhugamaður og berst í fvlkingarbrjósti ungmennafé-
laganna. Eg þakkaði fyrir hönd vora, fyrir viðtökurn-
ar og gat þess, sem sagt er um Erling Skjálgsson, að
þá er átti að gera hann að jarli, sagði hann, að feður
sínir hefðu verið hersar og að hann vildi ekki bera
æðra tignarnafn, en þeir. En hann kvaðst vilja vera
talinn æðsti hersir ríkisins. Hið sama kemur fram lijá
þeim Björgvinjarbúum, þeir vilja vera mestir í sinu
riki og það sýndu þeir einmitt í verkinu gagnvart oss,
því að livergi voru móttökurnar jafn höfðinglegar sem
þar.
]?að liafði verið auglýst i blöðunum bvenær vér legð-
um af stað þennan dag. Var múgur og margmenni sam-
an komið á bryggjuna. Söngvar voru sungnir, sem
prentaðir höfðu verið, í kveðjuskyni til vor. Próf.
Hannás þakkaði oss fyrir komuna og sagði að vér liefð-
um verið góðir kynnendur (repræsentanter) fyrir land
vort. Bað liann að lokum alla viðstadda að hrópa 9 falt
hiirra, fyrir íslandi og Islendingum, Hrópuðum vér aft-
ur fyrir Noregi og Norðmönnum.
„Vér fórum með „Lyru“, eign „Bergenska gufuskipa-
félagsins“. Sýndi það félag oss liina meslu rausn. Feng
um vér mikinn afslátt í fargjöklum.