Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2002, Blaðsíða 13

Náttúrufræðingurinn - 2002, Blaðsíða 13
2. mynd. Úr Innriey í Borgareyjum. Séð til austurs yfir skerið Verpi (eyju nr. 1) tii Borgarness ífjarska. - From Innriey in tlie Borgareyjar islands. The photograph was taken towards east, with skerry Verpi in the foreground and the township of Borgarnes in the distance. Ljósm. Ævar Petersen, 11.6. 2000. Ekki fjarar úr Innriey yfir í nær graslausan grjóthrygg sem er rétt austan hennar og kallast Verpi (eyja nr. 1). Það er eina skerið í Borgareyjum sem stendur alltaf upp úr á flóði. Á því er aðeins smágrastoppur og nokkuð af skaifakáli (2. mynd). Fremriey (eyja nr. 4) liggur aðeins utar, skammt suð-suðvestan Innrieyjar, og er talsvert ólík henni. Um helmingur Fremri- eyjar er nánast rennisléttur að ofan, vaxinn þéttu, snöggu grasi með baldursbrár- breiðum. Eyjan hefur greinilega blásið upp, en moldarflögin sem mynduðust eru nú óðum að gróa upp og alþakin baldursbrá. Hinn hluti eyjarinnar er naktar klappir og smáurðir. Fremriey er 1250 m2 að flatarmáli. Nokkuð vestur af graseyjunum eru Borgarskarfasker (eða Skarfasker), þyrping smáskerja eða hryggja, fimm að tölu, gras- laus með öllu eða því sem næst. Þau eru fremur torveld uppgöngu enda grófgerð, sundurskorin og stórgrýtt. Sker nr. 5 er þeirra stærst, aflangt og óslétt og því illt yfirferðar, gróðurlaust. Sker nr. 6 er tvítoppa og er svolítil meltorfa ofan á annarri bung- unni. Sker nr. 7 er algerlega graslaust, mjög óslétt og örðugt yfirferðar. Sker nr. 8 er ógróið að rnestu utan hvað smágrastoppur er á því og nokkrar skarfakálsplöntur. Sker nr. 9 er alveg graslaust. ■ GAGNAÖFLUN Borgareyjar voru heimsóttar um hvíta- sunnuna, þann 11. júní árið 2000, og var könnun þeirra lokið á einum degi. Farið var í hverja eyjuna af annarri og þær skoðaðar skipulega svo að engir hlutar þeirra yrðu útundan. Veður var gott framan af meðan stóru eyjarnar voru skoðaðar. Þegar á leið og kornið var að því að skoða Skarfaskerin var byrjað að rigna og ágerðist regnið svo að undir lokin var eins og hellt væri úr fötu. 187
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.