Skinfaxi - 01.11.1946, Blaðsíða 31

SKINFAXI
83
Þ®r hugsjónir ungmennafélaganna, sem lieilluðu mig
á unglingsárunum, vöktu mig og hvöttu til framsóknar,
hafa kynt undir eldi áhuga míns og glöggvað mér skiln-
Jnginn á menningarverðmætum vorum í starfi mínu í
Þágu íslenzkra þjóðræknismála vestan liafs. í þeim mál-
Uin á hinum vestræna vettvangi, eins og i starfi ung-
niennafélaganna heima á íslandi, þó aðstæðurnar og
viðhorfið sé vitanlega að junsu leyti ólíkt, er megin-
hlgangur viðleitninnar, að varðveita íslenzkt þjóðerni,
hingu vora og aðra menningararfleifð.
Og í þeim efnum eiga ungmennafélögin enn mikið
°g veglegt hlutverk framundan, bæði þjóðræknis- og
Þjóðræktarverk, og það eigi siður, nema fremur sé, þar
sem hjartfólginn draumur vor um „Island frjálst — og
Það sem fyrst“ er, góðu heilli, orðinn að virkileika.
Lýðveldið unga gerir miklar kröfur til allra barna sinna
Um þegnskap og þjóðhollustu, trúmennsku við lífrænar
°g verðmætar erfðir og við þær þjóðfélagslegu hug-
sjónir, sem til mestrar blessunar horfa landi og lýð.
Jafnframt því og ég sendi öllum ungmennafélögum,
bræðrum og systrum, hugheilustu kveðjur mínar og
Velfarnaðaróskir á þessum merku tímamótum í sögu
félagsskapar vors, kveð ég yður til dáða með orðum
skáldsins:
Vormenn íslands, vorsins boðar,
vel sé yður, frjálsu menn!
Morgunn skóga’ og rósir roðar,
rækt og tryggð er græðir senn.
Notið, vinir, vorsins stundir,
verjið tíma og kröftum rétt,
búið sólskært sumar undir
sérhvern hug og gróðurblett!