Skinfaxi - 01.11.1956, Síða 21

SKINFAXV
117
þykir sá hæfileiki hafa einkenut afkomendur hans
marga.
Guðmundur missti föður sinn í snjóflóði rétt fyrir
jólin árið, sem hann fædd.st. Vorið eflir var hann
tekinn til uppfósturs í Mosdal. Þar bjó þá hálfbróðir
föður hans, Guðmundur Jóhannesson. Fóstra Guð-
mundar var Guðrún Jónsdóttir, frændkona hans.
Heimilisfólkið i Mosdal var greint og bókhneigt, stað-
urinn afskekktur og heimilisbragur m. a. þess vegna
sérstæður nokkuð, en þar ríkti ástundun trúar og
fornra dyggða og rækt var lögð við gamlan fróðleik
og þjóðlegan.
Snemma har á bókhneigð Guðmundar. Vann hann
jal'nvel útistörf með hók í hendi og snemma fór hann
að lálga og skera út. Síra Sigtryggur prófastur Guð-
laugsson segist minnast útskorinna muna Guðmund-
ar frá því, er hann var barn og segir hann, að sér
sé ljóslifandi fyrir augum handbragðið og hug-
kvæmnin, er þeir báru vott um.
En ekki varð langt tóm til ástundunar hugðarefna.
Þegar um fermingaraldur fór Guðmundur á sjóinn
og stundaði hann, þar lil hann brauzt af eigin ramm-
leik til náms í tréskurði hjá Stefáni hinum oddhaga
Eiríkssyni. Var það árið 1911. Þaðan útskrifaðist
hann vorið 1916. Dvöl Guðmundar hjá Stefáni mun
hafa orðið honum næsla drjúgt veganesti, þótt sleppt
sé hinu eiginlega námi, skurðlistinni.
Áður en Guðmundur fór suður gerðist hann braut-
ryðjandi ungmennafélagshreyfingarinnar á Vest-
fjörðum. Hann stofnaði ungm.fél. „Valþjóf“ 26. janú-
ar 1908 í Valþjófsdal, „Vorblóm“ á Ingjaldssandi 22.
marz 1908, Ungm.fél. „Önfirðinga“ 6. desember 1909.
Var það í þrem deildum.
Er Guðmundur kom suður, var ungmennafélags-
skapurinn þar m.eð miklum blóma. Gerðist Guðmund-
ur félagi í „Ungmennafélagi Reykjavikur“ og var i