Skinfaxi - 01.11.1946, Qupperneq 11

SKINFAXI
68
kostnað sem minnstan. Ágóða af rekstrinum má auð-
veldlega úthluta sem arði til félagsmanna og verður þá
í rauninni aðeins niðurgreiðsla eða uppbót á útsölu-
verði, sem liefur verið sett of hátt, en í varúðarskyni
gert til að lenda ekki í lialla. Að sjálfsögðu mynduðu
framleiðendafélög með sér samband og einnig neyt-
endafélögin. Hin fyrri myndu örva bændur til sem
tnestrar framleiðslu, hin síðari til sem beztrar.
III.
Ég hef hér á undan hent á leiðir, sem að mínum
dómi verður að fara til að skapa landhúnaðinum ör-
yggi: Framlciðsla fyrst og fremst fyrir innlendan
niarkað, framleiða rétta vöru á réttum stað, taka upp
breytt sölufyrirlcomulag varanna og beina byggð sveit-
anna með aðgerðum hins opinbera til hentugustu stað-
anna.
Hins vegar helzt misræmið í lífsþægindum, meðan
tæknin er ekki tekin í miklu stærri stíl í þjónustu land-
búnaðarins. Þar eru höfuðátökin framundan.
Rúmgóð, hlý og vel lýst húsakynni með smekklegum,
hentugum húsbúnaði, hreinleg og hentug útihús, allur
heyfengur á véltæku landi, heyþurrkunarvélar, alls kon-
ar búvélar; stórvirkar vélar til rælctunar í hverri sveit;
rafurmagn, sími; bill á hverjum bæ; skóli fyrir börnin
i hverju skólahverfi. Þetta eru markmiðin, sem stefna
verður að.
Öryggið um afkomu bóndans verður hið opinbera að
skajia með honum, það verður sömuleiðis að sjá um,
að hann geti aflað sér lifsþæginda fyrir tekjur sinar
svo sem hentugar byggingar og rafurmagn, en til
móls við hið opinbera eiga bændur að koma i vel skipu-
lögðu stéttarsambandi um hagsmunamál sín og öflug-
um búnaðarsamtökum. Takist þessi samvinna vel, mun
skemmra lil fyrrnefndra markmiða en margur hyggur.
Stórt spor í rétta átt er vafalaust ral’orkulögin nýju,