Náttúrufræðingurinn - 2001, Blaðsíða 66

tegund. Upplýs-
ingar um stað, undir-
lag, hæð yfir
sjávarmáli, söfnun-
artíma o.fl. voru
skráðar í gagna-
grunn fyrir sveppa-
safnið og prentaður
miði á sýnið.
A myndinni sést
greinilega að grá-
spyrðan skynjar
hvað er upp og hvað
er niður í heimi hér.
Hún þarf nefnilega
að stilla hattinn
þannig af að gróin
detti beint niður úr
bilunum sem eru á
milli fananna. Fan-
irnar þurfa að vera
lóðréttar og eggjar
þeirra að snúa
niður til að gróin
geti dottið niður á
milli þeirra, eftir að
hafa verið skotið af
kólfunum á hliðum
1. mynd. Gráspyrða, Lyophyllum connatum, á reiðingseinangrun
gamals frystiklefa, sem nú er nýttur undir starfsemi Frœðasetursins í
Sandgerði, við Garðveg 1. Ljósu flekkirnir eru sveppþrœðirnir,
líkami sveppsins. Ljósm. Heiða Rafnsdóttir.
samlitur hatti, nokkuð jafnbreiður, þessir
10-17 mm. Gróin sjást sem hvítt duft, eru
sporbaugótt, glær og sléttveggja, 5-7 x
pm. Lykt er af sveppnum, best lýst sem
sýrukenndri.
Sýnið var síðan þurrkað og búið undir
framtíðardvöl í sveppasafni Náttúrufræði-
stofnunar íslands, Akureyrarseturs, þar
sem það fékk númerið 15349. Mælingar,
blýantsteikning og lýsing eru á bls. 64 í
sveppalýsingabók 2 og sýnið sjálft er geymt
í sýnakassa ásamt öðrum gráspyrðusýnum
íslenskum, sem raðað er í hillu í skáp fyrir
sveppasafnið með öðrum hattsveppasýnum
í stafrófsröð, fyrst eftir ættkvísl og síðan
fananna út í mitt
bilið á milli þeirra.
Hattsveppir nota
Ijósið og þyngdar-
aflið til að finna
réttu stöðuna og
-------------------- geta margir sveppir
hreyft hattinn til með því að efsti hluti
stafsins vex í beygju, eins og sést á króklaga
gráspyrðunum efst hægra megin á
myndinni.
PÓSTFANG HÖFUNDAR
Guðríður Gyða Eyjólfsdóttir
Náttúrufræðistofnun Islands
Pósthólf 180
602 Akureyri
144