Skinfaxi - 01.11.1940, Blaðsíða 9

SKINFAXl
89
óllum þeim ráðum, sem vér eigum völ á. Vér verðum
að vanda tungu vora í ræðu og riti, og lesa það, sem bezl
er á hana ritað, til þess að brynja bana gegn áhrifum af
tungu innrásarhersins. Vér eigum að stunda íslenzk
fræði oss til sálubótar, kynna oss fortíð þjóðar vorrar,
hiáttu liennar og bug, til þess að skilja Iiana betur og
elska hana lieitar. Vér skulum lilúa að innlendri fram-
leiðslu oss til hagsbóta, stunda íþróttir oss til styrlctar
og heilsubótar, en forðast eiturnautnir og allan munað,
lil þess að sóa ekki orku vorri frá þeim átökum, sem
framundan bíða, né fé voru til ónýtra blula frá nyl-
sömum. Neytum allra ráða lil þess að efla ættjarðar-
ást, þjóðhollustu og frelsisvilja sjálfra vor og annarrá,
ungra og aldinna. Ef oss tekst að halda hugum vorum,
skoðunum og þjóðarmetnaði óhernumdum, ættjarðar-
ást vorri brennandi og sjálfstæðisvilja vorum óbiluð-
um, þá megum vér vera óttalausir um framtíð vora, —■
þá vinnum vér brátt aftur það, sem nú er glatað. Megi
jiað verða sem fvrst og greiðast. En víst er um það, að
til þess j^arf hver einasti ungmennafélagi hver ein-
asti góður íslendingur að viija og vinna
I s 1 a n d i a 11 t.
ÍSLANDI RÍÐUR Á.
Vinnum aS þörfu verki
og vörumst óþarft geip.
Sá nær um síö á miöiS,
er situr fast viö keip.
Þung er oft J)jóSarbyröin
og Jíjóöin máttarveik.
íslandi ríður á,
að enginn skerist úr leik.
G e s t u r.