Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2002, Blaðsíða 32

Náttúrufræðingurinn - 2002, Blaðsíða 32
skift í fimm parta og sundurdeilda bæi. Mesti partur jarðarinnar er kallaður Traustholts- hólmur." „Landskuld hér af áður verið 1 hundrað og tíu álnir, nú 40 álnir, því lækkuð að stórskaði féll á jörðina." Svipað segir urn hina partajarðarinnar. Traustholtssel geldur 60 álnir, en fyrir 13 árum 100 álnir, Arabær 60 álnirenfyrir 16-17 árum lOOálnir, Arabæjar- hjáleiga 30 álnir, fyrir 10 árum 65 álnir og Krókur 40 álnir, fyrir 10 árum 70 álnir. Hvort sá „stórskaði" sem Jarðabókin segir að „hafi áfallið" kringum 1690 er hinn sami og varð þegar áin skildi Traustholt frá meginlandinu er ekki gott að segja, en ekki er sú tilgáta ósennilegri en hver önnur. Sennileg skýring þessa áfalls er sú að íshrönn hafi hlaðist upp og stöðvast á grjóthafti því sem liggur þvert yfir árbotninn fyrir austan Hólmann með sömu stefnu og Traustholtið, stöðvað framrennsli árinnar og hækkað vatnsyfirborðið nógu mikið til þess hún náði skurðinum og þar með hindrunarlausu rennsli. I Traustholtshólma verpir gæs, 60-70 hreiður, æður 130 hreiður, 30—40 andapör af ýmsum tegundum og krían er byrjuð að nema þar land í norðurtanganum. Þetta var sumarið 1965, nytjað af eiganda. Austan við Hólmann rennur áin eða þessi !4 hluti hennar í þrem breiðum álum og er hér sem annars staðar átt við meðalrennsli, því frávik frá því á hvom veg sem er breytir þeirri mynd sem blasir við sjónum manna svo ótrúlega mikið að ókunnugir þurfa að sjá til að skilja. í þessum álum fæst sjó- birtingur og einn og einn lax og tel ég að álarnir tilheyri eingöngu Traustholtshólma miðað við legu þeirra sumarið 1965. Alar þessir flatskella suður og austur um eyrarflákana og taka með sér vatn úr álum sem eru lengra að komnir. Utrennsli þeirra í aðalána er þvert í gegnum langa eyri sem liggur alla leið frá neðri tanga Hólmans og fram að sjávarkambi og rennur megináin við vesturjaðar þessarar eyrar. Þessi eyri er ein af 5 sellátmm sem ég veit um í ánni - og var langbesti veiðistaðurinn þegar ég man fyrst eftir 1918-1919. Á síðustu árum er eins og selurinn hafi lagst frá þessari eyri, hvort sem sandbleytu eða styggð af mannavöldum er um að kenna. Handan þessara ála er ársandurinn, rás- aður örgmnnum vatnslænum hingað og þangað og melhólar vaxnir melgrasi á víð og dreif og eru þeir til að sjá eins og húsa- eða bæjaþyrpingar. Mörk Traustholtshólma tel ég vera: 1. Að vestan: Um miðja á. 2. Að ofanverðu: Lína dregin úr hreppa- mörkum Gaulverjabæjarhrepps og Villinga- holtshrepps í sýslumörk. 3. Að austan: Sýslumörk. 4. Að neðanverðu: Lína dregin úr marka- girðingu milli Fljótshóla og Króks yfir í sýslumörk. ■ ÞJÓRSÁRÓS Skúmeyrar heitir smáhólmi - vaxinn hvannstóði - skammt fyrir neðan Traust- holtshólma. Þar verpir veiðibjalla og er varpið nytjað frá Fljótshólum. Ekki hef ég nægan kunnleik til að segja um hvernig áin deilir sér um Skúmeyrarhólmana en af ýmsum sólarmerkjum held ég að megin- magn árinnar renni austan við. Rétt neðan við Skúmeyrarhólmann er eyraklasi og eru það fremstu eyrar í ánni. Þar gætir flóðs og fjöru þegar stórstreymt er, að því er mér hefur verið sagt. Þarna er önnur mesta selabyggð í ánni. Ármynnið er varla meira en 200-300 metra breitt skarð í sandeyrina sem liggur milli sjávarins og hins mikla lóns sem myndar neðsta hluta ósas- væðisins. Þar er allt á mikilli hreyfingu, sérstaklega þegar lágsjávað er. Þar kyngir fram hundruðum þúsunda - eða milljónum - smálesta af sandi og möl árlega, sem áin flytur með sér alla leið innan af öræfum og brimið hleður svo upp utan frá. Oft má hitta fyrir stóra eyrarfláka í meginánni, rétt undir vatnsborði, sem eru á ferð niður eftir og færast máske um 10-20 metra eða meira á einum sólarhring. Færslan fer fram á þann hátt að efri hluta skeflir í sífellu fram af neðri rönd og komi hlaup kemur í ljós þegar aftur sjatnar að eyri sem hefur verið á móts við Selpart í byrjun hlaups er komin fram fyrir Hólmaberg þótt ekki líði nema 2- 3 dagar. 206
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.